ΒΕΡΜΙΛΙΟ: Η ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

Ιούν 07, 2025 Κινηματογράφος 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

VERMIGLIO

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Είδαμε την ταινία στον θερινό κινηματογράφο Alex, στην Θεσσαλονίκη. Μια συμπαραγωγή Ιταλίας, Γαλλίας και Βελγίου, η ταινία της Maura Delpero, υπογράφει την σκηνοθεσία, το σενάριο και την παραγωγή, μας μάγεψε. Θα εξηγήσουμε, σε αυτό το κείμενο γιατί.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Η ταινία

Σε ένα ορεινό χωριό της βόρειας Ιταλίας, λίγο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει μια πολυμελής οικογένεια: Ο αυστηρός πατέρας, ο δάσκαλος, η μάνα που μοιράζει ακριβοδίκαια την αγκαλιά της σε όλα τα παιδιά, τα αγόρια και τα κορίτσια που μεταφράζουν το σύμπαν των μεγάλων το καθένα με τον δικό του τρόπο, η ενήλικη κόρη που ερωτεύεται έναν λιποτάκτη.

Γύρω τους, οι εποχές αλλάζουν και αφήνουν τα πανέμορφα αποτυπώματά τους στη φύση. Οι κάτοικοι του χωριού έχουν τις δικές τους συνήθειες και τελετουργίες. Οι ζωές των απλών ανθρώπων αντιμετωπίζουν στωικά όλα όσα τους επιφυλάσσει η τύχη. Ένας ολόκληρος χαμένος κόσμος αναβιώνει στην εξαίσιο ταινία της Maura Delpero, καθιστώντας την μια περήφανη κινηματογραφική απόγονο του ιταλικού νεορεαλισμού.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Η αφήγηση

Η ταινία μας συστήνει πρώτα την οικογένεια και το χωριό. Η αφήγησή της είναι αποσπασματική. Υπάρχουν αφηγηματικά σημεία που δεν συνδέονται επαρκώς μεταξύ τους. Ο θεατής θα πρέπει να κάνει τις συνδέσεις. Η σκηνοθέτης θέλει να ξέρουμε την τοπική κοινωνία έτσι ώστε να μπορούμε, στο τέλος, να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.

Αυτό που βλέπουμε είναι μια κοινωνία που ζει σε εποχές που έχουν περάσει, σχετικά με το αστικό περιβάλλον. Η φτώχια είναι το κυριότερο γνώρισμα της καθημερινής ζωής. Αυτό, όμως, που έχει σημασία είναι ο ολοκληρωτισμός που χαρακτηρίζει την τοπική κοινωνία. Ο πατέρας εξουσιάζει, διατάζει και γίνεται πάντα το δικό του. Για την γυναίκα δεν μένει παρά να υπακούει.

Παρόλα αυτά, ο έρωτας δρομολογεί την επανάσταση, έστω σε ένα μικρό μέρος της κοινωνίας, σε δύο νέα παιδιά. Ο δάσκαλος είναι ο πατέρας της νεαρής κοπέλας που ερωτεύεται έναν λιποτάκτη. Είναι πολύ αυστηρός, όμως βλέπουμε ότι ενδιαφέρεται να αναπτύξει τους μαθητές του. Η κόρη του, κάτω από την μύτη του, έχει ερωτικές σχέσεις με τον λιποτάκτη που κρύβουν. Αυτή είναι μια κύρια αντίφαση.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Η ολοκλήρωση

Όλα τα αφηγηματικά μέρη αρχίζουν να ενώνονται, όταν οι δύο νέοι παντρεύονται. Ο αέρας της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την υποχώρηση των Γερμανών, είναι μια αισιόδοξη νότα. Η άνοιξη, ο γάμος, η γιορτή. Όσο φτωχική και να είναι η ζωή τους ξέρουν να ξεχωρίζουν τις καταστάσεις.

Η σκηνοθέτης συνδέει όλα τα μέρη και ενώνει αυτό το μικρό μέρος της ιταλικής επαρχίας με την υπόλοιπη χώρα όταν ο γαμπρός θα ταξιδέψει στην Σικελία για να βρει τους γονείς του, να μην ανησυχούν, επειδή θα νομίζουν ό,τι είναι νεκρός. Δεν επιστρέφει ποτέ. Η απάντηση στο «γιατί» θα έρθει μετά από καιρό: είναι δίγαμος και η γυναίκα του, στην Σικελία, τον σκότωσε όταν έμαθε ότι έχει ξαναπαντρευτεί. Από αυτή την αφηγηματική στιγμή η τραγωδία εξελίσσεται.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Η λύση

Ο δάσκαλος χάνει το κύρος του στην τοπική κοινωνία. Η κόρη του έχει κλειστεί στον εαυτό της και δεν επικοινωνεί. Δείχνει σα να μην θέλει να βγάλει από την μήτρα της το παιδί της, τον σπόρο αυτού του άντρα. Τελικά γεννά και αποφασίζει να πάει στην Σικελία. Αυτό το ταξίδι είναι μια τελετή εξαγνισμού. Καταλαβαίνει την κατάστασή της όταν βλέπει αυτή την γυναίκα που δολοφόνησε τον άντρα της. Κατανοεί ότι το παιδί της είναι πολύτιμο για την ζωή της, της το λέει αυτή η γυναίκα. Επιστρέφει. Είναι πλέον τρυφερή, στοργική με το παιδί της και ετοιμάζεται να πάει στην πόλη να δουλέψει, αφήνει το παιδί της σε ένα ίδρυμα, υπόσχεται ότι θα επιστρέψει.

Η σκηνοθέτης δένει στο τέλος όλα τα μέρη. Μας προσφέρει μια εικόνα που έχει τόσες ελλείψεις όσες χρειάζεται ο θεατής για να αφήσει το ψυχικό του κόσμο να δομήσει την δική του ιστορία, την δική του Ιταλία. Τελικά κάνει μια αναφορά στο παρελθόν, περίπου 60 χρόνια πριν, για να αναφερθεί, εμμέσως, στην σύγχρονή της Ιταλία.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Η σύγχρονη αφήγηση

Ο ολοκληρωτισμός έχει επανέλθει. Μας δείχνει αυτά τα θέματα που χτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου για μια Ιταλία που θέλει να βρει το στίγμα της στην σύγχρονη ανταγωνιστική Ευρώπη. Η λύση της τραγωδίας για αυτή την οικογένεια και -πρωτίστως για την νεαρή κοπέλα- είναι μια πρόταση για την σημερινή ιταλική πραγματικότητα. Ο θεατής θα πρέπει να βρει το μίτο της σύγχρονης αφήγησης. Έτσι η ταινία λειτουργεί παραγωγικά.

Το μοντάζ φτιάχνει τον ρυθμό που χρειάζεται για να δομηθούν οι χαρακτήρες και, μετά, να αναδυθεί αυτή η εποχή που θα είναι το αναφερόμενο για την σημερινή. Μέσα από αντιθέσεις η αφήγηση αναδιπλώνεται και, τελικά, απογειώνεται. Η σκηνοθεσία ξέρει τι θα πρέπει να αναδείξει και που ακριβώς να το τοποθετήσει. Γνωρίζει, επίσης, να διδάξει τους ηθοποιούς έτσι ώστε να είναι αυτοί οι ρεαλιστικοί χαρακτήρες που θα πρέπει να υπάρχουν σε αυτή την αφήγηση που βρίσκεται ανάμεσα στον ρεαλισμό και στην ποίηση.

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού: Τα χαρακτηριστικά

Οι ηθοποιοί παίζουν πολύ καλά, ακόμα και τα μικρά παιδιά. Είναι ρεαλιστικά οι χαρακτήρες της Ιταλίας του 1944, αφήνουν όμως μια μικρή απροσδιοριστία τόσο όσο χρειάζεται για να δώσουν χώρο για την γέννηση των σύγχρονων χαρακτήρων, της ιταλικής κοινωνίας που ψάχνεται. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι απολύτως ρεαλιστικά για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης. Η φωτογραφία είναι τόσο ρεαλιστική όσο χρειάζεται για να αποδώσει αυτή την εποχή και την διαφυγή από τον ρεαλισμό. Μια ταινία, φορτωμένη με βραβεία, στην Ιταλία και αλλού, που δεν θα πρέπει να χάσετε.

ΒΕΡΜΙΛΙΟ: Η ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

(VERMIGLIO)

Σκηνοθεσία: Maura Delpero

Σενάριο: Maura Delpero

Φωτογραφία: Mikhail Krichman

Μοντάζ: Luca Mattei

Μουσική: Matteo Franceschini

Ήχος: Dana Farzanehpour, Marie Mougel, Hervé Guyader

Σκηνικά: Daniele Ligato, Sara Pergher

Κοστούμια: Andrea Cavalletto

Παραγωγοί: Francesca Andreoli, Carole Baraton, Pauline Boucheny Pinon, Jacques-Henri Bronckart, Maura Delpero, Santiago Fondevila, Leonardo Guerra Seràgnoli, Tatjana Kozar

Χώρα παραγωγής: Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο

Γλώσσα: ιταλικά

Έτος παραγωγής: 2024

Είδος: τραγωδία

Διάρκεια: 119΄

Εταιρεία διανομής: Weird Wave

Ημέρα εξόδου στις αίθουσες: 5/6/2025

Για περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά δείτε εδώ.

Διαβάστε τις κριτικές ταινιών που έχουμε δημοσιεύσει

Βερμίλιο: η νύφη του βουνού (κριτική της Καλλίτσας Βλάχου)

Πειθαρχική Μεραρχία 999

Θεϊκό τυρί