Η κοριτσιέρα των Βούρλων: γράφει η Άννα Κβάσνιακ
Πρόκειται για μια θεατρική παράσταση που αναβιώνει την εποχή μιας άλλης Αθήνας. Μας τοποθετεί, αρχικά στο 1835 μέχρι και το κλείσιμο του δημόσιου πορνείου των Βούρλων λόγω της εισβολής των Γερμανών, το 1941. Τότε το μετέτρεψαν σε φυλακές για ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους.
Αναφερόμαστε σε ένα δημόσιο πορνείο που κατασκεύασε το 1873 ο δήμος Πειραιά. Σε μια περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως, στη Δραπετσώνα. Σκοπός τους ήταν να αποσυμφορηθούν τα κακοποιά στοιχεία: Προαγωγοί, σωματέμποροι, νταβατζήδες, νταήδες τυχοδιώκτες, λαθρέμποροι, απατεώνες, τζογαδόροι. Αυτοί λυμαίνονταν το λιμάνι του Πειραιά και την ευρύτερη περιοχή. Ακόμη συντέλεσε στον περιορισμό των αφροδισίων νοσημάτων. Επίσης και στην αποκατάσταση του ηθικού προβλήματος των νοικοκυριών.
Η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο όταν με την καταστροφή της Σμύρνης φυγαδεύτηκαν βίαια αρκετές γυναίκες κάθε ηλικίας στην Ελλάδα. Μη έχοντας και πολλά περιθώρια επιβίωσης…έτσι αποτέλεσε μια «αναγκαία επιλογή» ο έρωτας. Αυτό το αγνό συναίσθημα που πλάθεται μεταξύ δύο ανθρώπων κατάντησε πια μια μορφή δουλείας.
Εκεί αναπόφευκτα το συναίσθημα στριμώχνεται πια σε μια μικρή κάμαρη και απογυμνώνεται από το ένδυμα του συναισθήματος. 72 θρυμματισμένες γυναικείες προσωπικότητες που με κάθε μεταφορά τους από τόπο σε τόπο, αλλάζουν «ταυτότητα» και έρχονται αντιμέτωπες ακροπατώντας ανάμεσα σε περίπλοκα καθεστώτα παρόλ’ αυτά, προσπαθούν να βάλουν σε τάξη τα κομμάτια του σώματος και της ψυχής τους.
Η ιστορία κρύβει μέσα της βαθιά κοινωνικό και συνάμα ιστορικό υπόβαθρο. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ξετύλιγμα της πλοκής συμβαίνει είτε από κάποιον αφηγητή, είτε από τις πρωταγωνίστριες. Άλλοτε αφηγούνται και άλλοτε τραγουδούν συνοδευόμενες από ζωντανή μουσική: Αρμόνιο, κιθάρα, μπουζούκι. Προσπαθώντας να ξαλαφρώσουν το ήδη έντονο δραματικό ύφος.
Γινόμαστε συνοδοιπόροι στις αφηγήσεις των γυναικών μία από κάθε πτέρυγα, περιγράφοντας η κάθε μία τις συνθήκες που συνάντησαν στο ανηφόρι της ζωής τους. Πως οδηγήθηκαν άθελα σε κείνο το «σκοτεινό μονοπάτι». Διηγούνται γλαφυρά τον πόνο, την ελπίδα, τις αγωνίες, τα όνειρα που δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν και τους κινδύνους στην καθημερινότητα τους. Αυτούς που παραμόνευαν σε κάθε γωνιά…
Ωστόσο κάνουν κάτι παράτολμο…Μας προσκαλούν να παρεισφρήσουμε από την χαραμάδα της κάμαρής τους περιγράφοντας με αλληγορικό τρόπο, σαρκασμό και μπόλικη δόση χιούμορ τις διάφορες απαιτήσεις των πελατών. Όπως επίσης και τα ευτράπελα που συναντούσαν…
Η άποψη που επικρατούσε έντονα ήταν ότι τις θεωρούσαν διεφθαρμένες και άξιες σε κάθε κακοποιητική συμπεριφορά. Ο διασυρμός τους συνεχιζόταν δίχως έλεος μέχρι το τέλος της ζωής τους, το κοινωνικό στίγμα.
Η κυκλική δομή της αφήγησης στο «Η κοριτσιέρα των Βούρλων», σε συνδυασμό με την εναλλαγή των ρόλων, διατηρούσε ζωντανό το ενδιαφέρον των θεατών. Τα διάφορα τραγούδια που ερμηνεύθηκαν επί σκηνής, πραγματοποιήθηκαν από τις πρωταγωνίστριες ξεχωριστά μα και μαζί. Με τις φωνές τους να έχουν μια αρμονική σύγκλιση.
Υποκριτικά οι ερμηνείες τους ήταν συγκλονιστικές με έντονη εκφραστικότητα και συναίσθημα. Η παρουσίαση της πλοκής και τα σκηνικά τοποθετούν, χωρίς περιστροφές, τον θεατή στην εποχή αυτή. Είναι άρτια τοποθετημένη, εύστοχη και αισθητικά αξιόλογη παρόλο το «δύσπεπτο» περιεχόμενο της.
«Η ευτυχία δεν χαρίζεται σε κανένα», ακούστηκε από το στόμα της πρωταγωνίστριας. Η ζωή θα μπορούσε όμως. Δεν φάνηκε να κάνει μια εξαίρεση σε εκείνες τις γυναίκες που τράβηξαν τα πάνδεινα…
Με τις αυστηρές κοινωνικές νόρμες της εποχής εκείνης, παρέμεναν εγκλωβισμένες ώσπου έγινε λόγος για τα δικαιώματα των γυναικών. Τότε μια ηλιαχτίδα ελπίδας ξεκίνησε να ανατέλλει για τις γυναίκες μα όχι ακόμα γι’ αυτές. Αποτελούσαν μια ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων με το βρώμικο στερεοτυπικό πέπλο, το οποίο άργησε με τα χρόνια να συντριβεί…
Η ΚΟΡΙΤΣΙΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ
Σύλληψη, κείμενα, δραματουργική έρευνα: Κατερίνα Αγγελίτσα, Σοφία Παπαδοπούλου, Έφη Ρευματά
Σκηνοθεσία: Έφη Ρευματά
Βοηθός σκηνοθέτης: Φανή Καρρά
Μουσική επιμέλεια: Ντάνα Γιακουμέλου
Μουσικοί επί σκηνής: Ντάνα Γιακουμέλου (πιάνο, πλήκτρα), Γιώργος Φραγκάκης (κιθάρα, μπουζούκι)
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Επιμέλεια σκηνικού: Μάγδα Καλορίτη
Βοηθός σκηνογράφος: Ξένια Κούβελα
Οργάνωση παραγωγής: Φανή Καρρά, Βάγια Κυροδήμου
Φωτογραφίες, teaser: Θοδωρής Φράγκος
Παραγωγή: Bright Productions
Παίζουν: Ελένη Φιλίνη, Κατερίνα Αγγελίτσα
Θέατρο: Αμαλία (Θεσσαλονίκη)
Ημερομηνία παράστασης: 20 και 21/2/2023.
Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει
Σεπ 04, 2024 0
Σεπ 03, 2024 0
Σεπ 01, 2024 0
Σεπ 01, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 05, 2024 0
Αυγ 10, 2024 0
Αυγ 10, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |