ΠΑΡΤΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Ιούλ 02, 2017 Κινηματογράφος 0

ROUGH NIGHT

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 29/6/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Θα θυμάστε το «The hangover». Σε αυτή την ταινία έχουμε παρόμοια αφήγηση από τη θηλυκή μεριά. Έχουμε πέντε φίλες που πρόκειται να κάνουν αυτό που λένε μπάτσελορ πάρτι. Θα πάνε στο Μαϊάμι και εκεί θα νοικιάσουν ένα στρίπερ. Αυτή τους η περιπέτεια τους επιφυλάσσει εκπλήξεις σοκαριστικές αλλά και κωμικές.

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς να πεις πολλά για την ταινία. Η σεξιστική της διάθεση δεν κρύβεται. Εδώ οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι και ο άντρας είναι εμπόρευμα. Τι σημαίνει όμως αυτό; Γιατί να μπουν σε μία τέτοια διαδικασία; Τι θα τους ωφελήσει; Αυτά τα ερωτήματα μπορεί να θέσει ένας θεατής με την ελπίδα να βρει μία απάντηση στην ταινία. Ματαίως όμως.

Παρακολουθούμε αυτές τις δραστηριότητες σαν παρατηρητές. Σα να έχουμε το μάτι μας σε μία κλειδαρότρυπα και να βλέπουμε τι γίνεται στο δωμάτιο χωρίς να μας παίρνουν χαμπάρι. Ο κινηματογράφος εδώ είναι καθαρά ηδονοβλεπτικός, σύμφωνα με τη θεωρία του έχει ένα ηδονοβλεπτικό χαρακτήρα, αλλά εδώ είναι αποκλειστικά και μόνο τέτοιος.

Φτάνουμε στην πορνογραφία, μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουμε την απροκάλυπτη μορφή μιας τσόντας, αλλά την παραγωγή μιας εμπορικής ταινίας. Πίσω όμως από το περιτύλιγμα κρύβεται το σάπιο της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Το αισχρό και το μίασμα που εθίζει τον κόσμο στον ανήθικο που δεν είναι τίποτε άλλο από τον εθισμό να χρησιμοποιεί το σώμα σαν εμπόρευμα ηδονής.

Τι έχει να μας προσφέρει ένα τέτοιο κινηματογραφικό έργο; Εκτός από το γαργάλημα των κατωτάτων ερεθισμάτων μας, τίποτε άλλο. Το κορμί του ανθρώπου είναι το περιτύλιγμα της ψυχής, για την οποία αυτό το κινηματογραφικό έργο δεν αναφέρει τίποτε. Με αυτή την έννοια είναι πιο αισχρή από μία πορνό ταινία, διότι μία ταινία πορνό χαρακτηρίζεται σαν τέτοια, ενώ αυτή θέλει να λέει ότι είναι αξιοπρεπής κινηματογραφική παραγωγή. Το κακό είναι, αν κάνει εμπορική επιτυχία, ότι θα έχει συνέχεια, ως καταξιωμένη κινηματογραφική παραγωγή.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Σαν γυμνασιακού χιούμορ μπουλβάρ, το φιλμ εξελίσσεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα στους τέσσερις τοίχους της κλασάτης έπαυλης κι επιστρατεύει την αυστραλιανή προφορά της Κέιτ ΜακΚίνον («Ghostbusters» ) και το επιθεωρησιακό μπρίο της Τζίλιαν Μπελ («22 Jump Street», «Office Christmas Party» ) για να προκαλέσει χάχανα, εφευρίσκοντας μια «άκυρη» σεναριακή λύση για να κορυφώσει την αγωνία και σοκάροντας με τη χαβαλετζίδικα αμοραλιστική αντιμετώπιση –καθώς δεν υπάρχει ίχνος σάτιρας ή ειρωνείας– μιας ανθρωποκτονίας… Περισσότερα

Κριτική Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Εκεί που το Hangover συναντά κανονικά το παλιότερο Very bad things, δηλαδή ένα εκτροχιασμένο Σαββατοκύριακο ξεφαντώματος μέχρι τελικής πτώσης που χαλάει από έναν φόνο, η ταινία-ντεμπούτο της Λουτσία Ανιέλο, η οποία έγραψε και το σενάριο, γιορτάζει το female empowerment με ένα αμήχανης εκτέλεσης, αλλά διατεταγμένης πρόθεσης (δηλαδή συγκεκριμένης ατζέντας) υβρίδιο κωμωδίας με δράση, όπου η περιπέτεια είναι φτωχή και η κωμωδία όχι και τόσο αστεία… Περισσότερα

Κριτική cinexswedw.blogspot.gr

Αν και το φιλμ δεν αποδεικνύεται τόσο κακό όσο προμηνύει το πρώτο του –σοκαριστικά ανέμπνευστο και σχεδόν βιντεοκλιπίστικο- 20λεπτο, σπάνια καταφέρνει να παράγει σκηνές γνήσιας κωμικής και κινηματογραφικής αξίας, περνώντας επί τόπου στη λήθη του σωρού. Ας αποδειχθεί τουλάχιστον χρήσιμο στην ανάδειξη των ξεκάθαρων ερμηνευτικών ταλέντων που έχει την τύχη να συμπεριλαμβάνει στο καστ του… Περισσότερα

Κριτική Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice)

Αν και κωμωδία, η ταινία κρίθηκε ως ακατάλληλη για παιδιά και προεφήβους. Οι λόγοι προφανείς: σεξ, βρώμικες λέξεις, ναρκωτικά, αίμα, σπέρμα είναι μερικά από τα συστατικά ενός φιλμ που θέλει να είναι προχώ και μεταμοντέρνο (λεσβιακές αναφορές, αυνανισμοί, οργασμοί κ.λπ.) αλλά αναλώνεται σε χοντροκομμένα αστειάκια και κωμικά ατοπήματα… Περισσότερα

Κριτική Γιώργος Ζερβόπουλος (moviesltd.gr)

Ενδεχόμενα και να είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από όσες θα μπορούσε να αποδώσει το Rough Night, που λανσαρίστηκε πανέξυπνα από την διανομή του, ως ο female παρτικός πανζουρλισμός. Ούτε καν. Όχι απογοήτευση, δεν ανέμενα άλλωστε κανά αριστούργημα, αλλά να, η Τζχάνζεν δεν μας έχει συνηθίσει σε φλόπες τέτοιας περιωπής!.. Περισσότερα

Κριτική Θανάσης Πατσαβός (flix.gr)

Δεν έχουμε απολύτως κανένα πρόβλημα με μια βρώμικη γυναικεία κωμωδία: ίσα ίσα, θα επικροτούσαμε θριαμβευτικά μια τολμηρή κινηματογραφική καφρίλα γένους θηλυκού, όμως οι ηρωίδες αυτού του «Πάρτι» (ακόμα και η πάντοτε απολαυστική Κέιτ Μακίνον παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτη) άξιζαν σίγουρα κάτι πιο αυθεντικά τολμηρό και διασκεδαστικό… Περισσότερα

Κριτική Τατιάνα Καποδίστρια (tospirto.net)

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη ταινία που δείχνει γυναίκες να διασκεδάζουν «αντρικά» και αχαλίνωτα. Είναι, όμως, η πρώτη όπου τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει μια γυναίκα. «Λεπτομέρεια» που φωτίζει εκ των έσω τις διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των φιλενάδων (η ακτιβίστρια Φράνκι, και η παντρεμένη μάνα και καριερίστρια Μπλερ, ας πούμε, ήταν ζευγάρι στο κολέγιο κι ακόμα τρώγονται). Επίσης για πρώτη φορά, ενώ οι γυναίκες ξεσαλώνουν τελειωτικά, το μπάτσελορ πάρτι του Πίτερ είναι ένα ξενέρωτο βράδυ οινογνωσίας πίσω στην Νότια Καρολίνα… Σε μικρό ρόλο εμφανίζονται η Μουρ και ο Ταρέλ, ως φιλήδονο ζευγάρι γειτόνων που ορέγεται την Μπλερ για τριαδικό κρεβάτι… Περισσότερα

Κριτική ifimerida.gr

Οι πέντε πρωταγωνίστριες, με μοναδική ίσως εξαίρεση την Μακίνον (SaturdayNight Live) , έχουν να αντιμετωπίσουν χάρτινους χαρακτήρες, καθόλου αστείους, εξαιρετικά κοινότοπους κι έτσι η ενέργειά τους καταναλώνεται σε μια συμβατική προσέγγιση , προκειμένου να προφυλαχτούν… Περισσότερα

Κριτική Ηλίας Φραγκούλης (freecinema.gr)

Τι άλλο πιο σοκαριστικό να αναφέρω; Την προτροπή μιας εκ των φιλενάδων να βγουν σε πόζα εμπνευσμένη από το πλέον νοσηρό (και, διάβολε, ούτε καν τόσο γνωστό στο mainstream κοινό!) «The Human Centipede»; Το σχετικό σοκ της εμφάνισης της Ντεμί Μουρ ως νυμφομανούς κάποιων αχαρακτήριστων -ήντα που δείχνει πιο… πτώμα (μήπως να πω «ταριχευμένη»;) κι από το πτώμα; Τις λεσβιακές «χαριτωμενιές» που δεν κολακεύουν καμία πλευρά σεξουαλικού προσανατολισμού; Να πω και το χειρότερο; Εάν ο stripper δεν πέθαινε όπως… ελπίζω (για το δικό σας καλό) να μην δείτε, σίγουρα θα είχε δει τα ραδίκια ανάποδα από τα χασμουρητά… Περισσότερα

ΠΑΡΤΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

(ROUGH NIGHT)

Σκηνοθεσία: Lucia Aniello

Σενάριο: Paul W. Downs, Lucia Aniello

Φωτογραφία: Sean Porter

Μοντάζ: Craig Alpert

Μουσική: Dominic Lewis

Παραγωγοί: Lucia Aniello, Dave Becky, Paul W. Downs, Matt Tolmach

Παίζουν: Scarlett Johansson (Τζες), Jillian Bell (Αλίς), Zoë Kravitz (Μπλερ), Ilana Glazer (Φράνκι), Kate McKinnon (Κίβι), Paul W. Downs, Ryan Cooper (Τζέι), Ty Burrell (Πιέτρο)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 101΄

Είδος: κωμωδία

Ημερομηνία εξόδου: 29/6/2017

Εταιρεία διανομής: Feelgood.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.