42ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ- ΤΕΛΕΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Σεπ 28, 2019 Κινηματογράφος 0

σκέψεις σχετικά με την τελετή έναρξης

του Γιάννη Φραγκούλη

Παρακολουθήσαμε την τελετή έναρξης του 42^ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, οι εντυπώσεις μας είναι ανάμικτες. Από την υπουργό Πολιτισμού μέχρι το Δήμαρχο της Δράμας υπήρχαν πολλοί που έκαναν τις παρεμβάσεις τους. Ποιες όμως από αυτές ήταν αναγκαίες; Και, κυρίως, γιατί; Σε αυτά τα δύο ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, όπως και σε αυτά τα θέματα που έχουν να κάνουν με την ουσία της ομιλίας της υπουργού.

Παρακολουθήσαμε την τελετή έναρξης με προσοχή (μπορείτε να δείτε και το βίντεο που κυκλοφορήσαμε εδώ). Οι ενστάσεις είναι πολλές. Θα ξεκινήσω από αυτή που είχε την κύρια ευθύνη των πολιτικών παρεμβάσεων, την υπουργό, για να φτάσουμε στους υπόλοιπους παράγοντες.

Η υπουργός πολιτισμού, κα. Μενδώνη, αρχαιολόγος, υποστήριξε ότι γνωρίζει τα προβλήματα του Φεστιβάλ Δράμας, ίσως από τη θητεία της στο υπουργείο πολιτισμού, επί κυβέρνησης ΝΔ. Αν όντως συμβαίνει αυτό θα περιμέναμε να έχει κάνει κάποιες ενέργειες πριν να έρθει στο Φεστιβάλ, στην τελετή έναρξης. Το πρώτο από αυτά είναι να είχε ήδη υπογράψει την Προγραμματική Σύμβαση, κατά απόλυτη προτεραιότητα, αφού το Φεστιβάλ ήδη έχει ξεκινήσει τις εργασίες του, άρα ότι θα κάνει είναι για την επόμενη διοργάνωσή του και όχι για αυτή που έγινε το 2019. Επίσης θα έπρεπε να είχε κάτι να μας πει για την καπναποθήκη όπου θα στεγαστεί το Φεστιβάλ, ίσως με μία νέα αίθουσα, πιο μεγάλη και πιο σύγχρονη. Θα ευχόταν κανείς να είχε έρθει και να έλεγε θέματα σχετικά προσδιορισμένα και όχι αοριστίες και ευχολόγια, κάτι που θα μπορούσαμε να ακούσουμε από οποιοδήποτε στόμα, όχι από μία υπεύθυνο, όπως είναι η υπουργός, εκτός και αν αυτή δε χαρακτηρίζεται από την υπευθυνότητά της.

Συνεχίζουμε με μία νύξη που έκανε σχετικά με το μέλλον της εθνικής κινηματογραφίας. Ανέφερε ότι αυτή θα πρέπει να αναπτυχθεί. Πως όμως; Παρέλαβε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.), του οποίου ηγείται η Ηλέκτρα Βενάκη, κατόπιν δικαστικής απόφασης, μετά την αιφνίδια και αναίτια αποπομπής της, γνωρίζουμε ότι η κα Βενάκη είναι ένα από τα πιο αξιόλογα άτομα που θα μπορούσαν να διευθύνουν το Ε.Κ.Κ, όμως μπορεί να ανταπεξέλθει μόνη της; Το διοικητικό του συμβούλιο δεν έχει οριστεί, άρα αυτό είναι χωρίς διοίκηση ουσιαστικά, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσφέρει έργο, όπως χρηματοδοτήσεις ταινιών, την προώθησή τους, κατόπιν σχεδίου κ.λπ., αφήνουμε λοιπόν αυτό το ουσιαστικό έργο για μετά από ένα ή δύο χρόνια, αφού οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες και θα έπρεπε ήδη να είχαν γίνει.

Για ποια, λοιπόν, ανάπτυξη αναφέρεται η κα υπουργός; Και γιατί πρόλαβε να κάνει τις απαιτούμενες αλλαγές σε άλλους θεσμούς, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών και σε κάποια ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και όχι στη μηχανή ανάπτυξης του κινηματογράφου, το Ε.Κ.Κ.; Άρα η παρέμβασή της ήταν αόριστη και γεμάτη ευχές που θα δούμε αν θα πραγματοποιηθούν. Και, ακόμη, αν δεν αναπτυχθεί η εθνική κινηματογραφία με ποιο τρόπο θα λειτουργήσουν τα διάφορα φεστιβάλ κινηματογράφου, όπως αυτό της Δράμας; Άρα για ποια ανάπτυξη του Φεστιβάλ ανησυχεί και εργάζεται; Ας μην φαίνεται περίεργο σε κάποιους ότι πολλές ταινίες δεν έχουν στο λόγο τους την ελληνική γλώσσα, αφού ψάχνουν να βρουν παραγωγό από το εξωτερικό, όχι από την Ελλάδα που τους έχει γυρίσει την πλάτη. Ας είναι η υπουργός και οι σύμβουλοί της μέσα στην πραγματικότητα και όχι στον κόσμο τους, γιατί από αυτούς απαιτούμε να εξασκήσουν διοίκηση και όχι καλλιτεχνικό έργο, αυτό είναι άλλων αρμοδιότητα.

Το δεύτερο σημείο είναι η πολυλογία των διάφορων πολιτικών παραγόντων. Αν κάποιος δεν ήξερε ότι είναι η τελετή έναρξης ενός φεστιβάλ κινηματογράφου, θα νόμιζε ότι βρίσκεται σε μία προεκλογική εκδήλωση. Εσφαλμένο περιεχόμενο ομιλιών, λάθος εντύπωση! Ο μόνος που όφειλε να πει περισσότερα ήταν ο Δήμαρχος της Δράμας και όχι κανένας άλλος! Θα συμφωνήσουμε λοιπόν με την παρέμβαση του Προέδρου της Κριτικής Επιτροπής, του εθνικού τμήματος, διαφωνώντας όμως για το πρώτο ενικό πρόσωπο της ομιλίας του, το «εγώ» θα έπρεπε να αντικατασταθεί από το «εμείς» για να ανήκει ο λόγος του σε όλους τους παρευρισκόμενους, οι οποίοι είχαν τον ίδιο προβληματισμό, από ότι καταλάβαμε από τις συζητήσεις με αυτούς.

Όσοι παρακολουθούμε αυτό το Φεστιβάλ για κάποια χρόνια, εγώ έρχομαι στη Δράμα από το 1993, δεν μπορούμε παρά να είμαστε συγκινημένοι από την προσπάθεια του καλλιτεχνικού διευθυντή, Αντώνη Παπαδόπουλου, να είναι συνεπής στα καθήκοντά του, παρά τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του. Πράγματι τα κατάφερε πολύ καλά, οργανώνοντας ένα φεστιβάλ που ήταν το καλύτερο εδώ και χρόνια. Είναι θέμα συγκυριών, βεβαίως, αλλά, πολύ περισσότερο, είναι η σοβαρή εργασία που έγινε για τη διοργάνωσή του. Να του ευχηθούμε περαστικά και να επανέλθει δριμύτερος στα καθήκοντά του, του χρόνου.

Για τις ταινίες, για τα βραβεία των δύο κριτικών επιτροπών, όπως και αυτά της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), στις οποίες συμμετείχε ο γράφων αυτές τις γραμμές, αλλά και των παράλληλων εκδηλώσεων θα αναφερθούμε στα επόμενα σημειώματά μας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ