READY PLAYER ONE

Μαρ 31, 2018 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 29/3/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αξιολόγηση 8,1 στο imdb.com από 19.188 χρήστες.

ΣΥΝΟΨΗ

Είμαστε στο 2045. Μία σειρά από καταστροφές έχουν πλήξει την Αμερική και έχουν δημιουργήσει ένα αχανές τοπίο μιζέριας. Σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα, η μόνη λύση είναι η εικονική πραγματικότητα για κάποιους νέους, η δημιουργία ενός άλλου κόσμου πιο φιλικού και πιο ευχάριστου για τον άνθρωπο. Που οδηγεί όμως αυτή η αντίληψη, δίνει κάποια λύση στα ψυχολογικά προβλήματα του ανθρώπου;

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Οι ταινίες που ακολουθούν την εικονική πραγματικότητα σημειώνουν μία σόλο πορεία στον κινηματογράφο: η καλπάζουσα φαντασία μας δείχνει έναν κόσμο που υπάρχει κάποιο ή κάποια επίπεδα πάνω από το δικό μας. Η ταινία του Steven Spielberg, «Ready player one», μεταφορά του μυθιστορήματος του Ernest Cline, μας οδηγεί στο θεαματικό χώρο της εικονικής πραγματικότητας, μας θυμίζει τα παιχνίδια που βασίζονται σε αυτήν, το εύπλαστο περιβάλλον της ποπ των δεκαετιών του 1970 και του 1980 και, τελικά, τον κόσμο του σκηνοθέτη, όπως έχει παρουσιαστεί σε άλλες ταινίες του.

Αν δούμε ταινίες εικονικής πραγματικότητας, από το «Tron» (1982) έως και το «Jumanji» (2017), θα ανακαλύψουμε μία ανάλαφρη και άφθαρτη ποιότητα σε αυτό τον εσωτερικό χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας. Είναι μία ανάλογη προσέγγιση, όπως κάνουμε μεταξύ του κόκκου και του εικονοκύτταρου. Ποια είναι όμως η ουσία; Η ταινία μας αφήνει σε ένα χώρο όπου θα πρέπει να διαπραγματευτούμε ανάμεσα στην εικονική πραγματικότητα και στη βαρετή (;) παλιά δράση.

Η δράση της ταινίας μεταφέρεται στο 2045. Ο μελλοντικός κόσμος έχει πληγεί από μία σειρά σεισμικών καταστροφών. Οι πόλεις έχουν την όψη φτωχογειτονιών. Ο Ουότς είναι ένας μοναχικός έφηβος που ζει στο Κολόμπους, στο Οχάιο, το οποίο είναι τώρα μία τεράστια παραγκούπολη. Το μόνο ενδιαφέρον του είναι να βυθίζεται στο χώρο της εικονικής πραγματικότητας και να μπαίνει στο εναλλακτικό σύμπαν της Όασις, με το μυθικό ψευδώνυμο Πάρζιφολ. Εδώ υπάρχουν αμέτρητα τοπία της φαντασίας, όπως εμφανίζονται σε αυτούς που παίζουν ανάλογα παιχνίδια και έχουν παρόμοιες εμπειρίες.

Ο δημιουργός του παιχνιδιού είναι ο Τζέιμς Χολιντέι, εδώ θα βρούμε το Mark Rylance, ο οποίος είναι κάτι ανάμεσα στους Willy Wondka, Steve Jobs και Tim Berners-Lee. Πριν να πεθάνει, ο Χολιντέι κρύβει τρία κλειδιά στον κόσμο του που θα βοηθήσουν να αποκτηθεί το «πασχαλινό αυγό» που θα επιτρέψει να επιτευχθεί ο πλήρης έλεγχος όλου αυτού του φανταστικού σύμπαντος. Ο Ουότς είναι ένας από τους κυνηγούς, που δραστηριοποιείται μαζί με κάποιους φίλους του, συμπεριλαμβανομένης και της Σαμάνθα, που θα την ενσαρκώσει η Olivia Cooke, με την οποία θα έχει μία οδυνηρή κυβερνοσύγκρουση. Η καλύτερη φίλη του είναι η Έλεν, η Lena Waithe θα την υποδυθεί. Ο Σορέντο θέλει να σπάσει αυτό το αυγό και να διαλύσει όλα αυτά τα δημιουργημένα πρόσωπα για τα οποία η Όασις είναι ένα υπέροχο περιβάλλον. Η υποκριτική του T. J. Miller, ως Σορέντο, είναι εξαιρετική.

Η Όασις είναι ένα σκληρό περιβάλλον, αυτό είναι σαφές. Προσκαλούμαστε να πιστέψουμε σε μία παράλληλη αφήγηση με αυτή της χριστιανικής μεσσιανικής θεωρίας, στην οποία ο Χολιντέι βάζει στοιχεία από ένα τρομερό Μητρώο, το οποίο δημιουργεί εθισμό. Ο φίλος της θείας του Ουότς είναι βίαιος και καταστροφικός, ο Ρικ, που έχει αγκιστρωθεί σε ένα τυχερό παιχνίδι. Εδώ θα βρούμε αναφορές στη δεκαετία του 1980 και στην ταινία «The shining», του Stanley Kubrick. Είμαστε όμως στο 2045. Για ποιο λόγο ο Χολιντέι έχει εμμονές με αυτές τις αναφορές; Βλέπουμε εικόνικα σύμβολα στην ταινία, στο παιδικό δωμάτιο, όπου το περιβάλλον μοιάζει με αυτό του 1970 και του 1980. Θα αναρωτηθούμε, βέβαια, για ποιο λόγο έχουμε αυτό το ρετρό περιβάλλον και γιατί όλα αυτά δεν έχουν πεθάνει με το θάνατο του παλιού κόσμου;

Η ταινία δεν απαντά σε κανένα ερώτημα ούτε στις αναζητήσεις του Ουότς, με αυτές που θα συγκρουστεί αργότερα. Δομεί έναν Μεγάλο Άνθρωπο, φαντασιόπληκτο και ανατρεπτικό, του οποίου τα ενδιαφέροντα βρίσκονται στο παρελθόν και  μπορεί να καταλάβει ότι εκεί βρίσκεται το κλειδί για το καταπληκτικό ταξίδι σε μία αναδομημένη Νέα Υόρκη. Υπάρχουν αναφορές σε ταινίες, αυτών των δεκαετιών που αναφέραμε, όπου βασίζεται η δόμηση «όντων» που προκαλούν το φόβο. Η λύση σε αυτό το γρίφο δίνεται στο τέλος της πρώτης πράξης, όπου εκεί θα ανακαλύψουμε την ουσία του θέματος. Μετά θα βρούμε την προστριβή μεταξύ της Σαμάνθα και του Ουότς που θα είναι η αιτία να χωρίσει ο Ουότς από τους φίλους του και να δημιουργήσει μία αφηγηματική κρίση.

Σε αυτή την ταινία ο  Spielberg έρχεται αντιμέτωπος με τα ερωτήματα και τον ιδεαλισμό των νεανικών χρόνων, αντιπαραθέτοντας το σκληρό κόσμο αυτής της εικονικής πραγματικότητας, η οποία υπάρχει και εξαφανίζεται όπως ένα υπαρκτό ή φανταστικό αστέρι στον ουρανό. Τι θα μας μείνει όμως σαν ένα συμπέρασμα; Σα μία θέση απέναντι σε αυτά τα προβλήματα; Η ταινία δεν προτείνει μία οδό αναζήτησης, ένα σημείο αναφοράς, μας αφήνει μόνους μας να αναδομήσουμε την ιστορία της και να φτιάξουμε τον κόσμο μας. Όσο αυτό είναι δυνατόν.

READY PLAYER ONE

Σκηνοθεσία: Steven Spielberg

Σενάριο: Zak Penn,  Ernest Cline (και μυθιστόρημα)

Φωτογραφία: Janusz Kaminski

Μοντάζ: Sarah Broshar, Michael Kahn

Μουσική: Alan Silvestri

Παραγωγοί: Donald De Line, Dan Farah,  Kristie Macosko Krieger, Jennifer Meislohn, Steven Spielberg

Παίζουν: Tye Sheridan (Ουότς), Olivia Cooke (Σαμάνθα), Ben Mendelsohn (Σορέντο), Lena Waithe (Έλεν), T.J. Miller (i-rok), Mark Rylance (Χολιντέι), Philip Zhao (Σο), Win Morisaki (Ντάιτο), Hannah John-Kamen (Ζαντόρ), Ralph Ineson (Ρικ), Susan Lynch (Άλις)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2018

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 140΄

Είδος: δράση, περιπέτεια, επιστημονική φαντασία

Ημερομηνία εξόδου: 29/3/2018

Εταιρεία διανομής: Tanweer.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών