Ο ΚΥΚΛΟΣ

Ιούλ 16, 2017 Κινηματογράφος 0

THE CIRCLE

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 13/7/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Μετά το «Truman show», ερχόμαστε ξανά στο χώρο του διαδικτύου και στη δημοκρατία που αυτό υπόσχεται. Εδώ πρωταγωνιστεί μία γυναίκα η οποία δουλεύει για μία εταιρεία που κυριαρχεί στο χώρο της πληροφορικής. Κουβαλάει πάντα μαζί της μία μικροσκοπική κάμερα και όποτε θέλει μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια των άλλων ανθρώπων. Αυτό είναι το πείραμα που η εταιρία Circle έχει ξεκινήσει με δρών πρόσωπο τη Μέι.

Υπάρχουν κάποια καλά θέματα που «έσκασαν» με την κυκλοφορία του «Κύκλου». Το πρώτο είναι ότι έχουμε ένα πεδίο όπου κυρίως αναφέρεται ότι εδώ υπάρχει ένα κενό, σας χρειαζόμαστε αμέσως. Πρόκειται για μία κινηματογραφική μεταφορά του διηγήματος του Dave Eggers στη μεγάλη οθόνη -και μάλιστα από τον ίδιο- και με συνσεναριογράφο το σκηνοθέτη της, James Ponsoldt, αφορά τους κινδύνους από τον τρόπο ζωής που βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ψηφιακή διαβίωση. Το δεύτερο σχετίζεται με την Emma Watson, μετά την επιστροφή της από την εκπληκτική επιτυχία της στο «Beauty and the beast» συναντά το John Boyega, στον πρώτο του ρόλο στον κινηματογράφο, μετά το δάνειο της φωνής του στο «Star wars: the force awakens» (2015). Έρχεται μέσα στο καλοκαίρι να εξιτάρει το νευρικό μας σύστημα, με σήματα που έχουν να κάνουν, λίγο-πολύ, με αυτά που υπάρχουν στην καθημερινή ζωή όσων ασχολούνται με τις νέες τεχνολογίες και γενικά με την πληροφορική.

Η Watson είναι η Μέι, μία περίπου εικοσάρα κοπέλα που βαριέται να κάθεται στο σπίτι της, κολλημένη με μία εργασία που δεν την ενδιαφέρει, ενώ παίζει και ένα φλερτ με τον παιδικό της φίλο Μάρσα. Ένα τηλεφώνημα, το οποίο δεν περίμενε, από τη φίλη της Άνι, την καλεί να πάει σε μία συνέντευξη για να δουλέψει σε μία ισχυρή εταιρεία του διαδικτύου, τη Circle. Είναι αποδεκτή και βλέπει η ζωή της άμεσα να αλλάζει, δουλεύοντας με μία καινοτόμο επιχείρηση που σκοπεύει να διαρρήξει τα όρια μεταξύ της προσωπικής και της δημόσιας ζωής. Ο χαρισματικός συνιδρυτής της, ο Μπέιλι ενδιαφέρεται πολύ σύντομα για τη Μέι, το προφίλ της στην εταιρεία ανεβαίνει, αλλά με τη βοήθεια του παράξενου συναδέλφου της, του Τι, αρχίζει να προβληματίζεται για τις επιβλαβείς επιδράσεις της.

Το θρίλερ, με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, είναι ένα υποείδος που έχει εμφανιστεί ξανά τα τελευταία χρόνια στην κινηματογραφική παραγωγή. Οι κινηματογραφιστές βαθμιαία κατάλαβαν ότι η εστίαση μιας ταινίας σε τεχνολογικά επιτεύγματα θα τους τελειώσει πολύ γρήγορα και θα αμβλύνει τις διαφορές μεταξύ των ειδών. Όπως εύκολα κάποιος καταλαβαίνει, θα πέσει η σκόνη του χρόνου στον «Κύκλο» με τα χρόνια, δε θα λειτουργήσει σα μία υπενθύμιση για την ψηφιακή εποχή στην οποία ήδη κινούμαστε. Ο σκηνοθέτης James Ponsoldt, ο οποίος έγραψε το σενάριο με τον Eggers, βάζει στην ταινία κάποια έξυπνα σημάδια, σκοτεινές συνομιλίες με κινητά τηλέφωνα, υπαλλήλους που χρησιμοποιούν τα άμεσα μηνύματα για να επικοινωνήσουν ο ένας με τον άλλον, είναι εύκολο να δούμε πως μπορούν να υλοποιηθούν οι πιο ακραίες ιδέες των εταιρειών.

Στην ταινία υπάρχουν θέματα που έχουν να κάνουν με την ισορροπία της κοινωνικής και της επαγγελματικής μας ζωής και πως αυτές οι γραμμές συναντιόνται, μέσα από την αυξανόμενη επιστασία και τη γνώση ότι επιτηρούμαστε όλο και περισσότερο, η συμπεριφορά μας μπορεί να αλλάξει. Όμως «Ο κύκλος» είναι γεμάτος από λάγνα παιχνίδια που δεν μας προσφέρουν μία ικανοποιητική απάντηση.

Η απεχθής και σκοτεινή εργασία της Μέι προσφέρεται για σάτιρα, αντανακλώντας μία αυξανόμενη τάση των εταιρειών να προσλαμβάνουν νεαρά άτομα για παιγνιώδεις εργασίες, αλλά η ταινία κάνει πίσω όταν θα έπρεπε να επιτεθεί. Υπάρχει μία σκηνή όπου η Μέι πληροφορείται ότι το κοινωνικό της δίκτυο έχει την ανάγκη να κατέχει όλο και περισσότερο χώρο της εργασίας της. Σε αυτή την περίπτωση θα παιχτεί μία κομεντί, θα επιστρέψει με ένα γδούπο, στην ταινία θα αποτυπωθεί η αβεβαιότητα. Ακόμη, φαίνεται στην ανομοιόμορφη αφήγηση ότι η ταινία προβάλλεται στις διάφορες υπό ανάπτυξη δυναμικές, κάτι που μας δίνει την εντύπωση ότι εδράζεται σε ένα χαοτικό περιβάλλον. Οι σχέσεις της Μέι με τους συναδέλφους της, τους φίλους και τους γονείς της είναι βραχύχρονες και επιφανειακές, πηγαίνοντας μέχρι την κορυφή, χωρίς μία αληθινή ώθηση.

Οι διάλογοι συχνά φαίνονται σα μία αλληλουχία, όπου ένα βαρύ φορτίο εξαφανίζεται όταν θα έρθει στο ορίζοντα ένα πιο ελαφρύ, χωρίς να δομείται ένας αφηγηματικός ρυθμός και μία αιτία. Οι σεναριογράφοι γνώριζαν πολύ καλά την τοποθέτηση των διαλόγων, αλλά με ένα μεγαλομανιακό τρόπο ήθελαν να απεικονίσουν τον επαγγελματικό χώρο, στις μεγάλες επιχειρήσεις, το κακό, κάτι που έχουμε δει, ειδικά σε όλες τις ταινίες του Μποντ. Το τέλος, ειδικά, είναι μία ολική αποχώρηση από τον επιχειρηματικό κόσμο, μία δραματική αλλαγή που αποδυναμώνει οποιαδήποτε ενέργεια της ταινίας.

Η Watson απελευθερώνεται από τους άλλους ρόλους της καριέρας της και εδώ είναι καλύτερη, προσπαθώντας να οδηγήσει το κοινό σε ένα τέλος, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ένας βάθος ερμηνείας. Είναι όμορφο να δούμε ξανά το Hank να αγκαλιάζει τη σκοτεινή του πλευρά, ενώ ο ρόλος του Boyega δεν είναι ευχάριστος, είναι επιφανειακός, νομίζει κανείς ότι αυτός ο χαρακτήρας είναι ένα φάντασμα.

Ως ένα θρίλερ, υπάρχει το σκαμπανέβασμα της ψυχολογικής έντασης. Όμως έχουμε την αίσθηση ότι είναι βεβιασμένη αυτή η αύξηση της έντασης, για να δυναμώσει τα αντανακλαστικά του θεατή, όπως μία μεταμεσονύκτια διαδρομή με καγιάκ, κάτι που είναι απογοητευτικό για την καριέρα του Ponsoldt. Μετά από ικανοποιητικές ταινίες πέφτει σε μία άτολμη ενέργεια. Παρά τα πρώτα σημάδια της ταινίας, «Ο κύκλος» δεν είναι η ταινία που θα ήταν σοβαρό αν δεν τη δείτε.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Το μήνυμά του, κραυγαλέο και κοινότοπο ακόμα και για τη γενιά του millennium πλέον, υποχρεώνει το σενάριο σε εκβιαστικές απλοποιήσεις, όπως και σε επιλογή αβαθών, εντελώς γραφικών χαρακτήρων. Ο ανεξάρτητος Τζέιμς Πόνσολντ («Ονειρεμένο Τώρα», «Τέλος Διαδρομής» ) το παλεύει αφηγηματικά και το φινάλε, ευτυχώς, διατηρεί μια εύστοχη εκκρεμότητα, αλλά η γλυκόπικρη αίσθησή του είναι απλοϊκή και διδακτικά λαϊκίστικη… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Την ίδια στιγμή που υποψιαζόμουν το χιούμορ που κρύβει η παραβολή του Έγκερς, σε πολλά σημεία της ταινίας μου έλειπε ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο σαρδόνιος τρόπος με τον οποίο σίγουρα θα κατακεραύνωνε την λοξή συσχέτιση της δημοκρατίας της πληροφορίας με τη στυγνή εκμετάλλευση των κομπάρσων που τη διακινούν, και προφανώς η μετατροπή της ταινίας σε ένα hi-tech θρίλερ απαιτήσεων. Διότι σκηνοθέτες σαν τον Φίντσερ διαβάζουν την ψυχή της ταινίας τους ταυτόχρονα με την ανέλιξή της, ενώ ο Πόντσολντ φαίνεται να κυνηγάει την ουρά της. Η πάντα σφιγμένη στις εκφράσεις της Έμα Γουότσον δεν βοηθάει… Περισσότερα

Κριτική Πολύ Λυκούργου (flix.gr)

Ο Πόνσολντ μοιάζει να μην μπορεί να χειριστεί με ψυχραιμία και σωστή κρίση τον τόνο της ταινίας. Δεν τολμά να την τραβήξει στα άκρα που τις αρμόζουν. Την αφήνει να κυλά ανώδυνα, επιδερμικά, απευθυνόμενη σ’ ένα mainstream κοινό που θα δει την ηθική των διλημμάτων της ασπρόμαυρα, κλισέ διδακτικά και ευκολόπιοτα – μία θεωρία συνωμοσίας που συνοδεύει το ποπ κορν και το αναψυκτικό μας… Περισσότερα

Κριτική Βαρβάρα Κοντονή (freecinema.gr)

Η μόνη τίμια προσπάθεια έρχεται από τη Γκίλαν, αλλά τι να την κάνεις κι αυτήν μπροστά στην επίπονη απουσία υποκριτικής ικανότητας της Γουότσον που μοιάζει εντελώς έξω από τα νερά της, καταλήγοντας να παραδίδει έναν χαρακτήρα αντιπαθή και αφελέστατο. Την ίδια «τύχη» έχει και ο Έλαρ Κόλτρεϊν, το «παιδί-θαύμα» του «Μεγαλώνοντας» του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ, ο οποίος μοιάζει να βαριέται περισσότερο από όλους, ενδεχομένως διερωτώμενος τι απέγινε τελικά εκείνη η μελλοντική καριέρα στην οποία όλοι ορκίζονταν. Αν δεν θες να καταλήξεις να βλέπεις… κύκλους, ικανοποίησε την επιστημονική σου περιέργεια με λίγη ατόφια δυστοπία τύπου «Black Mirror» και άσε τον Πόνσολντ να βρει πάλι τον δρόμο του προτού τον ξανα-προτιμήσεις… Περισσότερα

Κριτική Κατερίνα Σιδηροπούλου (cinepivates.gr)

Η Έμμα Γουότσον, μετά την επιτυχημένη της ερμηνεία στην «Πεντάμορφη και το τέρας», προσπαθεί πολύ να κρατήσει το κοινό με έναν ρόλο που δεν έχει εξέλιξη και βάθος. Και τα καταφέρνει κάπως. Ο Τόμ Χανκς, από την άλλη, δείχνει μια σκοτεινή πλευρά του χαρακτήρα του, αλλά δεν πετυχαίνει ακριβώς να αναδείξει τον υπερφίαλο και μεγαλομανή ιδιοκτήτη μιας τέτοιας εταιρείας. Μπορεί, λοιπόν, ο Πονσόλντ να καταπιάνεται με σημαντικά και ευαίσθητα θέματα που συζητάμε σε κάθε ευκαιρία, αλλά «Ο Κύκλος» δεν καταφέρνει ιδιαιτέρως να ενθουσιάσει, παρά το αξιόλογο καστ των ηθοποιών που χρησιμοποιεί… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Τέρπος (cinefreaks.gr)

Πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο James Ponsoldt για να δώσει πνοή σε μια ιστορία που δε θα ήταν απίθανο να βιώσουμε στο άμεσο μέλλον. Email, social media, online αγορές ακόμη και οι κάμερες των κινητών μας σε ένα ενιαίο διαδικτυακό σύστημα που φαινομενικά στοχεύουν σε μια νέα εποχή διαφάνειας και ευγένειας. John Boyega (Star Wars: The Force Awakens, Attack the Block), Patton Oswalt (Ratatouille, Marvel’s Agents of SHIELD), Bill Paxton (Edge of Tomorrow, Big Love), Karen Gillan (Doctor Who, Guardians of the Galaxy), Ellar Coltrane (Boyhood, Fast Food Nation) και φυσικά ο πολυβραβευμένος Tom Hanks θα βρεθούν στο πλευρό της περιζήτητης, το τελευταίο διάστημα, Emma Watson… Περισσόπτερα

Κριτική Λήδα Γαλανού (Εφημερίδα των Συντακτών)

Κι αν όλα αυτά είναι απολύτως αληθινά, η ταινία τα διατυπώνει με τέτοια ηθικοπλαστική πρόθεση και τέτοιο διδακτισμό που καταφέρνει απλώς να προκαλέσει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, ειδικά σε μια εποχή όπου τα social media έχουν ξεπεράσει το αφήγημα της ταινίας. Ακόμα χειρότερα, το φιλμ οδηγείται σε μια αφελή, κακοδουλεμένη κατάληξη, λιγότερο πειστική κι από το συνεχές συνοφρυωμένο ύφος πληγωμένης απορίας της Εμα Γουότσον… Περισσότερα

Κριτική Θόδωρος Γιαχουστίδης (moviesltd.gr)

Σε κάποια στιγμή διατυπώνει ιδέες περισσότερο… φασιστικές από τα ίδια τα αφεντικά της! Έχει σχέδιο να τους ξεσκεπάσει; Άτσαλα, κάτι τέτοιο αφήνεται να εννοηθεί στο φινάλε. Αλλά πριν από αυτό και πάλι η Μέι συμμετέχει εν πλήρη γνώση, σε ένα «παιχνίδι» που στοιχίζει τη ζωή σε ένα αγαπημένο της πρόσωπο! Αμ το και καλά ανοιχτό φινάλε; Πάλι… ανοιχτό στις χειρότερες των ερμηνειών. Άσε που περισσότερο αμηχανία και βιασύνη δείχνει, παρά αφήνει στους θεατές και καλά να αποφασίσουν. Και το μοντάζ είναι προβληματικό εντέλει. Η δε Watson είναι απλά κακή στο ρόλο της Μέι. Αλλά, να της δώσουμε ένα ελαφρυντικό: μπορεί να μην είχε την κατάλληλη σκηνοθετική καθοδήγηση. Και σίγουρα δεν είχε δυνατό και καλογραμμένο σενάριο για να την υποστηρίξει… Κάτι ήθελε να μας πει ο «Κύκλος» αλλά το νόημα εγκλωβίστηκε στο χώρο που περικλείει η συνεχής κλειστή γραμμή του. Κρίμα… Περισσότερα

Κριτική Γιάννης Ζουμπουλάκης (Το Βήμα)

Χωρίς να θέλω να συγκρίνω τα ασύγκριτα, το βιβλίο με την ταινία, μπορώ να πω ότι λαμβανομένης υπόψη της απήχησης του μπεστ σέλερ του Εγκερς σε όλον τον κόσμο, το κινηματογραφικό αποτέλεσμα αδικεί το μυθιστόρημα με τη φτώχεια του. Ομως ο Τομ Χανκς σε ρόλο που θυμίζει Στιβ Τζομπς εξακολουθεί να ασκεί γοητεία παρότι βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο… Περισσότερα

Κριτική Στράτος Κερσανίδης (kersanidi.wordpress.com)

Ταινία με δυνατό θέμα αλλά αδύναμη διεκπεραίωση και υποτονικές ερμηνείες. Παρ’ όλα αυτά έχει κάποιο ενδιαφέρον ιδίως στη σημειολογία του. Η παρουσίαση της εταιρίας, ως γονέα ο οποίος αγκαλιάζει και προστατεύει τα παιδιά του, τα οποία οφείλουν, απλώς, να υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Αλλά και οι εργαζόμενοι είναι όλοι όμορφοι νέοι και όμορφες νέες. Το πρότυπο του όμορφου ελεύθερου κόσμου!.. Περισσότερα

Ο ΚΥΚΛΟΣ

(THE CIRCLE)

Σκηνοθεσία: James Ponsoldt

Σενάριο: James Ponsoldt, Dave Eggers (και συγγραφέας του μυθιστορήματος)

Φωτογραφία: Matthew Libatique

Μοντάζ: Lisa Lassek, Franklin Peterson

Μουσική: Danny Elfman

Παραγωγοί: Anthony Bregman, Sophia Dilley, Gary Goetzman, James Ponsoldt

Παίζουν: Emma Watson (Μέι), Ellar Coltrane (Μάρσα), Glenne Headly (Μπόνι), Bill Paxton (Βίνι), Karen Gillan (Άνι), Tom Hanks (Μπέιλι), Beck (Μπεκ), Nate Corddry (Νταν), Mamoudou Athie (Τζέιρεντ), John Boyega (Τι)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: Αγγλικά

Διάρκεια: 110΄

Είδος: θρίλερ, επιστημονική φαντασία, δράμα

Ημερομηνία εξόδου: 13/7/2017

Εταιρεία διανομής: Σπέντζος Film.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών