Ιαν 16, 2022 Κινηματογράφος 0
Digger: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Η ταινία του Τζώρτζη Γρηγοράκη, «Digger», 2020, είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους. Με επτά ταινίες μικρού μήκους στο ενεργητικό του, κάνει μία πολύ καλή αρχή. Η ταινία έχει κερδίσει ήδη δύο βραβεία. Έχει επιλεγεί από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου ως πρώτη επιλογή για ελληνικές ταινίες.
Ο γιος ενός κτηνοτρόφου επιστρέφει. Οι γονείς του έχουν χωρίσει. Αυτός για πολλά χρόνια έχει να δει τον πατέρα του. Μόλις έχει πεθάνει η μάνα του. Οι λόγοι που έρχεται είναι οικονομικοί. Σιγά σιγά όμως πλησιάζει ο ένας τον άλλο. Καταφέρνουν να κατανοήσουν τον τρόπο ζωής τους. Οι ρόλοι αλλάζουν. Γίνονται μία οικογένεια και σύμμαχοι στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει.
Ο Τζώρτζης Γρηγοράκης είναι ο γιος του γνωστού τεχνοκριτικού Νίκου Γρηγοράκη. Θα ήταν πολύ εύκολο να στηριχτεί στον πατέρα του. Να δομήσει την καριέρα του. Δεν το έκανε. Σε μία συνέντευξη που είχα πάρει από τον Νίκο Γρηγοράκη, για τις ανάγκες μιας ταινίας μου, μου είχε πει ότι ο γιος του κάτι κάνει. Αλλά δεν τον ενημερώνει. Ήταν φανερό ότι ετοίμαζε τη δική του πορεία. Ήθελε να πατήσει γερά με τα πόδια του.
Αυτό φάνηκε από τις ταινίες του μικρού μήκους. Βλέπαμε σε αυτές ένα σκηνοθέτη που ήξερε τι ήθελε να κάνει και το έκανε καλά. Στην πρώτη του ταινία, «Φαύλος κύκλος» (2007) παίζει ο Βαγγέλης Μουρίκης. Η γνωριμία τους, λοιπόν, κρατά 13 χρόνια. Από τη δεύτερη ταινία του, «Και εγώ για εμένα» (2009) κερδίζει τα πρώτα του βραβεία. Μετά από 7 ταινίες μικρού μήκους ήρθε ο καιρός να δοκιμαστεί στο μεγάλο μήκος. Το 2020 κάνει το «Digger». Η ταινία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό. Οι Έλληνες κριτικοί την επέλεξαν ως πρώτη επιλογή τους.
Στο σενάριο είναι ο σκηνοθέτης, η Maria Votti και Βαγγέλης Μουρίκης. Ο Μουρίκης μαζί με τη Σοφία Κόκκαλη και τον Αργύρη Πανταζάρα πρωταγωνιστούν σε αυτή την ταινία. Το θέμα είναι σχετικά συνηθισμένο. Ένα ζευγάρι χωρίζει και ο πατέρας έχει απομακρυνθεί από το γιο του. Επανασυνδέονται επειδή έχει πεθάνει η πρώην γυναίκα του. Το παιδί διεκδικεί τα λεφτά της περιουσίας του για να πληρώσει τα οικογενειακά χρέη. Ξεσπά ένας πόλεμος. Ο τρόπος ζωής και των δύο είναι μάγκικος. Αλλά και διαφορετικός. Ο ένας είναι υπέρ της απλής διαβίωσης μέσα στη φύση, στην προφύλαξη του περιβάλλοντος, ο πατέρας. Ο άλλος είναι πιο σύγχρονος, δεν καταλαβαίνει τον τρόπο ζωής του πατέρα του. Βλέπει ότι οι σκέψεις του είναι εμπόδιο στη ζωή του. Γνωρίζει μία κοπέλα σε ένα μπαρ. Αυτή ουσιαστικά συμφωνεί και θαυμάζει τον πατέρα του.
Βλέπουμε ότι η σχέση των δύο αντρών θα αφηγηθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή αληθοφάνεια. Το ίδιο και το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Ο Τζώρτζης Γρηγοράκης θέλει φτιάξει τον καμβά. Να ολοκληρώσει αυτό το παζλ. Τη σχέση των δύο αντρών και του κοινωνικού περιβάλλοντός τους. Μετά, από αυτό, θα τραβήξει τα στοιχεία που πρέπει έτσι ώστε να κάνει μία ανάγλυφη αναπαράσταση. Έτσι η ιστορία μπορεί να διαβαστεί με διαφορετικούς τρόπους. Τουλάχιστον, να επαναπροσδιορίσει τη σχέση πατέρα και γιου. Εκεί θα αλλάξουν οι ρόλοι.
Οι πορείες των δύο αντρών είναι παράλληλες. Ο καθένας έχει χαράξει το δικό του δρόμο και δε δέχεται αποκλίσεις. Η συνεννόησή τους είναι αδύνατη. Ο συνδετικός κρίκος θα είναι μία γυναίκα. Η ερωτική σύντροφος του γιου του. Αυτή θα είναι η γέφυρα. Θα δώσει τα απαραίτητα στοιχεία στο γιο για να μπορέσει να καταλάβει τον πατέρα του. Το σενάριο είναι αυστηρά λιτό. Δεν περισσεύει τίποτε. Αν κάποιος προσπαθήσει να βγάλει κάτι θα το καταστρέψει. Αν θέλει να προσθέσει κάτι άλλο θα χαλάσει το ρυθμό του. Όλα είναι βαλμένα στη θέση τους για να φτάσουμε στην ανατροπή.
Ο Βαγγέλης Μουρίκης είναι γνωστός από τις ταινίες του Νίκου Γραμματικού, του Γιάννη Οικονομίδη. Παίζει το δυναμικό άντρα που ξέρει τι θέλει και πως θα το κάνει. Εδώ είναι υποστηρικτής της φυσικής ζωής. Το γιατί θα το εξηγήσει η σύντροφος του γιου του. Η Σοφία Κόκκαλη είναι επίσης γνωστή από τις ταινίες και τις θεατρικές παραστάσεις. Ο Μουρίκης έχει το ρεαλισμό στο παίξιμό του, αφήνει όμως να φανούν στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν σε ανατροπή. Υπάρχει εδώ μία δωρικότητα. Η Κόκκαλη παίζει τη γυναίκα που έχει άποψη, δε φοβάται να την πει, ξέρει πότε θα φύγει. Η ηθοποιία της είναι επίσης καταπληκτική. Τον Αργύρη Πανταζάρα το γνωρίζουμε από τις τηλεοπτικές δουλειές του.
Το τέλος είναι απρόσμενο. Ο γιος σώζει τη ζωή του πατέρα του. Με το ίδιο μέσο που έφερε μία μερική καταστροφή. Ο πατέρας αναγεννημένος είναι σαν ένα μικρό παιδάκι. Ο γιος γίνεται πατέρας και ακολουθεί την πορεία του. Το δέσιμο των δύο αντρών έχει επιτευχθεί. Από αυτό το τέλος όμως ο θεατής μπορεί να ακολουθήσει άλλη πορεία. Να διαβάσει ξανά την ταινία και να μπει έτσι πιο βαθιά στο νόημα της ιστορίας. Θα καταλάβει τους χαρακτήρες πολύ καλά: τον πατέρα, το γιο και τη μάνα. Αυτή από τα στοιχεία που υπονοούνται. Θα αξιολογήσει το μεταβατικό ρόλο της νεαρής γυναίκας.
Το σύμπαν του Γρηγοράκη θα είναι πια ολοκληρωμένο. Οι εκφάνσεις αυτού του κόσμου θα είναι τόσες όσες οι ψυχικές καταστάσεις των θεατών που την έχουν δει. Δεν μπορούμε άρα να μιλάμε παρά για ένα αφηγηματικό σύμπαν. Μία ολοκληρωμένη αφήγηση και μετα-αφήγηση. Για να γίνει αυτό απαιτεί την προσοχή μας. Κάτι που δεν είναι δύσκολο.
Ο ρυθμός της ταινίας «Digger» είναι εξαιρετικός. Το μοντάζ βάζει τα σημεία στίξης της οπτικής γραφής στη σωστής τους θέση. Ενδυματολογικά αποδίδεται με ακρίβεια ο ρεαλισμός. Τα σκηνικά είναι φτιαγμένα με ακρίβεια. Καταστρέφονται τόσο όσο χρειάζεται για να αποδοθεί αφηγηματικά η αναδόμηση. Οι δεύτεροι ρόλοι υποστηρίζουν αξιοπρεπώς τους πρωταγωνιστές. Παρατηρήσαμε μόνο μία παραφωνία, υπερβολή θα λέγαμε σε έναν από αυτούς. Αυτό όμως το στοιχείο δεν ενόχλησε τη συνολική δομή. Μία ολοκληρωμένη ταινία που μας δείχνει ότι θα ασχοληθούμε ξανά και ξανά με τον Τζώρτζη Γρηγοράκη. Θα μας δώσει άλλες όψεις του κόσμου. Από τη δική του ματιά. Με γοητευτικό τρόπο.
DIGGER
Σκηνοθεσία: Τζώρτζης Γρηγοράκης
Σενάριο: Τζώρτζης Γρηγοράκης, Maria Votti, Βαγγέλης Μουρίκης
Φωτογραφία: Γιώργος Καρβελάς
Μοντάζ: Θοδωρής Αρμάος
Μουσική: Μιχάλης Μοσχούτης
Ήχος: François Abdelnour, Elisha Albert, Λέανδρος Ντούνης
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Παραγωγή: Φένια Κοσοβίτσα, Gabrielle Dumon, Ernst Fassbender, Μαρία Χαντζάκου, Χρυσάνθη Κάρφη, Νίκος Κατσαούνης, Άννα Νικολάου, Αθηνά Ραχήλ Τσαγκάρη
Παίζουν: Βαγγέλης Μουρίκης (Νικήτας), Αργύρης Πανταζάρας (Τζόνι), Σοφία Κόκκαλη (Μαίρη), Theo Alexander (Πέτρος), Βασίλης Μπισμπίκης (Κώστας), Μιχάλης Ιατρόπουλος (φίλος του Νικήτα), Κωνσταντίνος Κουκουλής (Σάββας), Αντώνης Τσιοτσιόπουλος (Θεμάκος)
Γλώσσα: ελληνικά
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία
Χρώμα: έγχρωμη
Είδος: τραγωδία, περιπέτεια
Έτος παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 121΄
Εταιρεία διανομής: Mikrokosmos
Έξοδος στις αίθουσες: 17/6/2021.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τις τεχνικές λεπτομέρειες
Διαβάστε τις κριτικές κινηματογράφου
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Αυγ 25, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 07, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |