Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Στην Θεσσαλονίκη, στα χρόνια της κατοχής, τότε που η αγωνία για την εξασφάλιση της επιβίωσης υπήρξε μόνιμη συντροφιά των κατοίκων της, εκτυλίχθηκε μια ιστορία δικαίωσης του ανθρωπισμού και της πίστης. Η ψυχή και το πνεύμα των κατατρεγμένων, σαν μια φωτεινή σκιά, διαπέρασε τα λαμπερά σκοτάδια, που οι δυνάστες τους δημιούργησαν και κατέκτησαν την ελπίδα στο μέλλον, στα παιδιά όλου του κόσμου. Στα 31α Μερκούρεια, Η Κεντρική Σκηνή, των Θεατρικών Εργαστηρίων «Μελίνα Μερκούρη», του Δήμου Νεάπολης-Συκεών, ανέβασε αυτή την παράσταση, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Στάμογλου.
Το κείμενο είναι του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου. Την διασκευή έχει κάνει Σταμάτης Στάμογλου. Αυτή η ιστορία είναι δυστυχώς ακόμα επίκαιρη. Μπορεί στην Ελλάδα να μην υπάρχει κατοχή από ξένες δυνάμεις, υπάρχει όμως σε άλλες χώρες, επίσης, στην χώρα μας, ζούμε μια ιδιότυπη μορφή ολοκληρωτισμού, υπό τον μανδύα της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Το σκηνικό ήταν αρκετά απλό, όπως πλέον υπάρχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Ένα δωμάτιο όπου όλα συνέβαιναν εκεί. Ο θεατής θα έπρεπε να φανταστεί όλα όσα γίνονταν και η εξέλιξή τους μεταφερόταν στην σκηνή. Η μουσική έκανε πολύ διακριτικά την παρουσία της. Υπήρχε μόνο όπου ήταν ανάγκη. Σε αυτή την παράσταση έχουμε μια ρεαλιστική αφήγηση με πολλές προεκτάσεις.
Ο Σταμάτης Στάμογλου δίδαξε στα θεατρικά εργαστήρια αυτό το κείμενο. Οι μαθητές του το παρουσίασαν στα 31α Μερκούρεια. Η είσοδος ήταν ελεύθερη για το κοινό, το θέατρο ήταν γεμάτο από ανθρώπους που δεν βλέπουν συχνά θέατρο. Με άλλα λόγια, ήταν ένας όμορφος τρόπος να κερδίσει κοινό το θέατρο. Τα Μερκούρεια είναι το βήμα παρουσίασης και των δύο θεατρικών εργαστηρίων του Δήμου Νεάπολης-Συκεών.
Στο κείμενο και στην διασκευή του υπάρχουν κάποια σημεία που είναι τραβηγμένα. Ο Εβραίος που έχει δραπετεύσει από κάποιος στρατόπεδο συγκέντρωσης και έχει έρθει στην Θεσσαλονίκη για να πει τι γίνεται εκεί, είναι απίθανο να έχει συμβεί. Ο στείρος άντρας που κάνει παιδί με την οικογενειακή φίλη τους, όπως θα δούμε, είναι επίσης μια εξαίρεση στον κανόνα. Αυτά είναι εξωπραγματικά, όμως δεν καταστρέφουν τον ρεαλισμό της αφήγησης και το μήνυμα που θέλει να μεταδώσει.
Σε γενικές γραμμές έχουμε κλασική αφήγηση για ένα θέμα που δίνει αφορμές να δημιουργήσουμε διαφορετικά στιλ αφήγησης. Εφόσον έχει επιλεχθεί ο ρεαλιστικός τρόπος αφήγησης, τότε θα πρέπει να υπηρετηθεί με συνέπεια. Ο Σταμάτης Στάμογλου το κάνει με πολύ σωστό τρόπο. Σκηνοθετεί τους ηθοποιούς με όμορφο τρόπο, αναπτύσσει τους χαρακτήρες, οι ομιλίες και οι χειρονομίες τους δεν είναι βιασμένες, είναι δύσκολο να διακρίνεις αν έχουμε ερασιτέχνες ηθοποιούς ή επαγγελματίες. Ξέρουν που θα σταθούν, πως θα κινηθούν, πως θα μιλήσουν, με ποιο τρόπο θα εκφέρουν τον λόγο τους. Κυρίως, για ποιο λόγο να τα κάνουν αυτά έτσι.
Καταλαβαίνουμε ότι έχει γίνει πολλή δουλειά στην θεατρική διδασκαλία. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί έχουν δουλέψει πολύ καλά το κείμενο και έχουν μπει μέσα στον ρόλο τους. Ουσιαστικά είναι ο ρόλος τους. Τα κοστούμια είναι τέτοια που μας μεταφέρουν σε αυτή την εποχή. Οι ομιλίες τους έχουν να κάνουν με την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν και με την καταγωγή τους. Ο καθένας μεταφέρει, με το σώμα του, θραύσματα αυτής της εποχής, με την μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα. Όλα αυτά δένουν και γίνονται μια όμορφη εικόνα με μεγάλη συνοχή.
Όλοι λειτούργησαν ως ένα ενιαίο σύνολο, κανείς δεν ήθελε ή προσπάθησε να ξεχωρίσει από τους άλλους. Η διαμόρφωσή τους μας κάνει να πιστεύουμε ότι είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν την θεατρική τους καριέρα. Η κοινωνική συνοχή επισφραγίζεται με την ερωτική πράξη των δύο φίλων μόνο για να κάνει η γυναίκα παιδί. Η γυναίκα του άντρα είχε κάνει, κατόπιν κοινής απόφασης, παιδί με την βοήθεια του Εβραίου που έκρυβαν. Να πούμε, τέλος, ότι ήταν υπερτονισμένος ο αυταρχικός τρόπος των ανταρτών του ΕΑΜ που απελευθέρωσαν την Θεσσαλονίκη.
Τα μηνύματα που έδωσε η παράσταση έχουν να κάνουν με τον σεβασμό στον άνθρωπο, την επιβίωση με ίσους όρους, την επικράτηση της πραγματικής δημοκρατίας. Είναι μια αφορμή να κάνουμε μια κριτική στην σύγχρονή μας πραγματικότητα. Η παράσταση, που παρουσιάστηκε στα Μερκούρεια, στις προεκτάσεις της, διαμορφώνει διαφορετικά κείμενα, σε κάθε θεατή, άρα λειτουργεί όπως το ορίζει η θεωρία του θεάτρου.
ΤΑ ΜΩΡΑ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙΟ ΠΕΛΑΡΓΟΣ
Συγγραφείς: Μιχάλης Ρέππας, Θανάσης Παπαθανασίου
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Στάμογλου
Διασκευή: Σταμάτης Στάμογλου
Επιμέλεια μουσικής: Μιχάλης Δαυΐδης
Σκηνικά: Μαγδαληνή Σίγα
Κοστούμια: Μαγδαληνή Σίγα
Ηθοποιοί: Φωτεινή Νέτσικα (Χριστίνα), Κωνσταντίνος Τουρατζίδης (Μίμης), Γεωργία Αγγελίδου (Λέλα), Μιλτιάδης Παπαδόπουλος (Βαγγέλης), Ελένη Σεραφειμίδου (Βικτωρία), Γιώτα Παπαδοπούλου (Παρέσσα), Ιωάννης Δημητριάδης (Ιακώβ), Παύλος Παυλίδης (αντάρτης), Καίτη Λάζου (αντάρτης), Σοφία Τέντζου (Νίκη), Άννα Αραμπατζή (γειτόνισσα)
Παραγωγή: Θεατρικά Εργαστήρια «Μελίνα Μερκούρη», Κεντρική Σκηνή, Δήμος Νεάπολης-Συκεων
Χώρος: Ανοικτό Θέατρο Μάνος Κατράκης
Ημερομηνία: 24/8/2025
Επιστροφή στο άρθρο-ευρετήριο των κριτικών.
Διαβάστε τις κριτικές θεατρικών παραστάσεων που έχουμε δημοσιεύσει
Σεπ 01, 2025 0
Αυγ 26, 2025 0
Αυγ 25, 2025 0
Αυγ 25, 2025 0
Αυγ 13, 2025 0
Αυγ 13, 2025 0
Αυγ 05, 2025 0
Ιούλ 23, 2025 0
Ιούν 09, 2017 138
Οκτ 12, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Νοέ 13, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Μαρ 08, 2014 2
Σεπ 01, 2025 0
Σεπ 01, 2025 0
Αυγ 30, 2025 0
Αυγ 26, 2025 0
Αυγ 25, 2025 0
Αυγ 25, 2025 0
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |