ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ

Δεκ 01, 2013 Κινηματογράφος 0

ΜΕΤΑΞΥ

ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗΣ

Μια ιστορία για τις διαλυμένες οικογένειες της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτή την ταινία, «Η αδελφή μου» («Sister»), της Ursula Meier. Με βλέμμα ανθρωπιστικό πολύ προσεχτικά βλέπει την ψυχή του ανθρώπου και διερευνά τις σχέσεις ανθρώπου προς άνθρωπο, μέσα στην οικογένεια και μέσα στην κοινωνία, γενικότερα.

Η σκηνοθέτης ξεκινά την αφήγησή της από την ιστορία ενός μικρού παιδιού που βρίσκεται στις αρχές της εφηβείας. Το βλέπουμε να κλέβει διάφορα αντικείμενα από ένα χιονοδρομικό κέντρο και να τα πουλάει για να βγάζει τα απαραίτητα λεφτά να ζει αυτός και η γυναίκα που είναι μαζί του, αλλά και για να κάνει αυτή το κέφι της. Ποια είναι αυτή η γυναίκα; Σε αυτή την ερώτηση του θεατή η ταινία έχει έτοιμη απάντηση, τόσο από τον τίτλο της όσο και από τις πρώτες περιγραφές, στην αρχή της κινηματογραφικής αφήγησης. Είναι η αδελφή του.

ΖΩΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΗ

Αφού μας συστήσει αυτή τη γυναίκα, θα ξεκινήσει να τις προσδίδει αυτά τα χαρακτηριστικά με τα οποία θα της προσδώσουμε την κοινωνική της οντότητα. Δουλεύει ευκαιριακά, έχει ερωτικούς φίλους κατά καιρούς, δεν τα βγάζει πέρα, η συναισθηματική της ζωή είναι κακοποιημένη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ζωή της είναι ευκαιριακή, μοιάζει να είναι περιπλανώμενη, σε ένα ψυχολογικό ταξίδι, ενώ, στην πραγματικότητα, ζει σε ένα συγκεκριμένο μέρος με απόλυτα σταθερές προσλαμβάνουσες. Αυτή η αντίθεση είναι προφανές ότι της δημιουργεί άγχος που καταπιέζει τις επιθυμίες της και την εμποδίζουν να έχει μια υγιή σχέση τόσο με τον αδελφό της όσο και με τους κατά καιρούς εραστές της.

Η ταινία αναλώνεται πολύ με την περιγραφή του έφηβου, των πράξεών του, ακόμα και όταν όλα αυτά έχουν γίνει πλήρως κατανοητά στο θεατή. Έτσι όμως χάνεται ο ρυθμός και η αφήγηση δεν αρθρώνεται με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να προχωρήσει πιο βαθιά στο τοπίο της ψυχής του ανθρώπου. Αφήνει εντελώς απροσδιόριστα το χώρο που όλα αυτά διαδραματίζονται, ποια είναι τα πρόσωπα και, σε σχετικό βαθμό, τις σχέσεις τους. Με αυτό τον τρόπο ξεφεύγουμε από το πραγματολογικό και πάμε στο φαντασιακό, η αφήγηση κατακτά έναν παγκόσμιο χαρακτήρα και γίνεται ένα σημαίνον στον παγκόσμιο χώρο της αφήγησης των ανθρωπίνων σχέσεων.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ

Φτάνουμε σε ένα σχετικό προσδιορισμό όταν μαθαίνουμε, από τις κουβέντες του παιδιού ότι αυτή η γυναίκα είναι η μητέρα του. Αυτός ο προσδιορισμός δημιουργεί ένα δρόμο να ανακαλύψουμε κάποια θέματα.

Το πρώτο είναι η σχέση αυτού του παιδιού με αυτή τη γυναίκα. Υπάρχει η παλινδρόμηση μεταξύ της μητέρας και της αδελφής που μπερδεύει τον ψυχικό κόσμο αυτού του παιδιού. Υπάρχουν αρνήσεις, αποδοχές που αναιρούνται σε τέτοιο βαθμό που δημιουργούνται αλλεπάλληλα ψυχικά τραύματα στον κόσμο και των δύο ατόμων. Αυτό το μπέρδεμα γίνεται μεγαλύτερο όταν μαθαίνουμε ότι αυτή η γυναίκα δεν ήθελε το παιδί, αλλά το δέχτηκε για να το έχει σαν παρέα. Το παιδί αυτό λοιπόν έχει τη θέση ενός «κατοικίδιου συντροφιάς».

Το δεύτερο είναι η σχέση αυτής της γυναίκας με τον περίγυρό της, συμπεριλαμβανομένου και των ερωτικών της σχέσεων. Εδώ βλέπουμε ότι το μπέρδεμα μεταξύ αυτής και του γιού/αδελφού της μεταφέρεται σε όλες τις σχέσεις της. Οι αρνήσεις μεταβιβάζονται στο τσακωμό με το αφεντικό της, στην απόρριψη του φίλου της, στην αποδοχή του, αργότερα, και στο κοινωνικό περιθώριο που θέλει να ζήσει.

Το τρίτο είναι η εναλλασσόμενη τοποθέτηση των χαρακτήρων. Ο έφηβος γίνεται ενήλικας, προστατεύει την αδελφή/μητέρα του, και στη συνέχεια ξανά παιδί και προστατεύεται από αυτήν. Αυτή η εναλλαγή ρόλων στο τέλος γίνεται αγοραία, το παιδί εξαγοράζει, με ένα εκπορνευτικό τρόπο, την παρέα αυτής της γυναίκας.

Το τέταρτο στοιχείο είναι η σχάση αυτών των δεσμών. Κόβονται οι σχέσεις αδελφού-αδελφής και γιου-μητέρας, σπάει η οικογενειακή δομή, για να ψάξει να βρει αυτό το παιδί μια άλλη οικογένεια στους εργαζόμενους στο χιονοδρομικό κέντρο, εκεί όπου σύχναζε για να κλέβει, άρα το μοναδικό μέρος που του ήταν οικείο, τόσο σαν σχέσεις, πελάτη-αγοραστή, θύμα-θύτη, όσο και σαν ολοκλήρωση μιας κοινωνικής δομής, αφού ολοκληρώνεται μια ατομική δραστηριότητα, εγγράφεται στο κοινωνικό σύνολο και έχει μια χρηστική αξία, για τη διαβίωσή του.

Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΧΑΣΗ

Φτάνουμε έτσι στην τελευταία σκηνή. Ο μικρός έχει απομείνει στο χιονοδρομικό κέντρο. Έχει μείνει μόνος του και ένα πουλί που φτάνει δίπλα του μας δημιουργεί την πολύ βίαια αντίθεση περιορισμού-ελευθερίας που αυτές τις στιγμές βιώνει αυτό το παιδί, όταν χάνει την παρέα της μητέρας/αδελφής του, εξαιτίας μιας κλοπής που ήταν η αιτία αυτή να χάσει τη δουλειά της. Μένει μόνος του χωρίς βοήθεια και, με κάποιο τρόπο, κατεβαίνει κάτω όταν η μητέρα/αδελφή του ανεβαίνει να το βρει. Τα δύο άτομα συναντιόνται, σα βλέμματα μόνο, από απόσταση, πλησιάζονται και απομακρύνονται. Δε θα συνευρεθούν και αυτή η σχάση και η οριστική απομάκρυνση εγγράφεται, σα σημαίνον, κατά συνέπεια σε ένα συμβολικό χώρο, άρα στον παγκόσμιο χάρτη των ανθρώπινων σχέσεων.

Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ

(SISTER)

(L’ENFANT D’EN HAUT)

Σκηνοθεσία: Ursula Meier

Σενάριο: Ursula Meier, Antoine Jaccoud, Gilles Taurand

Φωτογραφία: Agnes Godard

Μοντάζ: Nelly Quettier

Μουσική: John Parish

Ήχος: Vincent Kappeler, Lionel Lebras, Etienne Curchod

Σκηνικά: Rekha Musale

Κοστούμια: Anne Van Bree

Μέικαπ: Daniele Vuarin

Οπτικά εφέ: Gaelle Bossis, Thierry Delobel, Francois Pellae

Παίζουν: Lea Seydoux (Λουίζ, αδελφή/μητέρα), Kacey Mottet Klein (Σιμόν, αδελφός/γιος), Martin Compston (Μάικ), Gillian Anderson (Κριστίν Γιάνσεν), Jean-Francois Stevenin (σεφ στην κουζίνα), Yann Tregouet (Μπρουνό), Gabin Lefebvre (Μάρκους), Magne-Havard Brekke (σκιέρ), Simon Guelat (άντρας στο γκολφ), Mike Winter (σκιέρ με Dynastar), Yannick Ruiz (εποχιακός υπάλληλος), Vincent Fontannaz (εποχιακός υπάλληλος), Alain Borek (εποχιακός υπάλληλος), Frederic Mudry (εποχιακός υπάλληλος), Ange Ruze (εποχιακός υπάλληλος)

Παραγωγή: Denis Freyd, Ruth Waldburger

Κάστινγκ: Aurelie Guichard

Εταιρείες παραγωγής: Vega Film, Archipel 35, Radio Television Suisse, Bande a Part Films, Canal+, Cine+,

Έτος παραγωγής: 2012

Χώρα παραγωγής: Γαλλία, Ελβετία

Χρώμα: έγχρωμη

Ήχος: Dolby digital

Aspect ratio: 1.85:1

Διάρκεια: 97΄

Είδος: τραγωδία, αστυνομική

Εταιρεία διανομής: Σπέντζος Film

Ημερομηνία εξόδου: 27/9/2012