ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Απρ 12, 2020 Νέα 0

Θα καταστραφεί η πολιτιστική δημιουργία στην Ελλάδα;

γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Οι εργαζόμενοι στο ακρόαμα και θέαμα είναι αυτοί που έχουν πληγεί περισσότερο από όλους. Με την απόφαση του περιορισμού και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι έκλεισαν. Τα μεγάλα θέατρα που είχαν εκδώσει εισιτήρια με ηλεκτρονικό τρόπο έχουν μία εξασφάλιση, τα μικρά θέατρα όμως κινδυνεύουν να καταστραφούν.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους. Οι μεγάλες θεατρικές σκηνές που είχαν εκδώσει τα εισιτήριά τους με τον τρόπο που προαναφέραμε μπορούν να έχουν αυτούς τους πελάτες αν και εφόσον αυτά τα έργα ανέβουν ξανά, μετά το τέλος της καραντίνας. Αν δεν έχουν τη δυνατότητα να τα ανεβάσουν, τότε ο προϋπολογισμός τους καταστρέφεται και, μαζί με αυτόν, οι εργαζόμενο σε αυτά θα μείνουν απλήρωτοι και άνεργοι.

Οι μικρές θεατρικές σκηνές έχουν ήδη καταστραφεί. Τα έργα των οποίων η θέαση διακόπηκε αιφνίδια είναι δύσκολο να ανέβουν ξανά, με την έννοια ότι οι ηθοποιοί θα βρουν άλλη δουλειά και θα πρέπει να κάνουν τις προετοιμασίες από την αρχή. Με δεδομένο ότι το οικονομικό τους απόθεμα είναι, συνήθως, μηδενικό, η επιχειρηματική τους δραστηριότητα έχει να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα πραγματικά και ανυπέρβλητα εμπόδια.

Αν δούμε και τις δύο περιπτώσεις πιο προσεχτικά, θα καταλάβουμε ότι «τρέχουν» οι υποχρεώσεις τους απέναντι σε ιδιώτες, δηλαδή ενοίκια, άλλες πάγιες δαπάνες, ηλεκτρικό και διάφοροι άλλοι λογαριασμοί, αλλά και ως προς το κράτος, στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. Με άλλα λόγια, όταν η καραντίνα τελειώσει, τότε ο προϋπολογισμός θα ξεκινήσει με ένα τεράστιο χρεωστικό ποσό που θα πρέπει πρώτα αυτό να πληρώσουν και μετά τις τρέχουσες υποχρεώσεις, μισθούς, δαπάνες, λογαριασμούς, εισφορές. Άρα η λειτουργία τους θα είναι επίφοβο ότι μπορεί να σταματήσει.

Στον κινηματογράφο η καταστροφή είναι μεγαλύτερη. Ταινίες δεν έχουν προβληθεί, ούτε σε φεστιβάλ ούτε σε αίθουσες. Τα έσοδα είναι μηδενικά ενώ ήδη χρωστούν αυτά που έχουν ξοδέψει ως προϋπολογισμό της ταινίας. Οι εταιρείες παραγωγής είναι εύκολο να κλείσουν. Οι εργαζόμενοι στις κινηματογραφικές παραγωγές είναι πολλοί και η δουλειά τους είναι εποχιακή. Θα περιμένουν να πληρωθούν τον επόμενο ή μεθεπόμενο χρόνο, αν αυτό είναι εφικτό.

Αν βάλουμε και τις άλλες ειδικότητες, τότε θα δούμε μία φρικιαστική εικόνα της πολιτιστικής καταστροφής στην Ελλάδα. Οι μουσικοί έχουν χάσει σχεδόν όλη τη σαιζόν, τα ωδεία έχουν αναστείλει την εργασία τους, τα νυχτερινά κέντρα έχουν κλείσει και δεν ξέρουν πότε θα ανοίξουν. Οι φωτογράφοι και βιντεολήπτες που ζουν από την πραγματοποίηση των τελετών δε βλέπουν να έχουν δουλειά για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα. Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους εργαζόμενους ή επιχειρηματίες; Δεν ήταν δική τους επιλογή να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους ή να σταματήσουν να δουλεύουν. Υπάκουσαν στις εντολές της κυβέρνησης, για το κοινό καλό. Η επιχειρηματική τους δραστηριότητα ή η εργασία τους δε θα συνεχιστεί όταν αρθούν τα μέτρα του περιορισμού. Το κοινό τους θα αργήσει να «ξεθαρρεύει» για να πάει στα θέατρα, τους κινηματογράφους, τα κέντρα διασκέδασης κ.λπ. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι η πολιτιστική δραστηριότητα και δημιουργία είτε θα διακοπεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ή θα σταματήσει εντελώς. Μαζί με αυτήν θα καταστραφούν οικονομικά χιλιάδες οικογένειες που ζουν από τη δραστηριότητα στο ακρόαμα και στο θέαμα.

Ποια είναι η θέση των υπουργείων Πολιτισμού και Ανάπτυξης; Ποιες είναι οι σκέψεις τους για την αναβίωση της πολιτιστικής δραστηριότητας στην Ελλάδα; Έχουν, άραγε, καταλάβει ότι μία χώρα χωρίς πολιτιστική δραστηριότητα ουσιαστικά δεν έχει ζωή, ανάπτυξη, ιστορία; Πως, η κυβέρνηση θα εκκινήσει ξανά αυτή τη δημιουργία; Έχουν δει τι γίνεται στις άλλες χώρες, ποια μέτρα έχουν σχεδιασθεί, πόσα κονδύλια έχουν δοθεί; Ποιος είναι ο σχεδιασμός τους; Έχουν αναλογιστεί ότι η πολιτιστική ενασχόληση αποφέρει σημαντικό ποσό τόσο στο δημόσιο τομέα, ως φόροι, προστιθέμενη αξία, εισφορές στα ταμεία, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, ως παράλληλες δαπάνες των καταναλωτών σε άλλες επιχειρήσεις;

Αναμένουμε μία απάντηση. Εμείς παραθέτουμε τις προτάσεις ή τις απόψεις διάφορων σωματείων αυτού του χώρου προς προβληματισμό των υπηρεσιών της κυβέρνησης που επιβλέπουν αυτό τον καλλιτεχνικό και επιχειρησιακό τομέα. Μήπως να πούμε αυτό που είχε πει ο Μάνος Χατζιδάκις, ότι δε χρειαζόμαστε το υπουργείο Πολιτισμού επειδή μπορούμε και μόνοι μας να συντονιστούμε, με την έννοια ότι δε χαράζει πολιτική, όπως θα έπρεπε;

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Σ.Ε.Η.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΕΝΩΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

Μάνια Παπαδημητρίου

Σπύρος Ν. Ταραβήρας

Στράτος Κερσανίδης