ΓΑΛΑΖΙΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Δεκ 29, 2025 Κινηματογράφος 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

THE BLUE TRAIL

Γαλάζιο μονοπάτι: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Η πρωταγωνίστρια, Τερέζα, μια 77χρονη γυναίκα, ζει σε μια κοινωνία που επιβάλλει στους ηλικιωμένους να μετακινηθούν σε απομονωμένες «αποικίες», στερώντας τους την αυτονομία τους. Αποφασισμένη να ζήσει μια τελευταία περιπέτεια πριν υποκύψει σε αυτό το πεπρωμένο, η Τερέζα ξεκινά ένα ταξίδι στον Αμαζόνιο με στόχο να πραγματοποιήσει το όνειρό της: να πετάξει με αεροπλάνο. Στην πορεία συναντά μια σειρά από χαρακτήρες που τη συντροφεύουν σε αυτή την πορεία κι ανακαλύπτει ένα μαγικό σαλιγκάρι που το μπλε του σάλιο σε βοηθά να δεις τη ζωή σου στις αληθινές διαστάσεις της. Η ταινία έρχεται με την Αργυρή Άρκτο στο 75^ο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Γαλάζιο μονοπάτι: Οι απόμαχοι

Οι ηλικιωμένοι είναι βάρος για την κυβέρνηση της Βραζιλίας. Δεν παράγουν, ζουν με τη σύνταξή τους είναι αυτό που λέγαμε παλιά, οι απόμαχοι της ζωής. Ο έλεγχος είναι απόλυτος. Για να κάνεις οτιδήποτε θα πρέπει να δείξεις την ταυτότητά σου, αλλιώς ο πωλητής αγαθών θα βρει τον μπελά του. Αν έχεις την ηλικία που δεν σου επιτρέπεται να δουλέψεις έχεις έναν κηδεμόνα. Αυτός αποφασίζει για εσένα. Για να ταξιδέψεις, για παράδειγμα, θα πρέπει να συμφωνήσει ο κηδεμόνας σου. Αυτός για την Τερέζα είναι η κόρη της που δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τη μητέρα της. Απλά για να εκπληρώσει την επιθυμία της, να κάνει ένα ταξίδι με το αεροπλάνο, θα πρέπει να το επιτρέψει ο κηδεμόνας της, η κόρη της που δεν συμφώνησε, άρα αυτό το ταξίδι ήταν απαγορευμένο για την Τερέζα.

Μόνο τα υπερελαφριά αεροπλάνα ήταν διαθέσιμα. Ένας μέρος που μπορούσε να βρει αυτά τα ανεμοπλάνα ήταν σε μια περιοχή του Αμαζονίου. Το ανεμοπλάνο ήταν χαλασμένο, το ταξίδι δεν έγινε, η Τερέζα όμως βρήκε μια «μοναχή» που πούλαγε ψεύτικες βίβλους, την δέχθηκε στο πλοίο της. Με αυτό μπορεί να κάνει ταξίδια από χωριό σε χωριό χωρίς να την ελέγξει κανείς. Η «μοναχή» έχει την άδεια να το κάνει. Εκεί θα βρει την ελευθερία της.

Γαλάζιο μονοπάτι: Οι παραισθήσεις

Η ταινία μας θυμίζει τις ταινίες «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», του Σίντνεϊ Πόλακ, όπως και τους «Μοντέρνους καιρούς», του Τσάρλι Τσάπλιν. Όμως φεύγει από το σημείο της κριτικής σε ένα σύστημα που κάνει μια ρομαντική αφήγηση, βαδίζει τον δρόμο που οδηγεί στον υπερρεαλισμό. Συμβαίνουν παράλογα πράγματα, όπως το μπλε σάλιο ενός σαλιγκαριού που σου δίνει την ικανότητα να βλέπεις την αλήθεια στη ζωή. Ουσιαστικά είναι κάτι σαν παραισθησιογόνο και βλέπεις αυτά που θέλεις να δεις.

Όλη η ταινία βρίσκεται ανάμεσα στις παραισθήσεις και στις αισθήσεις ενός ανθρώπου. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να ξεφύγει από τον ολοκληρωτισμό μιας κυβέρνησης που έχει συμμάχους τους πολίτες των πόλεων. Στα χωριά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η αφήγηση που βαδίζει το μονοπάτι ανάμεσα στις αισθήσεις και στις παραισθήσεις βλέπει το υπερρεαλιστικό αφήγημα και έλκεται από αυτό. Έτσι, ξεφεύγει από τη θεματική των δύο ταινιών που προαναφέρθηκαν. Μεταφράζει την πραγματικότητα με όρους του ονείρου. Η επιθυμία γίνεται πραγματικότητα και ο άνθρωπος αποκτά την ελευθερία του επειδή γεύεται, επιτέλους, την απόλαυση και αισθάνεται ασφαλής σε αυτή την πραγματικότητα που ο ίδιος έχει κτίσει.

Γαλάζιο μονοπάτι: Η απογείωση

Η Τερέζα δεν έλκεται πλέον από τη θέαση της γης από ψηλά. Ξέρει να φαντάζεται. Έχει βρει μια νέα φίλη, περίπου συνομήλικη, και, για τις δύο, ο Αμαζόνιος είναι ο διάδρομος απογείωσης σε έναν πλανήτη όπου ο άνθρωπος είναι σεβαστός ως άνθρωπος και όχι σαν ένας αριθμός μητρώου, ένα γρανάζι σε ένα μηχανισμό που εύκολα -και «λογικά»- αποκολλάται όταν έρχεται η ώρα της απόσυρσης. Είμαστε άνθρωποι και όχι εμπορεύματα, φέρετε πίσω τον παππού μου, δύο συνθήματα που έγραψαν κάποιοι άγνωστοι αντικαθεστωτικοί της ολοκληρωτικής κυβέρνησης της Βραζιλίας. Πάντως, πριν πολλές δεκαετίες, είχε διατυπωθεί η θεωρία από ένα ασφαλιστή, στις ΗΠΑ, ότι οι άνθρωποι που δεν καταναλώνουν είναι επικίνδυνοι για το σύστημα, μπορεί επίσημα αυτή η θεωρία να μην έγινε πράξη, ανεπίσημα, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, υλοποιήθηκε από κυβερνήσεις και ιδιωτικές εταιρείες στον καπιταλισμό.

Όταν η ταινία τελειώνει είσαι ευχαριστημένος που η Τερέζα τα κατάφερε. Ζει τη ζωή της όπως θέλει. Είναι ένα παράδειγμα που μπορούν να ακολουθήσουν όλοι οι άνθρωποι που επιθυμούν να ζουν ελεύθεροι. Δεν είναι θέμα ηλικίας, ένας ηλικιωμένος ξέρει πλέον τον τρόπο να ζήσει όταν πάρει σύνταξη και δε θα αισθάνεται απόμαχος της ζωής. Ένας νεότερος μπορεί να δει το μέλλον. Και οι δύο αισθάνονται πλέον άνθρωποι. Η ταινία σε απελευθερώνει. Ένας δροσερός αέρας φυσά από την οθόνη μέχρι έξω από την αίθουσα, αυτός που δεν τα κάνει όλα άνω κάτω, αλλά τα βάζει όλα στη θέση τους, στο ταμπλό που είναι ζωγραφισμένη η ζωή του ανθρώπου.

ΓΑΛΑΖΙΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

(THE BLUE TRAIL)

Σκηνοθεσία: Gabriel Mascaro

Σενάριο: Gabriel Mascaro, Tibério Azul, Murilo Hauser, Heitor Lorega

Φωτογραφία: Guillermo Garza

Μοντάζ: Omar Guzmán, Sebastián Sepúlveda

Μουσική: Memo Guerra

Ήχος: Heverson Batista, William Dauricio, Chema Ramos Roa, Arnulfo Flores Solares

Κοστούμια: Gabriella Marra

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Dayse Barreto

Παραγωγοί: Rachel Daisy Ellis, Giancarlo Nasi, Simone Oliveira, Sandino Saravia Vinay, Marleen Slot

Ηθοποιοί: Denise Weinberg (Τερέζα), Rodrigo Santoro (Καντού), Miriam Socarras (Ρομπέρτα), Adanilo (Λουντεμίρ), Rosa Malagueta (Εσμεραλντίνα), Clarissa Pinheiro (Χοάνα), Dimas Mendonça (Ιβάν), Daniel Ferrat (Μπρούνο)

Χώρα παραγωγής: Βραζιλία, Μεξικό, Ολλανδία, Χιλή

Έτος παραγωγής: 2025

Γλώσσα: πορτογαλικά

Χρώμα: έγχρωμη

Είδος: τραγωδία, κωμωδία, σάτιρα

Διάρκεια: 85΄

Εταιρεία διανομής: Weird Wave

Ημερομηνία εξόδου στις αίθουσες: 25/12/2025

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ταινίας δείτε εδώ.

Διαβάστε τις κριτικές ταινιών που έχουμε δημοσιεύσει

Καποδίστριας

Αυτά που σκοτώνεις