Group therapy: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Η παράσταση «Group therapy», της Πένυς Φυλακτάκη, παρουσιάστηκε στα Μερκούρεια το 2022, την Παρασκευή 26 Αυγούστου. Είναι ο προτελευταίος σταθμός της περιοδείας. Μετά θα έρθει η χειμερινή περίοδος.
Στο ιατρείο μιας ψυχολόγου θα συναντηθούν ένα στέλεχος μεγάλης πολυεθνικής και ένας δραστηριοποιούμενος στην κοινωνική δικτύωση, στο διαδίκτυο. Ο πρώτος είναι ασθενής, ο δεύτερος έρχεται ως ασθενής. Στην ουσία ο δεύτερος θέλει να τα φτιάξει με τη γραμματέα της ιατρού. Ο πρώτος είναι ο Κλεομένης και ο δεύτερος ο Τσάκι. Μέσα από τις συζητήσεις και τις αντεγκλήσεις τα πράγματα θα αλλάξουν και οι τρεις θα βρουν αυτό που ψάχνουν.
Η παράσταση ξεκινά σαν μια stand up comedy. Πολύ γρήγορα όμως αλλάζει μορφή και γίνεται μια κωμωδία ηθών. Σε αυτήν υπάρχουν όλα τα απαραίτητα: οι παρεξηγήσεις, οι καυγάδες, οι λογομαχίες και, τελικά, η εύρεση αυτού που ψάχνει ο καθένας. Στο θεατρικό χώρο βλέπουμε ένα γραφείο και το καθιστικό. Είναι ο χώρος υποδοχής του ιατρείου. Στο φόντο μια τεράστια φωτογραφία του Σίγκμουντ Φρόιντ. Όλα μας λένε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ιατρείο ψυχιατρικό και ψυχαναλυτικό συγχρόνως.
Τις πρώτες στιγμές βλέπουμε τους δύο άντρες να ασκούν το ψυχαναλυτικό επάγγελμα. Μετά θα δούμε ότι ο ένας είναι ασθενής και ο άλλος παριστάνει τον άρρωστο. Ο πρώτος έχει θεραπευτεί, άρα μπορεί, αν έχει δυνατότητες, να ασκήσει αυτό το επάγγελμα. Ο δεύτερος δεν έχει περάσει από αυτή τη διαδικασία. Άρα είναι παράξενο που κάνει επαγγελματικά ψυχαναλυτικές συνεδρίες. Η γραμματέας σπουδάζει ψυχολογία. Στο τέλος θα αποδειχτεί ότι είναι και αυτή ασθενής.
Οι ρόλοι αλλάζουν. Μας δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που θα περιμέναμε. Όλα, ή καλύτερα τίποτε, δεν είναι στη ζωή όπως φαίνονται. Έτσι ή αλλιώς η πραγματικότητα που εμείς αντιλαμβανόμαστε δεν είναι παρά μια έκφανση αυτής που αντικειμενικά υπάρχει. Αυτό θεωρεί η ψυχαναλυτική θεωρία. Το θεατρικό έργο δε θέλει να ακολουθήσει τη θεωρία της ψυχανάλυσης. Αντίθετα, έχει σκοπό να την κοροϊδέψει. Αυτό το κάνει με όμορφο τρόπο χωρίς να προσβάλλει.
Για να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή αλλάζει, πολύ συχνά τη ροή της υπόθεσης. Η Πένυ Φυλακτάκη με πολύ καλό τρόπο δομεί αυτές τις μεταστροφές. Με ανάλογο τρόπο φτιάχνει τους χαρακτήρες της. Προσέχει και την παραμικρή λεπτομέρεια έτσι ώστε να μην υπάρχουν κενά. Ο θεατής μπορεί να καταλάβει πλήρως τα αφηγηματικά στοιχεία που του προσφέρονται. Κατόπιν είναι ικανός να τα επεξεργαστεί. Αυτό όμως θα γίνει σε δεύτερο χρόνο, όταν η παράσταση θα έχει τελειώσει. Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο της ανάγνωσης του έργου.
Οι αλλαγές των χαρακτήρων γίνονται προοδευτικά. Δεν υπάρχουν ριζικές ανατροπές. Η συγγραφέας έχει φροντίσει να τους αλλάζει τόσο που αυτό να θεωρείται «φυσιολογικό», δηλαδή αποδεκτό από το θεατή. Στο τέλος έχουμε έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, ένα άλλο έργο. Το τέλος είναι η συνέχεια της αρχής. Άρα, τα ενδιάμεσα δεν ήταν παρά η εξιστόρηση που, υποτίθεται, κάνουν οι δύο πρωταγωνιστές, οι πελάτες του ιατρείου.
Η σκηνοθεσία ακολουθεί την κλασική γραμμή. Μας θυμίζει την επιθεώρηση, έτσι όπως την έχουμε γνωρίσει στις παλιές και καλές στιγμές της. Οι κινήσεις των ηθοποιών είναι πολύ προσεγμένες. Το σώμα είναι αυτό που εξελίσσει το κείμενο. Ο τόνος της φωνής είναι τέτοιος που άλλοτε δηλώνει και άλλες στιγμές υπονοεί. Ο θεατής δε χρειάζεται να ξέρει πολλά για να τα καταλάβει. Έρχονται όλα συνειρμικά σε αυτόν. Τα σκηνικά είναι όσο απλά γίνεται. Ακολουθούν τη γραμμή του ρεαλισμού. Τα κοστούμια είναι ρεαλιστικά, μας βοηθούν να καταλάβουμε τόσο το κείμενο και το ύφος του χαρακτήρα όσο και την εποχή όπου αυτή η ιστορία διαδραματίζεται.
Σε γενικές γραμμές μια καλή παράσταση που ψυχαγωγεί το θεατή χωρίς να εκβιάζει το γέλιο του. Επίσης χωρίς να προσβάλλει την αισθητική του. Μια καλή ομαδική δουλειά που αξίζει να τη δει κανείς σαν κλασσική ψυχαγωγική.
GROUP THERAPY
Συγγραφέας: Πένυ Φυλακτάκη
Σκηνοθεσία: Λευτέρης Πλασκοβίτης
Βοηθός σκηνοθέτης: Δανάη Σταματοπούλου
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Φωτισμοί: Λευτέρης Πλασκοβίτης
Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς
Παίζουν: Χρήστος Ευθυμίου, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Δανάη Σταματοπούλου, Δημήτρης Συνδουκάς, Ελισάβετ Μουτάφη (φωνή), Βίβιαν Κοντομάρη (φωνή)
Παραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης
Θέατρο: Ανοιχτό Θέατρο Συκεών Μάνος Κατράκης
Ημερομηνία παράστασης: 26/8/2022.
Διαβάστε τις θεατρικές κριτικές που έχουμε δημοσιεύσει
Σεπ 04, 2024 0
Σεπ 03, 2024 0
Σεπ 01, 2024 0
Σεπ 01, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 05, 2024 0
Αυγ 10, 2024 0
Αυγ 10, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Οκτ 13, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |