Νοέ 29, 2018 Κινηματογράφος 0
του Γιάννη Φραγκούλη
Στις 29/11/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 7,5/10 στο imdb.com από 933 χρήστες.
Έξι μαθητές αποφασίζουν να δείξουν την αλληλεγγύη τους στα θύματα μιας εξέγερσης στην Ουγγαρία το 1956, τηρώντας ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση του κρατικού μηχανισμού. Σε εκλεκτική συγγένεια με τις «Ζωές των άλλων», ο Lars Kraume αντιμετωπίζει την ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας, προσφέροντας μία ψύχραιμη και διεισδυτική ματιά στο εσωτερικό μιας τρομοκρατημένης κοινωνίας. Ο σκηνοθέτης («Υπόθεση Φριτς Μπάουερ»), καταπιάνεται με μία ακόμη αληθινή ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας, προσεγγίζοντας ψύχραιμα και διεισδυτικά τα μοιραία προσωπικά διλήμματα που ανακύπτουν σε φορτισμένες περιόδους έντονων κοινωνικοπολιτικών αντιθέσεων.
Μετά την πολυβραβευμένη ταινία του, «Η υπόθεση Φριτς Μπάουερ», έχοντας κερδίσει 13 βραβεία, μετά από τρία χρόνια, ο Lars Kraume έρχεται με τη νέα του ταινία, πάλι ιστορική περιεχομένου, έχοντας, μέχρι τώρα, κερδίσει και για αυτή τρία βραβεία, στο Φεστιβάλ του Μονάχου και στα βραβεία της Βαυαρίας. Κάτι που μας δείχνει ότι και αυτή η ταινία θα τραβήξει την προσοχή των κριτικών κινηματογράφου και του κοινού.
Η επανάσταση στην Ουγγαρία, το 1956, επηρέασε κάποιους Ανατολικογερμανούς εφήβους για να κάνουν μία σιωπηλή διαμαρτυρία. Εδώ έχουμε μία ακόμη αληθινή ιστορία που τοποθετείται, χρονολογικά, στη μεταπολεμική Ευρώπη και στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Αν στην προηγούμενη ταινία του πρωταγωνιστούσαν ώριμοι άντρες, εδώ άγουρα παιδιά δείχνουν τόσο την πυγμή τους όσο και την ωριμότητα με την οποία μπορούν να δουν τα πράγματα, αντιμετωπίζοντας, τελικά, το μένος της εξουσίας.
Ο Τεό και ο Κουρτ είναι δύο έφηβοι, οι οποίοι ταξιδεύουν από το Στάλινσταντ στη Δυτική Γερμανία, στο δυτικό τομέα του Βερολίνου για να επισκεφθούν τον τάφο του παππού του Κουρτ, ο οποίος ήταν αξιωματικός των SS. Πέρασαν τους ελέγχους των συνόρων, πήγαν και, πριν να επιστρέψουν, οι περίεργοι νεαροί, αποφάσισαν να δουν την ταινία «Liane, jungle goddess», του Δυτικογερμανού σκηνοθέτη Eduard von Borsody. Στον κινηματογράφο δεν είδαν μόνο τη λαμπερή ηθοποιό Marion Michael, αλλά και τα επίκαιρα που αφορούσαν στην Επανάσταση της Ουγγαρίας, ιδωμένη με τη δυτική ματιά. Ήταν ανυπόμονοι και δεν μπορούσαν να περιμένουν για να μοιραστούν αυτά τα στοιχεία της πραγματικότητας με τους Ανατολικογερμανούς συμμαθητές τους.
Το σενάριο της ταινίας είναι απόδοση του Kraume από το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Dietrich Garstka, όπου φαίνεται το κοινωνικό, πολιτικό και ιστορικό παρασκήνιο. Η διαφορά ανάμεσα στην Ανατολική με τη Δυτική Γερμανία, τη δεκαετία του 1950 είναι το μεταπολεμικό κλίμα και το πρόσφατο παρελθόν των Ναζί, όσοι από αυτούς είναι ελεύθεροι υποφέρουν από διάφορες ψυχοσωματικές ασθένειες, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας τους βλέπει με καχυποψία. Αυτό το ζουν και αυτοί οι έφηβοι, αισθάνονται ότι η δύναμή τους θέλει να απελευθερωθεί. Αποφασίζουν να διαμαρτυρηθούν έχοντας στο μυαλό τους τον κομμουνιστή ήρωα του ποδοσφαίρου, το Φέρεντς Πούσκας. Ο κρατικός μηχανισμός αισθάνεται ότι απειλείται.
Όπως και στην προηγούμενη ταινία αυτού του σκηνοθέτη, υπάρχει ένα ομοφυλοφιλικός χαρακτήρας που δε δοκιμάζεται από τις πολιτικές διώξεις, είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό που δένει τους χαρακτήρες της αφήγησης. Στο δεύτερο μισό της ταινίας υπάρχει ένα πρόβλημα: αυτή βουτά στο μελόδραμα. Ο μελοδραματικός τόνος αναμειγνύεται με το θρησκευτικό συναίσθημα που το κάνει πιο δυνατό, αλλά δεν ισορροπεί με το σενάριο, όπως αναπτύχθηκε μέχρι αυτή τη στιγμή. Αν έλειπαν αυτά τα στοιχεία η ιστορία δε θα πήγαινε, με φτιαχτό τρόπο προς το τραγικό, αλλά θα έμενε στο ρεαλιστικό όπως η «Sophie scholl» που είχε την ίδια περίπου θεματική.
Οι νεαροί χαρακτήρες είναι πολύ καλοί, δείχνουν την ενόχλησή τους, όταν τα συναισθήματα της εθνικής, της συλλογικής και της ατομικής ενοχής αναμειγνύονται έτσι ώστε να διαμορφώσουν την ταυτότητά τους, στην εφηβεία τους. Οι ενήλικοι χαρακτήρες απλά υποστηρίζουν τους έφηβους, έτσι όπως οφείλουν, ακολουθώντας τη σεναριακή δομή. Μία όμορφη ταινία που δεν έχει ακόμη κλείσει το φεστιβαλικό κύκλο της.
Σενάριο: Lars Kraume (μεταφορά), Dietrich Garstka (μυθιστόρημα)
Φωτογραφία: Jens Harant
Μοντάζ: Barbara Gies
Μουσική: Christoph Kaiser, Julian Maas
Παραγωγοί: Miriam Düssel, Susanne Freyer, Kalle Friz, Isabel Hund, Thomas Kufus
Παίζουν: Jonas Dassler (Έρικ), Sina Ebell (Κατερίν), Judith Engel (Άννα), Tom Gramenz (Κουρτ), Michael Gwisdek (Έντγκαρ), Nils Hohenhövel (Γιούνγκερ), Max Hopp (Χανς), Lena Klenke (Λένα), Lena Labisch (Ρέγκινα), Nora Labisch (Κλάρα)
Χώρα παραγωγής: Γερμανία
Έτος παραγωγής: 2018
Γλώσσα: γερμανικά, ρώσικα
Διάρκεια: 111΄
Είδος: δράμα, ιστορία
Ημερομηνία εξόδου: 29/11/2018
Εταιρεία διανομής: Seven.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.
Οκτ 13, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Αυγ 25, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 07, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Οκτ 13, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |