ΚΡΥΩΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
Όσοι γνωρίζουν το έργο του Απόστολου Κρυωνά μπορούν να πάρουν μία ιδέα γι’αυτό που λέμε ποιητικός κινηματογράφος. Δεν ξεχωρίζει το ντοκιμαντέρ απ’τη μυθοπλασία γιατί και τα δύο ανήκουν στον κινηματογράφο. Η μόνη διαφορά τους είναι ότι στο ντοκιμαντέρ γίνεται μία καταγραφή ενός γεγονότος με μαρτυρίες ανθρώπων που τις έχουν ζήσει από πρώτο χέρι ή έχουν κοινωνήσει άμεσα το ιστορικό φορτίο του, ενώ στη μυθοπλασία η ιστορία που κινηματογραφείται δομείται απ’την αρχή μέχρι το τέλος απ’τον ίδιο το σκηνοθέτη ή το σεναριογράφο.
Στο κινηματογραφικό έργο του Απόστολου Κρυωνά είμαστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση: το ντοκουμέντο με τη μυθοπλασία παντρεύεται, δημιουργείται αυτό που λέμε δημιουργικό ντοκιμαντέρ ή, πιο σωστά, δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Η φαντασία του θεατή αναδομεί την «πραγματικότητα» φτιάχνοντας μία άλλη «πραγματικότητα», αυτή που έχει τα δικά του προσωπικά στοιχεία. Απ’τους «Ανέμους», απ’την πρώτη του ταινία, βλέπουμε τη δημιουργία του σε αυτό το κινηματογραφικό είδος.
Η κινηματογραφική του πορεία, ακόμα και όταν εγγράφεται στο δυναμικό της τηλεοπτικής παραγωγής, είναι γεμάτη από ανακατασκευασμένες πραγματικότητες που περνούν μέσα απ’τις ιδεολογικές θέσεις του δημιουργού τους. Ο Απόστολος Κρυωνάς εξακολουθεί να καταγράφει την Ελλάδα και τις γύρω της περιοχές, θέτει τις ιδέες του και τις αφήνει στο τραπέζι του διαλόγου μέσα στο κοινωνικό πεδίο. Καλούμαστε να τοποθετηθούμε, να βρούμε τη δική μας Ελλάδα, τελικά τον εαυτό μας μέσα απ’την κινηματογραφική αφήγηση.
Ας παρακολουθήσουμε εδώ την πορεία του, τις ταινίες του, τις συνεντεύξεις του, την παρουσίαση του έργου του και μέσα απ’τα δικά του λόγια και οράματα. Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον που θα μπορούσαμε να δούμε στην καταγραφή του έργου ενός σκηνοθέτη.
Γιάννης Φραγκούλης
