LOVE IN ROME

Οκτ 07, 2017 Κινηματογράφος 0

UN AMORE A ROMA

του Γιάννη Φραγκούλη

Στις 5/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας νεαρός και άνεργος διανοούμενος συναντά μία όμορφη ηθοποιό και την ερωτεύεται. Περνούν μία νύχτα μαζί, αγαπιούνται, όμως πολύ γρήγορα  θα ανακαλύψει τις απιστίες της και, κυρίως, τον αντιφατικό της χαρακτήρα. Θα έρθει η στιγμή που θα αντιδράσει.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Μετά από μία συμπλοκή, ο Μαρτσέλο  δεν αμφιβάλει ότι το ίδιο βράδυ θα συναντήσει την όμορφη Άννα που την είχε γνωρίσει λίγο πριν. Μένουν κάποιο χρόνο μαζί, μετά όμως η Άννα θα πρέπει να φύγει για ένα γύρισμα στο Κάπρι. Όταν τη συναντά ξανά συνειδητοποιεί ότι έχει ερωτευτεί έναν ηθοποιό. Χωρίζουν, τότε.

Μία δυνατή τραγική ταινία στην οποία ο Risi διαπερνά την ίδια μαύρη ατμόσφαιρα και την ωμότητα, όπως και στις πιο ώριμες κωμωδίες του. Ο σκηνοθέτης βάζει ένα τόνο αρκετά ελαφρύ στην αρχή, όπου ακολουθούμε  ένα νέο διανοούμενο, που τον ενσαρκώνει ο Peter Baldwin, ο οποίος δεν είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του και τις αναζητήσεις του στην έρευνά του για να βρει τη μεγάλη αγάπη. Πιστεύει ότι την έχει βρει στην όμορφη και αθώα Άννα, εδώ η Mylene Demongeot, μετά από μία μαγική συνάντηση και μία πρώτη νύχτα που την πέρασαν μαζί.

Γρήγορα θα απογοητευτεί όταν θα καταλάβει ότι αυτή η όμορφη γυναίκα, παρά την αληθινή αγάπη που του προσφέρει, δεν μπορεί να σταματήσει να δίνει το ίδιο συναίσθημα και σε άλλους άντρες. Στο πρώτο χρονικό διάστημα η ταινία μας παραπλανεί, βουτάμε σε μία περιπλάνηση στη Ρώμη, όπου ο έρωτας των δύο πρωταγωνιστών κυριαρχεί, όμως αυτό εξαφανίζεται πολύ γρήγορα. Ο Peter Baldwin είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος, «φοράει» μία μάσκα απογοήτευσης, αντιμετωπίζοντας τις επαναλαμβανόμενες απιστίες της Άννας, μέχρι τα πραγματικά συναισθήματά του να εκδηλωθούν και να σπάσει μέσα του το τοίχος που τον εμποδίζει να συμπεριφερθεί ως ενήλικος.

Η Mylene Demongeot είναι πολύ λαμπερή και απαστράπτουσα, έχει, στο πρόσωπό της, αποτυπωμένο τον ερωτισμό και την πραγματική αθωότητα, συγχρόνως. Όλα αυτά είναι τόσο αληθινά που την κάνουν γοητευτική και αποκρουστική συγχρόνως, τελικά όμως μένει ο χαρακτήρας του εγωιστή, μπροστά στην απελπισμένη απαίτησή της για άμεση ευχαρίστηση. Μία από τις σπάνιες αναπαραστάσεις της νυμφομανίας, όπου η ταινία γίνεται απότομα πολύ βαριά, παρά την αποδόμηση όλων των προσώπων, που έχουν αποχρωματιστεί από το Risi, χρησιμοποιώντας διαφορετικές χαρακτηριολογικές αποδόσεις στα πρόσωπα, όπως ο μέλλον πεθερός του Μαρτσέλο και μία πρώην φίλη του που είναι πολύ παθητική.

Ο υπονοούμενος ερωτισμός είναι πολύ αδρός, υπάρχει στις μορφές της Άννας που ξεχειλίζουν από ευχαρίστηση, παρά τις υπόνοιες και τη μνησικακία που μπορεί αυτή να τρέφει προς αυτά τα πρόσωπα που έχουν χάσει την ισορροπία τους. Εκεί που καταλήγουμε υπάρχει η ερημιά και η ένταση, όταν ο Μαρτσέλο, επιτέλους, αποφασίζει να αντιδράσει, ενώ η Άννα έχει γονατίσει μπροστά στις αντιθέσεις της.

Ο Dino Risi κάνει ένα όμορφο ψυχογράφημα για δύο ανθρώπους που δεν έχουν αποφασίσει ακόμα για ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν στη ζωή τους. Πλέουν ανάμεσα στα αντικρουόμενα αισθήματά τους, παραπλανούν τον εαυτό τους, έχουν ένα νευρωσικό λόγο, ο οποίος φτάνει στην υστερία, αδυνατούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα και, κατά συνέπεια, να αξιολογήσουν τα αισθήματα του άλλου. Στο τέλος φαίνεται το αδιέξοδο και η συναισθηματική σύγκρουση στους δύο χαρακτήρες. Πολύ όμορφη η υποκριτική του Baldwin, κρατά ένα μέτρο, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε την Άννα, αλλά θα πρέπει να αποδώσουμε και τα εύσημά μας στην Demongeot, η οποία αλλάζει προσωπείο εύκολα και γρήγορα, έχοντας μία αληθοφάνεια στο παίξιμό της.

ΑΛΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Κριτική Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)

Ο Φλαϊάνο, ο οποίος αμέσως μετά θα συνυπογράψει σεναριακά τη «Νύχτα» του Αντονιόνι, δίνει ένα στεγνό, υπαρξιακά πικρό ύφος σε μια ιστορία με μελοδραματικές πινελιές, ενώ η στιβαρή όσο και κομψή σκηνοθετική διαχείριση του Ρίζι (εξαιρετική δουλειά στους φωτισμούς και στις εναλλαγές των εποχών) προσθέτει στο ερωτικό αδιέξοδο έναν υποδόριο σαρκασμό κι επιπλέον μια κοινωνική διάσταση.,, Περισσότερα

Κριτική Άγγελος Πολύδωρος (aggelospolidoros.blogspot.gr)

Η φωτογραφία και ο φωτισμός της ταινίας με τις εναλλαγές τους που αποτυπώνουν την συναισθηματική κατάσταση των ηρώων,  είναι αριστουργηματικά, δίνοντας στο φιλμ μια πραγματική αίσθηση του στυλ… Περισσότερα

Κριτική iefimerida.gr

Ένα καλοφτιαγμένο ιταλικό ρομαντικό δράμα του Ντίνο Ρίζι. Εδώ, η φαμ-φαταλική ηρωίδα, που δεν μπορεί να δαμάσει τον εαυτό της και να παραμείνει πιστή στην αληθινή της αγάπη για μεγάλο διάστημα, ερμηνεύεται από την Ντεμονζό – μάλλον στον πιο σημαντικό και αξιόλογο ρόλο της καριέρας της. H ηρωίδα έχει θέσει ως στόχο μια κινηματογραφική καριέρα, ωστόσο, φαίνεται να είναι ικανή να εξασφαλίσει μονάχα μικρούς ρόλους σε ταινίες, όπου ο σπουδαίος Βιτόριο Ντε Σίκα εμφανίζεται στο ρόλο ταραγμένου σκηνοθέτη σε μία από αυτές… Περισσότερα

LOVE IN ROME

(UN AMORE A ROMA)

Σκηνοθεσία: Dino Risi

Σενάριο: Dino Risi, Ennio Flaiano, Ercole Patti (μυθιστόρημα)

Φωτογραφία: Mario Montuori

Μοντάζ: Otello Colangeli

Μουσική: Carlo Rustichelli

Παραγωγοί: Mario Cecchi Gori, Artur Brauner

Παίζουν: Mylène Demongeot (Άννα), Elsa Martinelli (Φούλβια), Peter Baldwin (Μαρτσέλο), Claudio Gora (μηχανικός) Maria Perschy (Ελεονόρα), Umberto Orsini (Πεπίνο), Anne White (Ιβέτ), Fanfulla (Μορένο), Anna Glori (Μαργαρίτα)

Χώρα παραγωγής: Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία

Έτος παραγωγής: 1960

Γλώσσα: ιταλικά

Διάρκεια: 107΄

Είδος: δράμα, ρομαντική

Ημερομηνία εξόδου: 5/10/2017 αποκλειστικά στο Ζέφυρο

Εταιρεία διανομής: New Star (επανέκδοση).

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.

• Κριτικές ταινιών