Οκτ 26, 2017 Κινηματογράφος 0
του Γιάννη Ιωαννίδη
Στις 26/10/2017 στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά την ανάγνωση αυτής της κριτικής μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές των άλλων κριτικών κινηματογράφου που παρατίθενται μετά από αυτό το κείμενο.
Μία μέρα στο πάρκο, μία σπείρα απαγωγών πιάνει το παιδί της Κάρλα, το βάζουν σε ένα αυτοκίνητο και εξαφανίζονται. Η μόνη επιλογή της είναι να το βρει μόνη της, να κυνηγήσει τους απαγωγείς και να πάρει το παιδί της πίσω.
Μια μέρα στο πάρκο μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν η Κάρλα αντιλαμβάνεται ότι άγνωστοι αρπάζουν τον εξάχρονο γιο της, τον πετάνε στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου και εξαφανίζονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το αυτοκίνητο δεν έχει πινακίδες κυκλοφορίας και η Κάρλα δεν έχει κινητό για να καλέσει την αστυνομία. Της μένει μόνο μια επιλογή, αν δε θέλει να χάσει το παιδί της για πάντα: να καταδιώξει η ίδια το άγνωστο αυτοκίνητο. Ένα one-woman show για τη Χάλι Μπέρι, που παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της, κουράζει πολύ γρήγορα και τελικά δεν κερδίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Η Κάρλα, μία νεαρή μητέρα, μία μέρα στο πάρκο, θα χάσει από μία απροσεξία της στιγμής τον μικρό της γιο, που πέφτει θύμα απαγωγής. Εκείνη αρχίζει να καταδιώκει με το αυτοκίνητό της τους απαγωγείς, ενώ κανείς δεν ενδιαφέρεται να τη βοηθήσει, παρόλο που κινείται σε κεντρικότατους δρόμους και προκαλεί απανωτά ατυχήματα. Λίγο αργότερα θα έρθει αντιμέτωποι με τους κακοποιούς, που έχουν όλα τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά του παρακμιακού εγκληματία, και θα περάσει δια πυρός και σιδήρου προκειμένου να σώσει το παιδί της. Το γεγονός ότι η ταινία περιστρέφεται απόλυτα γύρω από το χαρακτήρα της Κάρλα, καθιστά σαφές στον θεατή ότι αποκλείεται η πρωταγωνίστρια να κινδυνεύσει, γεγονός που στερεί το σασπένς. Παράλληλα η πορεία καταδίωξης δεν προσφέρει και πολλές ευκαιρίες για ανατροπές, οπότε ο Λούι Πριέτο βασίζεται σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα, που προσθέτουν μια κινηματογραφική ένταση, χωρίς όμως να πρωτοτυπεί. Από την άλλη η Χάλι Μπέρι, που έχει καιρό να βρει έναν ρόλο αντάξιο των δυνατοτήτων της, μάλλον το αυτονόητο εδώ, να καλύψει τις σεναριακές αδυναμίες, πράγμα που την οδηγεί σε ένα διαρκές ντελίριο θρήνου και οργής, που τελικά δε συγκινεί. Όλα φυσικά καταλήγουν σε ένα απολύτως προβλεπόμενο φινάλε, που αν και διεκδικεί τον τίτλο μιας δραματικής ταινίας δράσης, το σενάριο της δύσκολα θα μπορούσε να ξεπεράσει τη διάρκεια μιας μεσαίου μήκους ταινίας.
Ο δεύτερος λόγος της εμπορικής επιτυχίας του φιλμ είναι η απόλυτη προσήλωσή του στη δράση, δηλαδή σε ένα ασταμάτητο κυνηγητό, που μπορεί να μην είναι το πειστικότερο δυνατό, δεν αφήνει όμως τον θεατή λάτρη του είδους να νοιαστεί για οτιδήποτε άλλο, όπως χαρακτήρες, αληθοφάνεια ή απόλυτη νοηματική συνέχεια. Ε, δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτήν τη ζωή… Περισσότερα
Το εισέτι χειρότερο, όμως, είναι πως ο χαρακτήρας αυτής της μάνας-εκδικητή δεν έχει ούτε πιστευτή ψυχολογία, ώστε να σε παρασύρει, μα ούτε και αρκετό χιούμορ, ώστε να αυτοσαρκαστεί για τα κατορθώματα που σκοράρει… Εδώ όλα είναι σοβαρά –και αν σου αρπάξει κανείς ουτιδανός το παιδί, μονάχος βρες την άκρη της κλωστήηης… Αχ, Χάλι μου, χάλι!.. Περισσότερα
Αν και ξαναειπωμένο το σενάριο θα πω πως ο Knate Lee έκανε κατιτίς παραπάνω και μας έδωσε μια διαφορετική ιστορία με μια ωραία ανατροπή αλλά όχι και τόσο δυνατή. Στην σκηνοθεσία θα συναντήσουμε τον βραβευμένο για τις ταινίες μικρού μήκους του , Luis Prieto, που μας χάρισε την δράση αλλά και την αγωνία σε όλη την διάρκεια της ταινίας, από την θέση του συνοδηγού και όχι μόνο. Πλάνα που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αισθητική, αλλά κυρίως από συναίσθημα… Περισσότερα
Εστω κι αν δεν είναι αυτή που οραματιζόταν για τον εαυτό της η πρωταγωνίστριά της όταν ξεκινούσε την καριέρα της στο Χόλιγουντ – και σίγουρα όχι αυτή που φανταζόταν για τη συνέχεια όταν κρατούσε στα χέρια της το Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, πριν από δεκαπέντε χρόνια… Περισσότερα
Η Απαγωγή, μια μικρή εξέλιξη των περιπετειών αυτοδικίας, φτιάχτηκε για να μας προειδοποιήσει πως αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, καήκαμε, γιατί η Άμεση Δράση δεν μπορεί να δράσει άμεσα… Περισσότερα
Τα όσα συμβαίνουν στην εξέλιξη της ιστορίας προσβάλλουν την νοημοσύνη του θεατή και σε κάνουν να πεις ότι κάτι τέτοιες αστήριχτες υπερβολές στο σενάριο, μόνο στο σινεμά τις συναντούμε. «Ω Θεέ μου χρειάζομαι βοήθεια!» μονολογεί η Χάλι στη μέση της ταινίας αλλά ο μόνος που χρειάζεται βοήθεια – και δεν την βρίσκει από πουθενά – είναι τελικά η ίδια η ταινία… Περισσότερα
Ο Πριέτο, όμως, δείχνει να γνωρίζει ακριβώς ποιο είναι το υλικό του και προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί μ’ αυτό. Το σημαντικότερο πλεονέκτημά του είναι η Χάλι Μπέρι, η οποία αποτελεί ουσιαστικά τον μοναδικό χαρακτήρα της ταινίας. Οι υπόλοιποι είναι μόνο φιγούρες. Η Μπέρι, λοιπόν, πετυχαίνει να πάρει πάνω της μια απίθανη ιστορία και να την κάνει πιστευτή. Ακόμη κι όταν στις σκηνές που είναι μόνη της στο αυτοκίνητο μονολογεί, επειδή το σενάριο δεν έχει κάτι καλύτερο να της προσφέρει… Περισσότερα
Καλογυρισμένο αγωνιώδες θρίλερ, χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία το οποίο ακολουθεί την πεπατημένη ανάλογων ταινιών. Η ιδέα για την ταινία ξεκίνησε από το γεγονός πως στις ΗΠΑ κάθε 40 δευτερόλεπτα χάνεται ένα παιδί!.. Περισσότερα
Και λες, εντάξει, οι ηθοποιοί όντως είναι χαζά παιδιά, που δεν έχουν συναίσθηση και που αν τύχουν σε καλό σκηνοθέτη, μπορεί να κερδίσουν μέχρι και Όσκαρ (!!!) κι αν τύχουν σε κακό σκηνοθέτη, δεν τους σώζει τίποτε! Και που λέτε, αυτά. Ρίχνει και μια ατάκα αλά Bruce Willis στα «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» κι έρχεται και μελώνει το γλυκό: «you kidnapped the wrong kid»! Ωραίο μήνυμα εναντίον του εντελώς αληθινού και υπαρκτού και καθόλου για γέλια προβλήματος των απαγωγών. Δείτε την ταινία μόνο αν πάσχετε από βαθιά κατάθλιψη: θα σκάσετε στα γέλια! Εγγυημένα!.. Περισσότερα
Σκηνοθεσία: Luis Prieto
Σενάριο: Knate Lee
Φωτογραφία: Flavio Martínez Labiano
Μοντάζ: Avi Youabian
Μουσική: Federico Jusid
Παραγωγοί: Halle Berry, Gregory Chou, Lorenzo di Bonaventura, Elaine Goldsmith-Thomas, Erik Howsam, Joey Tufaro
Παίζουν: Halle Berry (Κάρλα), Sage Correa (Φράνκι), Chris McGinn (Μάργκο), Lew Temple (Τέρι), Jason George (Ντέιβιντ), Christopher Berry (άντρας), Arron Shiver (Μπιλ), Kurtis Bedford (Ντελ), Carmella Riley (Στεφανί), Brice Fisher (Τάιλερ)
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Έτος παραγωγής: 2017
Γλώσσα: αγγλικά
Διάρκεια: 95΄
Είδος: θρίλερ
Ημερομηνία εξόδου: 26/10/2017
Εταιρεία διανομής: Σπέντζος Film.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ
Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Αυγ 25, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 07, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |