ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ

Σεπ 04, 2022 Θέατρο 0

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

ΤΡΕΛΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Ή ΑΠΛΑ ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ

Λα μοσκέτα: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Η θεατρική παράσταση «Τρελοί έρωτες σε σκοτεινούς καιρού ή Λα Μοσκέτα», του Ρουτζάντε, ανέβηκε στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών Μάνος Κατράκης. Τη Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας, στα Μερκούρεια. Μία σατυρική κωμωδία με κεντρικό θέμα των άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη.

ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ: Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Το έργο μας μεταφέρει στην εποχή που αναπτύσσεται ο φασισμός στην Ευρώπη. Πρώτα ο Χίτλερ και μετά ο Μουσολίνι. Μαύρα σύννεφα απλώνονται πάνω από την Γηραιά Ήπειρο. Στον πυρήνα του έργου έχουμε ένα ζευγάρι και τον κουμπάρο τους. Όμως πίσω από αυτή την απλή ιστορία υπάρχει η νοοτροπία των ανθρώπων που υποθάλπει το φασιστικό μόρφωμα.

ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ:Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Ένα ζευγάρι, μια γυναίκα, Ιταλίδα, και ο άντρας της που είναι μαύρος είναι στο κέντρο αυτής της ιστορίας. Η γυναίκα είναι πιστή στον άντρα της, αλλά βλέπει μια ερωτική περιπέτεια με καλό μάτι. Το ένα δεν αντιβαίνει το άλλο γιατί ο κουμπάρος τους θέλει αυτή τη γυναίκα για ερωμένη. Βάζει, λοιπόν, δαιμόνια στον άντρα και του προτείνει να μεταμφιεστεί για να δοκιμάσει την πίστη της. Το κάνει. Όμως όταν αποκαλύπτεται τότε η γυναίκα αισθάνεται προσβεβλημένη και πλέον δεν τον θέλει. Ουσιαστικά, όμως θέλει να το δοκιμάσει. Αποφασίζει να τα φτιάξει με έναν στρατιώτη που μένει ακριβώς απέναντί τους.

Βλέπουμε ότι η γυναίκα μετακομίζει στο σπίτι του στρατιώτη. Τα υπόλοιπα εννοούνται. Ο σύζυγος είναι σε απόγνωση. Έχει ένα τσακωμό με τον στρατιώτη επειδή του έχει κλέψει λεφτά. Ισχυρίζεται ότι τον έκλεψαν μέλη μιας συμμορίας. Καταφέρνει τον κουμπάρο του να πληρώσει αυτά τα λεφτά. Στη συνέχεια, απειλώντας τον στρατιώτη του τα ζητά πίσω. Είναι δολοπλόκος και βρίσκεται στο στόχαστρο του στρατιώτη επειδή είναι μαύρος.

ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ: ΕΝΑΛΛΑΓΕΣ ΡΟΛΩΝ

Καταστάσεις που γίνονται και χαλούν, μηχανορραφίες και παρεξηγήσεις, όλα τα στοιχεία μιας φαρσοκωμωδίας. Ο πέμπτος χαρακτήρας είναι μια κλόουν που τραγουδιστά και σε πρόζα μας βάζει στο νόημα της ιστορίας και στα παρελκόμενα νοήματα. Προσπαθεί ο Ρουτζάντε να βάλει στο θεατή την υποψία του τι είναι αυτό που μπορεί να αναπτύξει τις ιδέες του φασισμού. Βρίσκει στην ψυχή του ανθρώπου αυτά τα στοιχεία που μπορούν να δεχτούν τον ολοκληρωτισμό και να υποστηρίξουν τη φασιστική διακυβέρνηση. Θα δούμε ποια είναι αυτά.

Η αγάπη για το έθνος είναι το πρώτο. Σε αυτό όμως κολλάει η επιθυμία για ένα καλύτερο μέλλον. Ακόμη η προσδοκία για να πλουτίσει κάποιος, να ζει με άνεση για όλη του τη ζωή. Για αυτό μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Αυτό το βλέπουμε στο σύζυγο. Ο έρωτας είναι μια άλλη αιτία της κόντρας που μπορούν να έχουν δύο άνθρωποι. Το αίτημα για απόλαυση είναι τόσο δυνατό που ο άντρας, στην προκειμένη περίπτωση, θα κάνει οτιδήποτε για να κατακτήσει τη γυναίκα. Για όλα φταίει η γυναίκα;

ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ: ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Μια εύκολη απάντηση είναι η θετική απόφανση. Αν σκεφτούμε όμως καλύτερα, τότε θα δούμε ότι ο άντρας είναι πίσω από αυτές τις καταστάσεις αφού μηχανορραφεί και είναι αδίσταχτος προκειμένου να πετύχει το σκοπό του. Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά προσβάλλει τη γυναίκα. Η αντίδραση της μπορεί να είναι σκληρή, αλλά είναι δίκαιη. Σε αυτές τις συμπεριφορές βλέπουμε ότι απουσιάζει ο σεβασμός προς τον άλλο άνθρωπο. Είναι εύκολο, λοιπόν, να δεχτεί να ακολουθήσει μια πολιτική κίνηση που νομίζει ότι θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.

Το έργο «Λα μοσκέτα» κυλά πολύ ευχάριστα. Σε κάποιες στιγμές κουράζει το παίξιμο της κλόουν. Πάντως, θα θέλαμε ο ρόλος της να είναι πιο μπριόζικος. Αυτός ο ρόλος όμως μας ανοίγει πόρτες για να καταλάβουμε αυτά που το έργο υπονοεί. Το σκηνικό είναι μινιμαλιστικό. Τα κοστούμια μας δίνουν την αίσθηση εποχής τέλη του 18^ου ή αρχές του 19^ου αιώνα. Υπονοούν ότι αυτά τα στοιχεία υπήρχαν πριν την εποχή του Μουσολίνι. Η σκηνοθεσία υπηρετεί πιστά την φαρσοκωμωδία και βλέπει λίγο το μιούζικαλ. Δεν υπερβάλλει. Ο σκηνοθέτης δε θέλει να σπάσει τους κώδικες αυτών των θεατρικών ειδών. Τα συνδυάζει με απλό και καλό τρόπο. Οι ηθοποιοί παίζουν όπως αρμόζει σε μια φαρσοκωμωδία. Οι κινήσεις και οι ομιλίες τους δίνουν ρυθμό, κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή.