59ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Νοέ 04, 2018 Κινηματογράφος 0

βλέποντας συνεχώς μπροστά

του Γιάννη Φραγκούλη

Θα έλεγε κανείς ότι ένας παραλίγο εξηντάρης είναι πλέον κουρασμένος και βλέπει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Αν όμως λάβουμε υπόψη μας το τραγούδι του Ζαμπέτα, με αφορμή το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, θα πρέπει να μιλάμε για τον εξηντάρη, ένα νέο αυτής της εποχής. Και αυτά δεν είναι υπερβολή.

Η επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή, Ορέστη Ανδρεαδάκη, να ταιριάξει μία καλλιτεχνική δράση με το διαγωνιστικό τμήμα, με άλλα λόγια, να φέρει τον κινηματογράφο στον εικαστικό χώρο και το αντίστροφο, καταφέρνει κατά πρώτο λόγο να μας δώσει να καταλάβουμε τι είναι ουσιαστικά ο κινηματογράφος, ακόμη δίνει μία ισχυρή ταυτότητα σε αυτό το Φεστιβάλ, αυτήν που έψαχνε τόσα χρόνια. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα και είναι η ανανέωση που έψαχνε εναγωνίως αυτό το Φεστιβάλ. Το ένα μέρος της δόξας ανήκει στον καλλιτεχνικό διευθυντή που πρωτοπορεί, το άλλο στο Δ.Σ. του Φεστιβάλ και τη διευθύντριά του που τολμούν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό, που το είχε ανάγκη ο κινηματογραφικός χώρος σε αυτή τη χώρα.

Παρακολουθώντας αυτό το Φεστιβάλ από το 1992, δεν μπορούμε παρά να είμαστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Αυτές τις σκέψεις μας τις επιβεβαίωσε η τελετή έναρξης, όπως θα αναφερθούμε στο σχετικό σημείωμά μας, και ελπίζουμε να επαληθευθούν στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, στις προβολές του και στην οργάνωσή του. Ας ευχηθούμε λοιπόν καλές προβολές! Από εδώ θα σας ενημερώνουμε για αυτά που έγιναν στο Φεστιβάλ, θα γράφουμε τις κριτικές στις ταινίες που προβάλλονται σε αυτό, θα έχουμε, τέλος, ένα βίντεο για κάθε μέρα, όπως και για την τελετή έναρξης και λήξης.

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ