MANDY

Οκτ 26, 2018 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 25/10/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 6,8/10 στο imdb.com από 18.326 χρήστες.

ΣΥΝΟΨΗ

Η μαγευτική ζωή ενός ζευγαριού σε ένα απομονωμένο δάσος διακόπτεται ξαφνικά από ένα νυκτερινό εφιάλτη, ο άντρας θέλει να πάρει εκδίκηση, τελικά οι βίαιες πράξεις ξεχειλίζουν στην οθόνη και δημιουργούν  ένα εφιαλτικό τοπίο, στο κέντρο της φύσης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Αν είχατε καθίσει κάποτε στο καναπέ σας και ξαφνικά η μουσική παίζει δυνατά, οι φίλοι σας κάνουν τα πάντα για να σας ξεκουφάνουν και η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται, τότε μπορείτε να πείτε ότι έχετε ζήσει μία σκηνή από την ταινία του Panos Cosmatos, στην ταινία του «Mandy». Το 2010 έρχεται για να μας δείξει το «Beyond the black rainbow», οκτώ χρόνια μετά θα κάνει μία φουτουριστική ταινία, η δράση της οποίας χρονολογείται το 1983, επηρεασμένη από τον κινηματογράφο του Cronenberg.

Στην ταινία κυριαρχεί περισσότερο το δαιμονικό στοιχείο παρά η ηλεκτρονική τεχνολογία, όπως θα περίμενε κανείς, σύμφωνα με τις επιρροές του. Μετά από μία αργή σεκάνς που δείχνει ένα καταπράσινο χωράφι, η μουσική, με την κιθάρα του Robert Fripp, θα μας οδηγήσει στο Ρεντ, που τον ενσαρκώνει ο Nicolas Cage, και στη Μάντι, εδώ θα βρούμε την Andrea Riseborough. Βρίσκονται σε ένα δωμάτιο, όπου η αγάπη υπάρχει παντού, στους ξύλινους τοίχους κόκκινες σκιές κυριαρχούν, από τη φωτιά. Συζητούν για τους πλανήτες, η Μάντι συμπαθεί το Δία, βλέπουμε τη σκηνή και φανταζόμαστε αποσπάσματα από ρομαντικά αφηγήματα, που έχουμε διαβάσει.

Κατόπιν αρχίζουν τα προβλήματα. Μία συμμορία με μηχανές που πειθαρχούν σε έναν αρχηγό που φαντασιώνεται ότι είναι μεσσίας, ποτίζουν με παραισθησιογόνα τη Μάντι, θέλουν να την κάνουν δική τους. Την αιχμαλωτίζουν όταν αυτή δεν υπακούει στις εντολές τους, αλλά τους περιγελά, απειλούν να την κάψουν, ενώ ο Ρεντ, δεμένος, είναι αναγκασμένος να βλέπει. Μετά το θάνατό της, ο Ρεντ αποφασίζει να πάρει εκδίκηση. Αν, μετά από αυτό το σημείο, υπήρχε κάποια αφήγηση, θα είχαμε κάτι να πούμε, αλλά ότι γίνεται έχει να κάνει με την αίσθηση παρά με τη δράση, ενώ, σε μία ταινία περιπέτειας, θα πρέπει να συμβαίνει το αντίθετο. Η ταινία προσπαθεί να μεταβεί, ξαφνικά, στο πεδίο των ταινιών ανάπτυξης χαρακτήρων, ενώ δεν έχουμε κάτι τέτοιο. Στο πρώτο μισό η ταινία είναι αργή και προσπαθεί να μας ταξιδέψει. Στο δεύτερο μισό κυριαρχεί η αίσθηση του «δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που βλέπω».

Έχουμε να κάνουμε με ένα μίγμα όπου κυριαρχεί η φιγούρα του Cage που σε πολλές ταινίες μας έχει φέρει σε δύσκολη θέση. Είναι ικανός να βγει από δύσκολες συνθήκες επιβίωσης. Σε πολλές στιγμές όμως μας βγάζει ένα ακούσιο και αμήχανο γέλιο -και δεν είναι η πρώτη φορά στην κινηματογραφική του καριέρα. Δεν θέλουμε να πούμε ότι ο σκηνοθέτης και ο συνσεναριογράφος του, ο Aaron Stewart-Ahn δεν έχουν χιούμορ, θέλουμε να δείξουμε το παράταιρο, όπως ότι υπάρχουν πολλές σκηνές που μας θυμίζουν διαφημιστικές σκηνές, ανάμεσα σε σκηνές θρίλερ όπου θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας στα σοβαρά τον Cage, αλλά δεν τα καταφέρνουμε.

Σε όλη αυτή την κριτική σκέψη θα πρέπει να αναφέρουμε τη μουσική του Johann Johannsson και τη φωτογραφία του Benjamin Loeb που μας φέρνουν στις παραγωγές της δεκαετίας του 1980, με τη χαρακτηριστική εικόνα των βιντεοταινιών, κάτι που, όπως καταλαβαίνουμε, το επιδιώκει ο σκηνοθέτης. Υπάρχουν και ειδικά εφέ που μας φέρνουν σε αυτή την εποχή, αλλά η ταινία, παρά αυτές τις καλές στιγμές, δεν τα καταφέρνει να κατακτήσει αυτή την αισθητική και να εδραιωθεί στο καλτ πεδίο του κινηματογράφου, απλά δείχνει την αστοχία της.

MANDY

Σκηνοθεσία: Panos Cosmatos

Σενάριο: Panos Cosmatos, Aaron Stewart-Ahn,  Chris ‘Casper’ Kelly

Φωτογραφία: Benjamin Loeb

Μοντάζ: Brett W. Bachman, Paul Painter

Μουσική: Jóhann Jóhannsson

Παραγωγοί: Damian Beurer, Peter Bevan,  Nate Bolotin, Martin Metz,  Daniel Noah,  Adrian Politowski,  Josh C. Waller,  Elijah Wood

Παίζουν: Nicolas Cage (Ρεντ), Andrea Riseborough (Μάντι), Linus Roache (Ιερεμία), Ned Dennehy (Σβαν), Olwen Fouéré (Μαρλέν), Richard Brake (ο Χημικός), Line Pillet (Λούσι), Clément Baronnet (Κλόπεκ), Alexis Julemont (Χάνκερ), Stephan Fraser (Λιούις)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Βέλγιο, Αγγλία

Έτος παραγωγής: 2018

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 121΄

Είδος: δράση, περιπέτεια, τρόμος

Ημερομηνία εξόδου: 25/10/2018

Εταιρεία διανομής: Feelgood.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών