Κριτική κινηματογράφου & Θεάτρου

Πρόσφατα

  • BROS
  • ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2022
  • ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ
  • ΜΑΪΣΑΜΠΕΛ
  • SOUS LE CIEL D’ALICE
  • Home
  • Αρχική
  • Κινηματογράφος
  • Κριτικές ταινιών
  • Θέατρο
  • Βιβλία
  • Archives
    • Σεμινάρια
    • Βίντεο
    • Νέα
  • About
  • Επικοινωνία
  • Follow
    • Facebook
    • Twitter
    • Youtube
    • RSS Feed

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Νοέ 17, 2013 Κινηματογράφος 0


ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΚΚΙΝΑ

Το 1967 είναι μια από τις χρονιές που σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο. Έχει ήδη αρχίσει η άνοιξη του ελληνικού κινηματογράφου και έρχεται το απότομο φρενάρισμα μιας ανάπτυξης που, πιθανόν, θα έδινε πολλά στην Έβδομη Τέχνη στην Ελλάδα. Για επτά χρόνια, όπως και άλλες δραστηριότητες, έτσι και η καλλιτεχνική δημιουργία στον κινηματογράφο στερήθηκε ένα μεγάλο δυναμικό που προτίμησε να πάει σε άλλες χώρες για να εκφρασθεί.

ft xounta ston kinimatografo foto2

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 οι Έλληνες κινηματογραφιστές ήθελαν να εξελίξουν την κινηματογραφική τέχνη. Ταινίες έρχονται από το εξωτερικό, ιδίως από τη Γαλλία, βιβλία και περιοδικά κυκλοφορούν και εισάγονται από άλλες χώρες, όλα αυτά δείχνουν ότι ο κινηματογράφος είναι τέχνη και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπάρχει στην Ελλάδα. Αν ξεχωρίζουν κάποιες ταινίες από τη μαζική παραγωγή εκείνης της εποχής είναι επειδή το σενάριο προερχόταν από πετυχημένα θεατρικά έργα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισαν να φαίνονται κάποιες δουλειές ή κάποιες ατομικές προσπάθειες που πρότειναν κάτι καινούργιο.

Θα δούμε το «Μακεδονικό γάμο», του Τάκη Κανελλόπουλου, την «Κοινωνική σαπίλα», του Στέλιου Τατασόπουλου, το «Πικρό ψωμί», του Γρηγόρη Γρηγορίου, και, φυσικά την «Αναπαράσταση», του Θόδωρου Αγγελόπουλου, και «Μέχρι το πλοίο», του Αλέξη Δαμιανού. Αυτό το ανανεωτικό κίνημα, όπως και η κίνηση προοδευτικών και αριστερών κινηματογραφιστών, ανάμεσά τους ο Λέοντας Λοΐσιος, ο Ροβήρος Μανθούλης, ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος κ.ά., όλα αυτά επιβραδύνθηκαν με την επιβολή του αυταρχισμού της χούντας. Η αρχή του τέλους για τη χούντα ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Το σοκ που υπέστη η παγκόσμια κοινότητα ήταν η εισβολή του τανκς στο Πολυτεχνείο και οι δολοφονίες πολλών αγωνιστών και αμέτοχων πολιτών από τις σφαίρες του καθεστώτος. Ήταν 17 Νοέμβρη 1973.

ft xounta ston kinimatografo foto3

Ο γράφων ήταν τότε μόλις 13 χρόνων. Είχε μάθει να μη μιλά για τα κακώς κείμενα, εκτός οικογένειας, όπως να μην μιλά για τα τραγούδια του Θεοδωράκη που ακούγονταν πολύ χαμηλόφωνα στο σπίτι. Οι γονείς του -και κατ’επέκταση και αυτός- θα είχαν πρόβλημα. Τώρα μάθαινε να μην κυκλοφορά άσκοπα στο δρόμο. Ένα πολυβόλο(;) από την Ακρόπολη σημάδευε προς το μπαλκόνι, τυχαία, αλλά από τυχαίες βολές σκοτώθηκαν κάποιοι άνθρωποι εκείνες τις μέρες στην Αθήνα. Πολύ αργότερα ήρθε ο κινηματογράφος στη ζωή του. Οι ταινίες που μετάφραζαν την πραγματικότητα, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Με αφορμή αυτές η μνήμη θα ενεργοποιηθεί ξανά.

Ο κινηματογράφος μπορεί να μην είχε ελεύθερη έκφραση επί χούντας, όμως υπήρχαν σκηνοθέτες που έκαναν το μαχητικό κινηματογράφο, τον οποίο ονόμασαν αργότερα αγωνιστικό. Αριστεροί ή ακροαριστεροί τράβαγαν με μηχανές 16mm ότι γινόταν, όπως την κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου και την πορεία του κόσμου μετά από αυτή, τις κινητοποιήσεις στα Άσπρα Χώματα, τα προβλήματα στα Μέγαρα κ.λπ. Οι παραγωγές αυτές αργότερα βρήκαν το δρόμο προς την αίθουσα προβολής. Η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ελάχιστα ασχολήθηκε μαζί τους. Και όμως σκηνοθέτες όπως ο Θόδωρος Μαραγκός, ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος, ο Γιάννης Σμαραγδής, ο Κώστας Ζυρίνης, ο Λάμπρος Παπαδημητράκης κ.ά. πλαισιωμένοι από ανώνυμους συνεργάτες κατέγραφαν και έκαναν ντοκιμαντέρ που λίγο-πολύ σήμερα αγνοούνται.




Δίπλα σε αυτές τις ταινίες υπήρχαν και οι καθαρά μυθοπλαστικές, όπως η «Δοκιμή» (1974), του Ζιλ Ντασσέν, σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη, «Την ημέρα που βγήκαν τα ψάρια στη στεριά» (1967) και «Αττίλας ‘74» (1975), του Μιχάλη Κακογιάννη, λογοκριμένη από το απολυταρχικό καθεστώς του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Εδώ Πολυτεχνείο» (1974), του Δημήτρη Μακρή, βασισμένη στην ταινία με τον ίδιο τίτλο που ήταν συλλογική. Αυτή η ταινία, «Εδώ Πολυτεχνείο», ήταν μια συλλογική εργασία σκηνοθετών και κινηματογραφιστών, άγνωστων ποιων, αφού η ανωνυμία τους ήταν επιβεβλημένη, για λόγους ασφαλείας. Κάποια πλάνα γύρισε ένας Ολλανδός από ένα ξενοδοχείο ακριβώς απέναντι από την πύλη του Πολυτεχνείου, δικά του είναι αυτά που δείχνουν την πόρτα να πέφτει και το τανκς να πλακώνει τους ανθρώπους. Κρυφά φυγαδεύτηκαν τα φιλμ στην Ιταλία και εκεί έγινε το μοντάζ, προϊόν μιας συλλογικής εργασίας, για να επανέλθει η ταινία στην Ελλάδα και κακώς να την οικειοποιηθεί ο Κώστας Ζυρίνης, γιατί ήταν ο μόνος που μπορούσε να κόψει Δελτίο Αποστολής για να πάει η ταινία στην ΕΡΤ και να προβληθεί στη μνήμη του Πολυτεχνείου, όπως μου ανέφεραν αξιόπιστες πηγές.

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, ας στρέψουμε το βλέμμα μας πίσω. Με τον κίνδυνο να ακινητοποιηθούμε, όπως η γυναίκα του Λωτ, όταν θυμηθούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς, ότι ήταν μια υπόθεση αναρχικών, ότι ήταν πίσω το ΚΚΕ (το οποίο ήταν τότε στην ΕΣΣΔ), ότι αν δεν έπεφτε η χούντα η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα, ότι…, ακόμα αν δούμε ότι το «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία», το σύνθημα του Πολυτεχνείου, σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, τότε μένει να αναρωτηθούμε σε ποια κοινωνία ζούμε. Πολύ πιθανόν σε μια κοινωνία νεκρή, γιατί έθνος χωρίς μνήμη και ιστορία είναι νεκρό, πάντως δεν μπορεί να καυχιέται ότι είναι συνέχεια της Ελλάδας του Περικλή, του Σωκράτη, του Αριστοτέλη, του Λεωνίδα, του Αγησιλάου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φίλιππου…




Μήπως πρέπει να δούμε τα θέματα που μας βασανίζουν πιο ψύχραιμα, να ξαναβρούμε το βιωματικό τρόπο ζωής που χάσαμε, να δεχτούμε υπό όρους το δυτικό τρόπο ζωής και να βάλουμε μέσα στη ζωή μας τον ορθολογισμό και την τιμιότητα, την αγάπη για τον πλησίον μας και το έθνος μας; Τελικά να γυρίσουμε την πλάτη σε ιδεολογικά μικρόβια της κοινωνίας όπως η Χρυσή Αυγή και άλλα φασιστοειδή; Να ξαναβρούμε το Πολυτεχνείο και να καταλάβουμε το νόημα της επανάστασή του;

Γιάννης Φραγκούλης


  • Ιστορία κινηματογράφου
  • tweet
Σχετικά άρθρα
  • ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ-Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ
    ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ-Η...

    Ιαν 02, 2022 0

  • ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ-ΕΡΓΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
    ΚΩΣΤΑΣ...

    Δεκ 26, 2021 0

  • ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ
    ΚΩΣΤΑΣ...

    Δεκ 26, 2021 1

  • THE GUNS OF NAVARONE
    THE GUNS OF NAVARONE

    Ιούλ 15, 2021 0

Στην ίδια κατηγορία
  • BROS
    BROS

    Ιούλ 02, 2022 0

  • ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2022
    ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2022

    Ιούν 27, 2022 0

  • ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ
    ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ

    Ιούν 23, 2022 0

  • ΜΑΪΣΑΜΠΕΛ
    ΜΑΪΣΑΜΠΕΛ

    Ιούν 23, 2022 0


0 0 ψήφοι
Αξιολόγηση άρθρου
Subscribe
Login
Notify of
guest
guest
0 Σχολιάστε
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια

Αναζήτηση

Βιντεοσκόπηση γάμου

περισσότερα…

  • Δημοφιλή
  • Τελευταία
  • Tag
  • WONDER WOMAN
    WONDER WOMAN

    Ιούν 09, 2017 138

  • ISTABUL FILM FESTIVAL
    ISTABUL FILM FESTIVAL

    Μαρ 08, 2014 2

  • ΚΛΗΡΩΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΝ
    ΚΛΗΡΩΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΝ

    Μαρ 22, 2014 2

  • ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΕΝΙΚΟ
    ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΕΝΙΚΟ

    Μάι 28, 2014 2

  • ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
    ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

    Οκτ 12, 2014 2

  • ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΨΑΛΤΟΠΟΥΛΟΣ
    ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΨΑΛΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Νοέ 09, 2014 2

  • BROS
    BROS

    Ιούλ 02, 2022 0

  • ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2022
    ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2022

    Ιούν 27, 2022 0

  • ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ
    ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ

    Ιούν 23, 2022 0

  • ΜΑΪΣΑΜΠΕΛ
    ΜΑΪΣΑΜΠΕΛ

    Ιούν 23, 2022 0

  • SOUS LE CIEL D’ALICE
    SOUS LE CIEL D’ALICE

    Ιούν 21, 2022 0

  • TRALALA
    TRALALA

    Ιούν 21, 2022 0

Performance Art Αναφορές Βιογραφίες Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης Δομική ανάλυση Επικαιρότητα Ηθοποιοί Θεατρικές παραστάσεις Θεατρικοί συγγραφείς Θεωρία κινηματογράφου Ιστορία κινηματογράφου Κινηματογραφικά βιβλία Κινηματογραφικά νέα Κινηματογραφικές λέσχες Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης Κινηματογραφιστές Κριτικές θεάτρου Κριτικές ταινιών Κριτικός κινηματογράφου Σεμινάρια κινηματογράφου Fabula Σεμινάρια τρίτων Σκηνοθέτες Συνεντεύξεις Συνεντεύξεις θεάτρου Συνεντεύξεις θεάτρου Φεστιβάλ Δράμας Φεστιβάλ Δράμας 2021 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Φεστιβάλ κινηματογράφου Φεστιβάλ Λάρισας Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2021
  • Πολύ καλο άρθρο...!!!

    8 μήνες ago

  • Please, make a small nice translation to me or foreign people for I am not able to catch nothing at ...

    1 έτος ago

  • I love Sotos and Athanassios !

    1 έτος ago

  • Θα θελα μαθω...ημερομηνια προβολης κ ωρα ακριβης...

    1 έτος ago

  • Bonjour, Je ne comprends rien car tout est en grec et je ne le lis pas ni ne le parle non plus, hé...

    2 έτη ago

  • ?✌

    2 έτη ago

Sotos ζωγράφος αειπράγμων

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)

 

Youtube

Επικοινωνήστε

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ

Email: info@filmandtheater.gr

Τηλ: (+30) 6974123481

Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη

 

Ιούλιος 2022
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
« Ιούν    

Sitemap

  • Αρχική
  • Κινηματογράφος
  • Κριτικές ταινιών
  • Θέατρο
  • Βιβλία
  • About
  • Επικοινωνία

Κατηγορίες

  • Uncategorized (1)
  • Βιβλία (23)
  • Βίντεο (19)
  • Θέατρο (228)
  • Κινηματογράφος (1,127)
  • Νέα (93)
  • Σεμινάρια (30)

Εγγραφή Newsletter

Κινηματογράφος και θέατρο.

Κριτικές ταινιών, συνεντεύξεις, άρθρα και νέα σχετικά με τον κινηματογράφο και το θέατρο.

Copyright 2021 Filmandtheater / All rights reserved
wpDiscuz