LOVING VΙNCENT

Οκτ 14, 2017 Κινηματογράφος 0

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 12/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Αρμάντ πρέπει να πάει ένα γράμμα στον αδελφό του Βινσέντ Βαν Γκονγκ, ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Μαθαίνει ότι και ο αδελφός του έχει πεθάνει, αρχίζει τότε να ερευνά τον τρόπο που πέθανε ο διάσημος ζωγράφος. Είναι μία αφήγηση που θα μας μιλήσει για τη ζωή και το έργο του Βινσέντ Βαν Γκονγκ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

1891, Γαλλία. Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Βινσέντ Βαν Γκονγκ, ένας νεαρός, ο Αρμάντ Ρουλέν, θέλει να παραδώσει ένα γράμμα από το Βινσέντ στον αδελφό του Τεό. Όταν ο Αρμάντ ανακαλύπτει ότι ο Τεό έχει και αυτός πεθάνει, τότε προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο από το θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη.

Υπάρχει μία ογκώδης εργασία πίσω από αυτή την παραγωγή. Επτά ολόκληρα χρόνια πήρε στους σκηνοθέτες Dorota Kobiela και Hugh Welchman να ανακατασκευάσουν τους πίνακες του Βινσέντ Βαν Γκονγκ, χρησιμοποίησαν 125 καλλιτέχνες για να ζωγραφίσουν 62.450 καρέ για να αποτυπώσουν το στιλ του καλλιτέχνη. Το αποτέλεσμα μοιάζει με αυτό του Richard Linklater, την περιπέτειά του στη μηχανική αναπαραγωγή, για τις ταινίες «Waking life» και «A scanner darkly», φαίνεται ότι αυτά είναι ζωγραφισμένα από το χέρι του διάσημου καλλιτέχνη. Μπορεί να μη μας ικανοποιεί εντελώς δραματουργικά, όμως η ταινία «Loving Vincent» είναι η πιο όμορφη κατασκευαστικά ταινία του 2017, προσφέρει μία ματιά, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, για το έργο του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου.

Από την πρώτη σεκάνς που αναφέρεται στη ζωγραφική -στιγματισμένη από τη ρήση του Γκονγκ, «Δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτε άλλο παρά για τη ζωγραφική μας»-βουτάμε μέσα στον υπεραισθητό κόσμο του Βαν Γκονγκ, την ομορφιά που δυναμώνει την εντύπωσή της η πολύ όμορφη μουσική του Clint Mansell. Σε αυτή την περίπτωση η μορφή είναι το ίδιο το νόημα, από το κίτρινο που χτυπά στο μάτι, στο έντονο μαύρο της νύχτας, μέχρι τα άγρια χρώματα και τις λεπτοδουλειές των παστέλ. Οι ιστορικοί της τέχνης μπορούν να συζητούν για το αποτέλεσμα, από τη δική τους σκοπιά, εμείς θα μείνουμε στη μαγεία της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Η ιστορία έχει το μυστήριο του «Citizen Kane». Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Βαν Γκονγκ, τη φαινομενική αυτοκτονία του, ένας ταχυδρομικός θα στείλει το γιο του, τον Αρμάντ να παραδώσει το γράμμα του Βαν Γκονγκ στον αδελφό του Τεό. Θα ανακαλύψει ότι και ο Τεό έχει πεθάνει. Τότε ο Αρμάντ αποφασίζει να κάνει την έρευνά του και να ξεδιαλύνει το μυστήριο γύρω από το θάνατο του Βινσέντ Βαν Γκονγκ. Το ερώτημα είναι γιατί ένας υγιής άνθρωπος, παρά τη μελαγχολία του, να οδηγηθεί στην αυτοκτονία; Μήπως ήταν ένας φόνος; Όπως και στην ταινία του Welles, αρχίζει να ρωτά αυτούς που ήξεραν τον Βαν Γκονγκ, τον έμπορο ειδών ζωγραφικής που τον προμήθευε, το γιατρό του, την κόρη του γιατρού του και το βαρκάρη, όλοι παρουσιάζουν αντικρουόμενες αφηγήσεις, δημιουργούν όμως έτσι ένα πολύπλευρο πορτρέτο του καλλιτέχνη, το οποίο δεν μπορεί να μας δώσει μία ξεκάθαρη εικόνα για την προσωπικότητά του. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε μία ξεκάθαρη εικόνα για το ποιος ήταν ο Βαν Γκονγκ, μόνο μπορούμε να τον γνωρίσουμε μέσα από το έργο του.

Η αστυνομική έρευνα είναι το αδύνατο σημείο της ταινίας. Όμως οι 130 πίνακες του Βαν Γκονγκ που βάζουν στην ταινία οι σκηνοθέτες, δίνουν δύναμη στην αφήγηση, όχι όμως στο ρυθμό της, αφού δεν έχουν σημεία στίξης ανάμεσα στο εικαστικό και στο ρηματικό τμήμα. Η αναδημιουργία των πινάκων είναι ένα άλλο πρόβλημα. Η αναπαραγωγή είναι ένα άλλο έργο και το αποτέλεσμα είναι χαριτωμένο. Όμως τουλάχιστον θα ευχαριστηθείτε το κατασκευαστικό τμήμα της ταινίας, την αναπαράσταση των έργων του Ολλανδού ζωγράφου.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Η ρομαντική ιδέα του καταραμένου καλλιτέχνη και της παρεξηγημένης ιδιοφυΐας ενισχύεται, αποσπάσματα επιστολών του Βαν Γκογκ ρίχνουν φως στο συναισθηματικό στρόβιλο που, θαρρείς, πως χίμηξε ανεξέλεγκτος στο τελάρο και γέννησε τη μοντέρνα ζωγραφική, ενώ η τιτάνια και άκρως πρωτότυπη προσπάθεια να μιλήσει για τη ζωγραφική η ίδια η ζωγραφική εντυπωσιάζει, αν και από ένα σημείο και μετά το οπτικό concept είναι καταδικασμένο να επαναλαμβάνει τον εαυτό του… Περισσότερα

Κριτική Θοδώρης Κουτσογιαννόπουλος (Lifo)

Ακόμη κι έτσι, το Loving Vincent γοητεύει μέσα στη μοναδικότητά του. Με τα ασπρόμαυρα φλασμπάκ και την εικαστική τελειότητα των ζωγραφικών του εικόνων, αποτελεί μια στιβαρή κατασκευή που φιλοξενεί δημιουργικά και ρευστά μια κινηματογραφικού ρυθμού και ύφους εικασία γύρω από τον Ολλανδό ζωγράφο που ξεφεύγει από τα στενά όρια της βιογραφίας… Περισσότερα

Κριτική Θόδωρος Γιαχουστίδης (moviesltd.gr)

Μόνο ένα μικρό θεματάκι υπάρχει: αν δεν αφεθείς, αν δεν παραδοθείς πλήρως σε όσα συμβαίνουν επί της μεγάλης οθόνης, με τον τρόπο που συμβαίνουν, αυτός ο… τρόπος μπορεί να σκοντάψει στο μάτι! Μπορεί να αποτελέσει αιτία κούρασης ή να θεωρηθεί επανάληψη ενός αρχικού μοτίβου. Είναι τόσο γενναιόδωρη όμως η ταινία που δεν μπορεί να κολλήσει σε κάτι τόσο μικρό. Κι αν δεν σας φτάνουν όλα όσα παραθέσαμε παραπάνω υπάρχει και η επιβλητική και υποβλητική, η υπέροχη όπως και να την ακούσει κανείς, μουσική που έχει συνθέσει ο Clint Mansell για την ταινία. Έτσι, για να γίνει η εμπειρία πιο σφαιρική. Έτσι, για να μπορέσουν να γητευτούν δύο από τις πέντε αισθήσεις. Κι αν ακόμα υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που δεν γνωρίζουν ποιος ήταν ο Βαν Γκογκ, με αυτήν την ταινία, θα το(ν) μάθουν. Και τι ωραίος τρόπος για να γνωρίσεις κάποιον, σωστά; Αλλά τι λέω, τον Βαν Γκογκ τον ξέρουν όλοι στην Ελλάδα! Ας όψεται ο Χρόνης Εξαρχάκος και το αμίμητό του «Βαν Ζελ Παπαντό, Βαν Ζελ όπως Βαν Γκογκ»! Κι όχι, αυτό δεν είναι από… άλλο ανέκδοτο!!! Σας χαιρετώ, ο αγαπημένος σας Βίνσεντ λοιπόν!.. Περισσότερα

Κριτική moveitmag.gr

Οι 12 από αυτές τις φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης απαρτίζουν κάθε δευτερόλεπτο της ταινίας. Μετά από τη φωτογράφιση των καρέ χρειάστηκε απλώς κάποια διόρθωση φωτισμού, γιατί οι λαμπτήρες αλλάζουν θερμοκρασία όταν γίνεται το κινούμενο σχέδιο και κάποια χρωματική διόρθωση μεταξύ των πλάνων, και τέλος. Οι θεατές πρόκειται να δουν 65.000 φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας πραγματικών ελαιογραφιών… Περισσότερα

Κριτική Πόλυ Λυκούργου (flix.gr)

Μακάρι να μπορούσε να δει την κινηματογραφική αντανάκλαση της τέχνης του. Μακάρι να έβλεπε ότι και το σινεμά θα τέντωνε τα όριά του σε μία ιμπρεσιονιστική υπόκλιση. Μακάρι να ένιωθε με έναν τρόπο ότι υπήρξε και υπάρχει μέσα στους αιώνες, αγαπημένος… Περισσότερα

Κριτική Αγγελική Στελλάκη (cinepivates.gr)

Η ταινία εντυπωσιάζει οπτικά, αν και η τεχνοτροπία της μπορεί να κουράσει τον θεατή μετά από λίγη ώρα. Ενδιαφέρουσα και η επιλογή να χτιστεί η πλοκή σαν μία ταινία μυστηρίου, όπου παρουσιάζονται διαφορετικές απόψεις και εκδοχές για το πώς ο Βαν Γκογκ οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Αξιοπρόσεκτες και οι ερμηνείες με γνωστά ονόματα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους: Σίρσα Ρόναν, Ντάγκλας Μπουθ, Τζερόμ Φλιν και Κρις Ο’ Ντάουντ. Θα το αγαπήσουν οι λάτρεις της τέχνης και του Βαν Γκογκ, αλλά και όσοι αναζητούν κάτι νέο στο σινεμά… Περισσότερα

Κριτική Νίκος Παλάτος (freecinema.gr)

Όλοι οι ήρωες, τα τοπία και τα κτήρια, είναι βγαλμένα μέσα από πασίγνωστους πίνακές του, δημιουργώντας εξαρχής ένα γνώριμο περιβάλλον μέσα στο πλαίσιο του οποίου λαμβάνει χώρα η δράση, στήνοντας παράλληλα ένα είδους αμφίδρομου παιχνιδιού με τον θεατή, μιας και αυτά που βλέπει – άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο – κάτι (θα) του θυμίζουν. Ενδεχομένως η πλοκή να είναι κάπου απλοϊκή και σίγουρα στερούμενη του στοιχείου της έκπληξης (όλοι μάλλον γνωρίζουν πως ακριβώς πέθανε ο Βίνσεντ βαν Γκογκ), κάτι που για υπόθεση αστυνομικού μυστηρίου (όπως ουσιαστικά είναι ετούτη) μοιάζει καταστροφικό. Είναι, όμως, τέτοια η εικαστική γοητεία της, που ουδόλως αυτό ενοχλεί… Περισσότερα

Κριτική iefimerida.gr

Έτσι προκύπτει μια μοναδική μείξη, όπου το σινεμά συναντάει τη ζωγραφική και το ντοκιμαντέρ τη μυθοπλασία με πολύ χρώμα μέσα από εικόνες που καθηλώνουν. Αν και η αφήγηση της ίδιας της ιστορίας ίσως παραμένει τα πλαίσια μιας τυπικής βιογραφίας, η δύναμη των ίδιων των έργων του Βαν γκονγκ και των εικόνων είναι τέτοια που αποκαλύπτουν πολύ περισσότερα μυστικά στον θεατή… Περισσότερα

Κριτική Στράτος Κερσανίδης (stokokkino.gr)

Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που έγινε όλη με ζωγραφική στο χέρι. Στην αρχή έγιναν τα γυρίσματα ζωντανής δράσης με ηθοποιούς και μετά η ταινία ζωγραφίστηκε με το χέρι καρέ-καρέ. Συγκλονιστικό, δε νομίζετε;.. Περισσότερα

LOVING VΙNCENT

Σκηνοθεσία: Dorota Kobiela, Hugh Welchman,

Σενάριο: Dorota Kobiela, Hugh Welchman, Jacek Dehnel

Φωτογραφία: Tristan Oliver, Lukasz Zal

Μοντάζ: Dorota Kobiela, Justyna Wierszynska

Μουσική: Clint Mansell

Παραγωγοί: Ivan Mactaggart, Sean M. Bobbitt

Παίζουν: Douglas Booth (Αρμάντ), Josh Burdett (Ζουάβ), Holly Earl (Μουσμ), Robin Hodges (Μιλιέτ), Chris O’Dowd (Γιόζεφ Ρουλέν), John Sessions (πατήρ Τάνγκι), Helen McCrory (Λουίζ), Eleanor Tomlinson (Αντελίν), Aidan Turner (βαρκάρης), Saoirse Ronan (Μαργκερίτ)

Χώρα παραγωγής: Αγγλία, Πολωνία

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 94΄

Είδος: βιογραφία, αστυνομική, ανιμέισιον

Ημερομηνία εξόδου: 12/10/2017

Εταιρεία διανομής: Filmcenter Τριανόν.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

• Κριτικές ταινιών