ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Πρωταγωνιστές: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Σε αυτό το κριτικό σημείωμα θα αναφερθούμε σε τέσσερις ταινίες μικρού μήκους που προβλήθηκαν στο 48ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Θα μιλήσουμε για τις ταινίες «Να φοβάσαι τ’άστρα του νοτιά», του Χρήστου Καρτέρη, «Carcass», του Μάκη Σέμπου, «Οι κύκλοι της Ρο», της Μυρτώ Αποστολίδου, και «Η μέρα που γίναμε ήρωες», της Σελήνης Παπαγεωργίου. Τέσσερις διαφορετικές στιγμές στο Φεστιβάλ Δράμας, με διαφορετική ένταση στην αφήγησή τους και με διαφορετικές αφηγηματικές κατευθύνσεις.
Πρωταγωνιστές: Να φοβάσαι τ’άστρα του νοτιά
Ο μαστρο-Κώστας ταξίδεψε για χρόνια στους ατέλειωτους ωκεανούς ως μηχανικός στα καράβια. Έχοντας αποσυρθεί στη στεριά, με τα σημάδια του χρόνου να μεγαλώνουν, ζει ανάμεσα στις αναμνήσεις του παρελθόντος και τα κελαηδίσματα των αγαπημένων του καναρινιών. Αυτή είναι η τέταρτη ταινία του Χρήστου Καρτέρη, στην οποία υπογράφει και το σενάριο. Η «Να φοβάσαι τ’άστρα του νοτιά» έρχεται πέντε χρόνια μετά την «Τεό, ο γείτονας μου». Ο Καρτέρης σκιαγραφεί τους ανθρώπινους χαρακτήρες με τέτοιο τρόπο που ανοίγει τον ψυχικό τους κόσμο και τον αναδεικνύει ως κοινωνικό αναφερόμενο, όπως είναι ο κάθε άνθρωπος.
Ο σκηνοθέτης προσδιορίζει ότι αυτή η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ. Βλέπουμε όμως ότι τα μυθοπλαστικά στοιχεία είναι αρκετά. Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται η ταινία παίζει, ουσιαστικά, τον εαυτό του αφού δεν εξιστορεί μόνο την ζωή του, αλλά περιγράφει και το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζούσε. Ο θεατής μπαίνει όλο και περισσότερο στο κοινωνικό πεδίο εκείνης της εποχής και ανακαλύπτει έναν άλλο κόσμο που ενδεχομένως να μην ήξερε.
Η ταινία «Να φοβάσαι τ’άστρα του νοτιά» δημιουργεί ρυθμό με τον τρόπο που οι σκηνές έχουν μονταριστεί, με τα κοντινά πλάνα που εναλλάσσονται με τα γενικά και το αντικείμενο λατρείας του χαρακτήρα της ταινίας, τα καναρίνια. Το ενδιαφέρον, λοιπόν, μετατοπίζεται σε αυτή την εποχή που η ταινία αναφέρεται και μας αφήνει να δημιουργήσουμε την δική μας ερμηνεία, αφού δεν την σχολιάζει.
Πρωταγωνιστές: Carcass
Η πρώτη ταινία του Μάκη Σέμπου, «Carcass», αναφέρεται σε δύο πολύ σημαντικά θέματα που προβληματίζουν τον κάθε άνθρωπο. Το πρώτο είναι οι σχέσεις των ανθρώπων σε μια σχέση και το δεύτερο ο φασισμός. Ο Θωμάς και η Δάφνη, ένα ζευγάρι στα 35, φεύγουν απ’την Αθήνα για ένα τριήμερο στο χωριό, αναζητώντας ηρεμία. Το ίδιο βράδυ, μια απρόσμενη συνάντηση με έναν κυνηγό και τον σκύλο του, ανατρέπει τα σχέδια τους.
Σε όλη την αφήγηση υπάρχει ένταση που δεν εκδηλώνεται, σε αυτό το ζευγάρι, παρά μόνο στην τελευταία σκηνή. Η αφορμή της σύγκρουσης είναι η άποψη της γυναίκας που θέλει να καταγγείλει τον κυνηγό που κρατά φυλακισμένο τον σκύλο του σε μια μπαγκαζιέρα, στο αυτοκίνητό του. Ο κυνηγός είναι φίλα προσκείμενος στην ΧΑ, όπως δείχνει το τατουάζ του.
Η διαφωνία του άντρα και της γυναίκας φέρνει στο προσκήνιο τα αδιέξοδα σε αυτή τη σχέση. Η γυναίκα φεύγει μόνη της, ο άντρας μένει δίπλα στο αυτοκίνητο του οδηγού που έχει χτυπήσει και έχει πεθάνει. Η τελευταία σκηνή, όπου ο νεκρός φαίνεται σα να είναι ζωντανός, μας οδηγεί στην σάτιρα ή στο θρίλερ, χωρίς το «Carcass» να το έχει αποφασίσει.
Πρωταγωνιστές: Οι κύκλοι της Ρο
Η Μυρτώ Αποστολίδου φέρνει την πρώτη της ταινία στο Φεστιβάλ Δράμας. «Οι κύκλοι της Ρο» αναφέρεται στον χώρο του θεατρικού κόσμου που ανήκει στην γυναίκα. Η σκηνοθέτρια δουλεύει στο θέατρο ως φωτογράφος. Η σύνθετη, λατρευτική και παθιασμένη ιστορία του να είσαι μητέρα, είναι το θέμα της ταινίας.
Η Μυρτώ Αποστολίδου τραβά με πολύ όμορφο τρόπο την Ρόζα Προδρόμου όταν παίζει στο θέατρο ως ηθοποιός. Αυτό που κάνει είναι να μοντάρει τις σκηνές με τέτοιο τρόπο που αναδεικνύει την γυναικεία ψυχή που βγαίνει από το στενό πλαίσιο του θεάτρου και ανοίγεται στο κοινωνικό πλαίσιο. Η σκηνοθέτρια υπογράφει το σενάριο και το μοντάζ. Η αφήγηση στην «Οι κύκλοι της Ρο» μας οδηγεί σε μια φεμινιστική θέση όπου ο ερωτισμός παίζει σημαντικό ρόλο και μας αφήνει να φανταστούμε ολιστικά την Γυναίκα, της οποίας αναφερόμενο είναι η Ρο.
Πρωταγωνιστές: Η μέρα που γίναμε ήρωες
Η πέμπτη ταινία της Σελήνης Παπαγεωργίου, η «Η μέρα που γίναμε ήρωες» προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας. Η σκηνοθέτρια ετοιμάζεται για την ταινία της μεγάλου μήκους. Με στόχο να γίνουν ήρωες, τρία εννιάχρονα αψηφούν τις προειδοποιήσεις των γονιών τους και αποφασίζουν να βοηθήσουν τον περιθωριοποιημένο του χωριού, τον οποίο βρίσκουν λιπόθυμο στο δάσος.
Φαινομενικά έχουμε μια περιπέτεια που αναφέρεται στον αθώο κόσμο των παιδιών. Στο σενάριο της Ευδοξίας Χασάπη αυτή η περιπέτεια γρήγορα μεταλλάσσεται σε κοινωνική κριτική στις αντιλήψεις που θέλουν να περιορίζουν έναν άνθρωπο σε ένα στεγανό μέρος της κοινωνίας, με δεδομένο κάποιες δικές του πεποιθήσεις ή συμπεριφορές.
Η Σελήνη Παπαγεωργίου δείχνει να είναι έτοιμη για την ταινία μεγάλου μήκους. Κινηματογραφεί στο «Η μέρα που γίναμε ήρωες» με όμορφο τρόπο, πολύ ώριμα και ξέρει να χρησιμοποιεί τον ρυθμό για να αναδείξει τα νοήματα που ανασύρονται από το βάθος της αφήγησης, χωρίς να κουράζει.
Επιστροφή στο εισαγωγικό σημείωμα-ευρετήριο άρθρων σχετικά με το 48ο Φεστιβάλ Δράμας
Σχετικά άρθρα
Στην ίδια κατηγορία
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
Επικοινωνήστε
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
