ΕΓΩ, Η ΤΟΝΙΑ

Ιαν 22, 2018 Κινηματογράφος 0

I, TONYA

Στις 25/1/2018 στις κινηματογραφικές αίθουσες.

ΣΥΝΟΨΗ

Μία πολύ καλή αθλήτρια θέλει να γίνει το νούμερο ένα στο αθλητικό πατινάζ. Τα καταφέρνει μέχρι ενός βαθμού, αλλά για να φτάσει στην κορυφή πρέπει να έχει αυτό το κάτι που δε διαθέτει. Τότε αρχίζει να λειτουργεί παραβατικά, φτάνοντας στην κακοποίηση των συναθλητριών της. Στην ταινία βλέπουμε και μελετάμε αυτές τις συμπεριφορές, μπαίνουμε βαθιά μέσα στον κόσμο της.

Για να βρείτε που παίζεται η ταινία πηγαίνετε εδώ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Πολύ πιθανόν να μην έχετε σκεφτεί την Tonya Harding, σχετικά πρόσφατα. Για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί θα έπρεπε; Πρόκειται για την αθλήτρια στο πατινάζ ολυμπιακών διαστάσεων που έγινε διάσημη για κάτι που δε συνέβη στον πάγο: ότι έκανε με τον άντρα της Jeff Gillooly, πριν από το 1994, στο Ντιτρόιτ. Ενεπλάκη προσωπικά σε σκάνδαλα που είχαν να κάνουν με την κακοποίηση συναθλητριών της, η εικόνα της τσαλακώθηκε, έγινε διάσημη, αλλά ήταν το πρόσωπο ενός μεγάλου σκανδάλου.

Όσον αφορά στην ταινία «Εγώ, η Τόνια» (2017), είναι ένα θέμα που μας κάνει να αναρωτηθούμε όχι σχετικά με αυτή την αθλήτρια, αλλά με τη συμπάθεια που μπορούμε να έχουμε για το πρόσωπό της, να μπούμε βαθιά μέσα στο χαρακτήρα της, να βρούμε τα πονεμένα σημεία του και να δούμε πόσο υπέφερε. Ο Craig Gillespie σκηνοθετεί αυτό που θα ήταν αδιανόητη πράξη στον αθλητισμό, μας δείχνει τους βλάκες που περιέβαλλαν αυτή την αθλήτρια, την ποπ ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής, χωρίς να χλευάζει την ίδια την αθλήτρια.

Το σενάριο του Steven Rogers περιέχει ένα είδος συναισθηματικής συμπάθειας για αυτή την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ακόμα και αν διηγείται αυτή την ιστορία με τα πιο απίστευτα πρόσωπα. Είναι κάτι σαν το «Good Fellas», αλλά στον πάγο, με μαύρο χιούμορ και με πολύ μαύρη διάθεση, τη βλέπεις με κομμένη την ανάσα. Παρά τις χαριτωμένες σκηνές, η ταινία, από την πρώτη στιγμή γίνεται σκληρή. Στο κέντρο αυτής της καταιγίδας είναι η Margot Robbie που ενσαρκώνει τη Harding.

Η Robbie βρίσκεται μέσα στο ρόλο που θέλει να ολοκληρώσει. Είναι πεινασμένη για δόξα και, ξεκάθαρα, θέλει να αποδείξει ότι διαθέτει πολύ περισσότερα από μία όμορφη φάτσα. Τη θυμόμαστε από τη «The wolf of Wall Street», τη γλυκιά καλλιτέχνη στο «Focus», τη σκληρή γυναίκα στο «Suicide Squad» και την ευγενική γυναίκα στο «Z for Zachariach», πάντα καταφέρνει να τουμπάρει την κατάσταση, ακόμα και όταν μας τραβά η χαρισματική της παρουσίαση. Εδώ θα είναι η πολύ ικανή αθλήτρια στο πατινάζ, θα είναι στην κορυφή αυτού του αθλήματος, αλλά θα υποφέρει από τη χαμηλή αυτοπεποίθησή της, ειδικά μετά από τη βιολογική και λεκτική κακοποίηση από τη μητέρα της.

Η Allison Janney θα είναι η LaVona Harding, η οποία συνεχώς θα μαλώνει την Τόνια, θα την πιέζει, όλα αυτά υπηρετώντας το σκοπό, η κόρη της να γίνει κάποτε πρωταθλήτρια. Είναι μία μονότονη υποκριτική, αλλά μεθοδεύει τον τρόπο που η μητέρα έχει για να κάνει την κόρη της να ξεχωρίζει.

Η Τόνια, όμως, δε θα έχει ποτέ την τύχη να δεχτεί μία ενθουσιαστική αγκαλιά, επειδή αυτή και η μητέρα της δεν μπορούν να πετύχουν τα οικονομικά και κοινωνικά στάνταρ που έχουν βάλει και είναι πολύ ψηλά. Αυτό είναι ένα στοιχείο από την ιστορία της Harding που στην ταινία τονίζεται συνέχεια. Είναι ένα κλειδί που ανοίγει όλα τα τραγικά μέρη και ξεδιπλώνει τον κόσμο του αθλητικού πατινάζ που είναι μοναχικός και σκληρός. Μεγαλωμένη με φτωχές οικονομικές συνθήκες, η Harding θέλει να γίνει η βασίλισσα σε αυτό το άθλημα, αυτό όμως απαιτεί απίθανες προσπάθειες. Πάντως, είναι μία πολύ καλή αθλήτρια, ξεχωρίζει από όσες πέρασαν από τις ΗΠΑ, αλλά δεν πληροί τις προϋποθέσεις, όσον αφορά στην εμφάνιση. Αυτό την πληγώνει και τις δημιουργεί απίθανα ψυχολογικά προβλήματα.

Όταν παντρεύτηκε το πρώτο σύζυγό της, ο οποίος ήταν καλός μαζί της, τουλάχιστον στην αρχή, πήγαινε από τη μία βίαιη κατάσταση στην άλλη, για να μπορέσει να αισθάνεται οικεία σε αυτό το χώρο. Ο Sebastian Stan ενσαρκώνει το Τζεφ και είναι στην αρχή χαριτωμένος. Η όψη του μας φέρνει σε ένα ερωτύλο πρόσωπο εκείνης της εποχής, αλλά όσο κολλάει με τη Τόνια γίνεται πιο σκληρός, αυτό δημιουργεί απίθανη εσωτερική ένταση γιατί ξέρουμε ότι αυτό κάποτε θα τελειώσει.

Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι θαύμα που μπορεί να εξασκεί ακόμα το άθλημά της και δεν την μπλοκάρει η υστερία της. Καταφέρνει να υπηρετεί αυτό το άθλημα με πολύ καλό τρόπο. Παράλληλα βλέπουμε πως δρουν αυτοί που είναι εναντίον της.

Ο σκηνοθέτης τη βάζει να ελίσσεται ανάμεσα σε αντικρουόμενες προσωπικότητες και ανταγωνιστικές συνθήκες. Θέλει να πλησιάσει τη μητέρα της, βρίσκει στήριγμα στον προπονητή της και στο σωματοφύλακά της. Μαζί θα δημιουργήσουν μία προσωπικότητα που δεν υπήρχε στην πραγματικότητα, οδηγώντας την στην ψύχωση. Έχουμε λοιπόν την ιστορία μιας σταρ, μιας ηρωίδας μιας σαπουνόπερας, η οποία έχει γύρω της πολύ καλές υποκριτικές και αναπάντεχες συναισθηματικές στιγμές.

Αυτές οι παράξενες στιγμές τονίζονται με τις μουσικές εξάρσεις, οι οποίες δίνουν ένταση και δραματικότητα στις σκηνές του πατινάζ, μουσικές ροκ, ειδικά των Supertramp, μας δίνουν μία γλαφυρή ροή και την εντύπωση ότι η ζωή της πρωταγωνίστριας ουσιαστικά την περιβάλλει, ενώ αυτές οι στιγμές είναι κάπως αδιευκρίνιστες. Αυτό είναι το στοιχείο που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει από τις άλλες.

ΕΓΩ, Η ΤΟΝΙΑ

(I, TONYA)

Σκηνοθεσία: Craig Gillespie

Σενάριο: Steven Rogers

Φωτογραφία: Νίκολας Καρακατσάνης

Μοντάζ: Tatiana S. Riegel

Μουσική: Peter Nashel

Παραγωγοί: Tom Ackerley, Scott Allen Morgan, Margot Robbie, Steven Rogers, Michael Sledd, Bryan Unkeless

Παίζουν: Margot Robbie (Τόνια Χάρντινγκ), Sebastian Stan (Τζεφ), Allison Janney (Λαβόνα Γκόλντεν), Julianne Nicholson (Νταϊάν), Paul Walter Hauser (Σον), Bobby Cannavale (Μάρτιν), Bojana Novakovic (Ντόντι), Caitlin Carver (Νάνσι), Maizie Smith (Τόνια 3,5 ετών), Mckenna Grace (Τόνια 8-12 ετών), Jason Davis (Αλ), Cory Chapman (Κρις)

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος παραγωγής: 2017

Γλώσσα: αγγλικά

Διάρκεια: 120΄

Είδος: βιογραφία, κωμωδία, τραγωδία

Ημερομηνία εξόδου: 25/1/2018

Εταιρεία διανομής: Seven.

Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: διαβάστε εδώ.