BABY

Μάι 02, 2025 Κινηματογράφος 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Baby: γράφει η Καλλίτσα Βλάχου

Ο Καετάνο στρέφει τον φακό του στις σκοτεινές γωνιές των φαβέλων του Σάο Πάολο. Εκεί όπου η ζωή δεν προχωρά. Σέρνεται στη φτώχεια και την ανέχεια. Παλεύει να υπάρξει ανάμεσα σε τσιμεντένιους τοίχους, μικρά σκοτεινά δωμάτια και μια κοινωνία που αδιαφορεί.

Baby: Η στέρηση της ελευθερίας

Εκεί θα συναντήσουμε τον 18χρονο Γουέλινγκτον που μόλις αποφυλακίστηκε. Έμεινε δύο χρόνια έγκλειστος. Δεν γνωρίζουμε γιατί. Δεν έχει σημασία, γιατί στην πορεία διαπιστώνουμε πως τα δικά του αδικήματα –όποια κι αν ήταν– ξεθωριάζουν μπροστά στα «εγκλήματα» που διαπράττονται εις βάρος του. Από εκείνους που βρίσκονται έξω από τη φυλακή και έχουν παραχωρήσει αυθαίρετα στον εαυτό τους το «δικαίωμα» να στερούν ελευθερίες και δικαιώματα από ανθρώπους που, λόγω της αδυναμίας τους, δεν μπορούν ούτε να τα διεκδικήσουν ούτε να τα υπερασπιστούν.

Ο Γουέλινγκτον –που θέλει να τον φωνάζουν Baby– ζει μόνος. Όχι επειδή έφυγε από το σπίτι του. Επειδή οι γονείς του έφυγαν από αυτόν. Μέσα στη φτώχεια και την εγκατάλειψη, το σώμα του γίνεται το μοναδικό του μέσο επιβίωσης. Πέφτει στην πορνεία. Περνά από τα φτηνά πορνοσινεμά και τις γωνιές όπου η ανθρώπινη σάρκα ανταλλάσσεται με χρήμα ή ναρκωτικά. Ζει σε μια άλλη φυλακή. Πιο αόρατη. Πιο ανελέητη.

Baby: Ο χώρος

Κι όμως, είναι μόλις 18. Και, όπως κάθε νέος, ονειρεύεται. Ελπίζει. Ψάχνει μια πατρική φιγούρα. Έναν χώρο που να ανήκει. Μια αγκαλιά που να τον χωρά. Μπορεί να ζει στους δρόμους, αλλά δεν παύει να έχει τις ίδιες ανάγκες με κάθε άλλο νέο της ηλικίας του: την ασφάλεια, τη ζεστασιά, την πίστη ότι κάποιος θα σταθεί δίπλα του.

Και εκεί βρίσκεται η ομορφιά. Όχι στον κόσμο γύρω του, αλλά μέσα του. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται και η σκηνοθετική δύναμη του Καετάνο.

Ο φακός του διαπερνά την εξωτερική ασχήμια για να σταθεί και να φωτίσει την ομορφιά και την καθαρότητα του ανθρώπινου βλέμματος του νεαρού πρωταγωνιστή του. Ο φακός του διαπερνά τους τοίχους της μιζέριας, ακολουθώντας τις ψυχές που περιφέρονται πίσω από αυτούς. Και ξεχωρίζει εκείνες που, μέσα στην εξαθλίωση, παραμένουν άθικτες. Καθαρές.

Η ομορφιά του Γουέλινγτον βρίσκεται στην επιμονή του.

Baby: Η ομορφιά

Στην επιμονή, του να ελπίζει. Να αναζητά την οικογένειά του, πιο πολύ για να εντοπίσει τα αίτια της αδυναμίας της να τον συμπεριλάβει στους κόλπους της, με τη διάθεση να συγχωρήσει, παρέχοντας στον εαυτό του τη δυνατότητα να κοιτάξει το μέλλον του με περισσότερη εσωτερική διαύγεια, απαλλαγμένη από βασανιστικά ερωτήματα που όσο παραμένουν αναπάντητα στέκουν εμπόδιο στην εξέλιξη της ζωής του.

Η ομορφιά του βρίσκεται στην αφέλειά του να ενδίδει στη χειριστική συμπεριφορά του κατά πολύ μεγαλύτερου συντρόφου του, του Ρονάλντο -σκληραγωγημένου από τις εμπειρίες του και «περπατημένου» στους κακόφημους δρόμους του Σάο Πάολο όπου με τα χρόνια, έχει μάθει τους τρόπους αυτοπροστασίας και επιβίωσης του. Κι όμως, η ανισορροπία δύναμης ανάμεσά τους, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για τον Γουέλινγκτον.

Baby: Το κενό στην ψυχή του

Η ανάγκη του να καλύψει το κενό της πατρικής στοργής, η δίψα για αποδοχή και η επιθυμία να νιώσει ότι κάποιος τον χρειάζεται, βαραίνουν περισσότερο από την επίγνωση του κινδύνου αυτή του η αφέλεια να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης με όλες τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στον ίδιο.

Είναι το πέρασμα στην ενηλικίωση. Η φάση όπου ακόμα εξιδανικεύει (συνειδητά, ενδεχομένως) τις σχέσεις, παρά τη σκληρότητα που αυτές μπορεί να κρύβουν. Όμως σιγά-σιγά, μέσα από την εμπειρία, αρχίζει να χτίζει άμυνες. Και κάπου εκεί, κάπου ανάμεσα στην πικρή εμπειρία και την ανθεκτική ευαισθησία, αρχίζει η ωρίμανσή του.

Baby: η σκηνοθεσία

Ωραία καδραρίσματα που αφήνουν έξω ορισμένα στοιχεία δράσης (εδώ η έλλειψη λειτουργεί προσθετικά στο φαντασιακό του θεατή οδηγώντας τη σκέψη στο ανώτερο επίπεδο της κρίσης απελευθερώνοντάς την από τις λεπτομέρειες του φαίνεσθαι) εστιάζοντας ταυτόχρονα στις λίγες σημαντικές, αλλά συμβολικές λεπτομέρειες, ισοδύναμες της συνεκδοχής: γκρο πλάνα σε αδηφάγα πρόσωπα λαίμαργων αστών, στο γκλομπ της εξουσίας στην πιο ποταπή εκδοχή της, αλλά και γκρο στα φωτεινά πρόσωπα των ερωτευμένων που ο έρωτας τα φωτίζει ακόμη πιο πολύ ή και στην τραγική φιγούρα της μάνας που θέλει, αλλά δεν μπορεί.

Παρά τις μικρές σεναριακές αδυναμίες που κάποιες στιγμές δυσκολεύουν την ομαλή παρακολούθηση της εξελικτικής πορείας του ήρωα, η σκηνοθετική ματιά του Καετάνο παραμένει ουσιαστική και απαραίτητη. Είναι μια ματιά που ο σύγχρονος κινηματογράφος έχει ανάγκη -όχι μόνο για να αποτυπώσει τη ζωή των ανθρώπων του περιθωρίου, αλλά για να ανασύρει από αυτή τη ζωή την ομορφιά και την ελπίδα που συνεχίζουν πεισματικά να υπάρχουν.

Baby: Η αποκάλυψη

Μια ομορφιά που αποκαλύπτεται σιγά-σιγά, μέσα από λεπτές, σχεδόν ανεπαίσθητες στιγμές: μια ματιά γεμάτη τρυφερότητα, ένα άγγιγμα καθησυχαστικό, στιγμές ξεγνοιασιάς, μια εσωτερική και βαθιά επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους που μοιράζονται για λίγο μια κοινή ανάσα γαλήνης. Κι εκεί, σε αυτές τις ήσυχες και συχνά απαρατήρητες στιγμές, ίσως βρίσκεται κάτι από την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης -κάτι από το αληθινό της βάθος.

BABY

Σκηνοθεσία: Marcelo Caetano

Σενάριο: Marcelo Caetano, Gabriel Domingues

Φωτογραφία: Joana Luz, Pedro Sotero

Μοντάζ: Fabian Remy

Μουσική: Bruno Prado, Caê Rolfsen

Ήχος: Graciela Barrault, Lucas Coelho de Carvalho, Edson Secco

Κοστούμια: Gabriela Campos

Σκηνικά: Frances Sansão

Παραγωγοί: Stienette Bosklopper, Marcelo Caetano, Juliette Lepoutre, Ivan Melo, Pierre Menahem, Maarten Swart, Beto Tibiriça

Ηθοποιοί: João Pedro Mariano (Baby), Ricardo Teodoro (Ρονάλντο), Ana Flavia Cavalcanti (Πρισίλα), Bruna Linzmeyer (Γιάνα), Luiz Bertazzo (Τόρρες), Marcelo Varzea (Αλεξάντρ), Patrick Coelho (Ζίκα), Kyra Reis (Πινκ)

Χώρα παραγωγής: Βραζιλία, Γαλλία, Ολλανδία

Έτος παραγωγής: 2024

Γλώσσα: πορτογαλικά

Χρώμα: έγχρωμη

Είδος: τραγωδία

Εταιρεία διανομής: AMA Films

Ημερομηνία εξόδου στις αίθουσες: 24/4/2025

Διάρκεια: 107΄

Για περισσοτερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά δείτε εδώ.

Διαβαστε τις κριτικές που έχουμε δημοσιεύσει

Σμιλεμένες ψυχές

Οικουμενική γλώσσα