46ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ-ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

Σεπ 08, 2023 Κινηματογράφος 0

46^ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

46^ο Φεστιβάλ Δράμας-δεύτερη ανταπόκριση: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Συνεχίζουμε τις κριτικές μας στις ελληνικές ταινίες που παρουσιάστηκαν στο 46^ο Φεστιβάλ Δράμας. Στο τέλος των ανταποκρίσεων θα κάνουμε και τον τελικό απολογισμό, αφού έχουμε δει όλες τις ελληνικές ταινίες. Σε αυτές που θα παρουσιάσουμε σε αυτό το σημείωμα κυριαρχούν οι δοκιμασίες των ανθρωπίνων σχέσεων. Το πώς όμως αποτυπώνονται αυτές οι δοκιμασίες είναι ένα άλλο θέμα. Στο Φεστιβάλ Δράμας μπορούμε να έχουμε μια απεικόνιση αυτού που θα είναι η εικόνα του ελληνικού κινηματογράφου, σε μεταγενέστερο χρόνο.

46^ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ-ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: Η ΤΙΜΩΡΙΑ

Θα αρχίσουμε με την ταινία του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου, «Ανορθόδοξος», 23΄, 2023, συμπαραγωγή Ελλάδας και Γαλλίας. Μεταφερόμαστε στο 703 μ.Χ. Ένας άντρας θα πρέπει να τιμωρηθεί από το θεοκρατικό καθεστώς. Το αμάρτημά του δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια. Είναι κάτι που έχει σχέση με την υπόσταση του Χριστού. Δηλώνει άγνοια. Η τιμωρία του είναι να «δεθεί» ακίνητος, κάπου στη μέση ενός χωραφιού, τα χέρια και το κεφάλι του δεν μπορεί να τα κουνήσει. Συμβαίνουν κάποια πράγματα: κάποια σκυλιά, μια επιδρομή κάποιων «βαρβάρων», κάποια ζώα που καίγονται, μια συμμορία παιδιών. Κανένας δεν το βοηθά μόνο μια γυναίκα θα του δώσει λίγο νερό.

“46^ο Φεστιβάλ Δράμας-δεύτερη ανταπόκριση: δεν

μπορούν να φτάσουν σε αυτό το σημείο που θα έχουμε ένα θείο δράμα.”

Η ταινία δεν έχει ένα σενάριο που να οδηγεί από κάποιο σεναριακό σημείο και να φτάνει σε κάποιο άλλο. Η πλοκή μένει στάσιμη. Αυτό το θέμα θα το δούμε και σε άλλες ταινίες που είδαμε στο Φεστιβάλ Δράμας. Οι ερμηνείες είναι αξιοπρόσεχτες. Όμως το σενάριο δε βοηθά, ακόμα και αν η σκηνοθεσία προσπαθεί να βάλει τα πλάνα σε κάποια σειρά, ακόμα και αν οι ηθοποιοί παίζουν αρκετά καλά. Το πρώτο υλικό, η πλοκή, πάσχει. Πέραν τούτου δεν μπορούμε να πούμε τίποτε άλλο.

Η ταινία του Σάββα Σταύρου, «Buffer zone», 16΄, 2023, συμπαραγωγή Ηνωμένου Βασιλείου και Κύπρου, μας μιλά για ένα θέμα ταμπού. Οι ερωτικές επιθυμίες μεταξύ των στρατιωτών, μάλιστα σε εχθρικά πεδία. Ο ελληνοκύπριος και ο τουρκοκύπριος στρατιώτης ερωτεύονται. Κοινό σημείο η μουσική. Είναι ένα θέμα ειρήνης, αλλά αυτό δεν πιάνεται έτσι ώστε να φανεί το πλήγμα στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου. Μπορούμε να θυμηθούμε αντιπολεμικές ταινίες, εδώ ούτε η σκηνοθεσία ούτε το σενάριο μπορούν να φτάσουν σε αυτό το σημείο που θα έχουμε ένα θείο δράμα. Άρα, η σεναριακή δομή έχει αποτύχει.

46^ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ-ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΟΙ ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Η ταινία «Διάλεξε χέρι», 15΄, 2023, ελληνική παραγωγή, είναι ένα άλλο παράδειγμα. Δύο φίλοι είναι σε μια παραλία. Γίνονται οι σκέψεις, μεταμορφώνονται σε λέξεις. Μπορεί, άραγε, να βοηθήσει μια λευκή μπανιέρα, ως κάθαρση; Ο Σταύρος Κωστόπουλος κάνει μια ταινία για τη φιλία και πως μπορεί αυτή να βοηθήσει στην επίλυση των θεμάτων. Όμως η ανάλυση των χαρακτήρων είναι ανύπαρκτη για να φτάσουμε σε κάποιες διαπιστώσεις όσον αφορά στη δύναμη της ανθρώπινης φιλίας.

“46^ο Φεστιβάλ Δράμας-δεύτερη ανταπόκριση: οι

δύο διαφορετικές επιλογές οδηγούν

σε διαφορετικά συναισθήματα.”

Στην «Αρκουδότρυπα», 38΄, 2023, Ελλάδα, βλέπουμε μια παρόμοια θεματική. Η Χρυσιάννα Παπαδάκη κινηματογραφεί δύο φίλες που έχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς θα ζήσουν στην υπόλοιπη ζωή τους: στο χωριό ή στην πόλη; Οι δύο διαφορετικές επιλογές οδηγούν σε διαφορετικά συναισθήματα. Η κινηματογράφηση γίνεται με όμορφα πλάνα που δημιουργούν μια απόλαυση στο θεατή. Όμως οι δύο χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται και η ιστορία δεν μπορεί να αναπτυχθεί τόσο ώστε να μιλήσουμε για μια ματιά σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή. Περιοριζόμαστε σε περιπτωσιακές συμπεριφορές, όχι σε τομές της ψυχής. Το σεναριακό κείμενο μένει λειψό.

Θα κλείσουμε αυτή την ανταπόκριση με την ταινία «Τέλη Αυγούστου», 17΄, 2023, ελληνική παραγωγή, της Αντζέλικα Κατσά. Εδώ έχουμε ένα πρόβλημα απώθησης της κόρης που έχει δει ότι η μητέρα της απατά τον πατέρα της. Δε θέλει να είναι πλέον με τη μάνα της και το σκάει. Με αυτό το πολύ μεγάλο πρόβλημα της απώθησης δεν ασχολείται τόσο πολύ η ταινία. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ο πυρήνας της ταινίας που φτάνει μόνο στο σημείο να καταγράψει την περιπέτεια του παιδιού και το χωρισμό των γονιών του. Και σε αυτή την περίπτωση η ανάλυση και αναδόμηση των χαρακτήρων απλά δεν υπάρχει.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ-ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

Διαβάστε τα άρθρα που έχουμε δημοσιεύσει όσον αφορά στο Φεστιβάλ Δράμας

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει