Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ

Μαρ 03, 2014 Κινηματογράφος 0

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΣ

Ένας παλαιστής ζει μια μοναχική ζωή. Ξέρει να κάνει μόνο αυτό, ζει μέσα από τους σκηνοθετημένους αγώνες στο ρινγκ, από τη χαρά της συνεύρεσης με τους φίλους του, ελάχιστα ασχολείται με την ερωτική συνεύρεση με γυναίκες, του αρέσει να πηγαίνει σε ένα συγκεκριμένο μπαρ και να συνευρίσκεται μαζί της. Είναι φανερά ερωτευμένος με αυτή τη γυναίκα. Αυτή είναι η ιστορία ενός παλαιστή που ακούει στο όνομα το Κριάρι. Ο Darren Aronofsky κινηματογραφεί με τον πλέον απλό τρόπο, βγάζει προοδευτικά τα κρυμμένα συναισθήματα του πρωταγωνιστή του, στον «Παλαιστή» (2008).

Η ταινία ξεκινά κάπως παράδοξα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο με τερατώδη μορφή, καταλαβαίνουμε ότι είναι παλαιστής, ζει στο περιθώριο της κοινωνίας, έχει τους δικούς του νόμους συμπεριφοράς. Για να καταλάβουμε τη συμπεριφορά του θα πρέπει να δούμε το χαρακτήρα του. Η ταινία επιβραδύνει το ρυθμό της και μας δείχνει τις πτυχές του χαρακτήρα του. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που έχει αισθήματα, αναπτύσσει φιλίες, αλλά θωρακίζεται στις χαρές της καθημερινής ζωής, όπως τις βλέπει ο περισσότερος κόσμος. Σε αυτό το σημείο έχουμε μια απορία: γιατί αυτός ο παλαιστής λειτουργεί έτσι; Η απάντηση θα δοθεί αργότερα στην ταινία.

Στο σημείο που πάει η ταινία να γίνει βαρετή έχουμε την πρώτη ανατροπή: χτυπάει σε έναν αγώνα και πηγαίνει στο νοσοκομείο. Εκεί μαθαίνουμε ότι δεν θα έπρεπε να παλεύει, κινδυνεύει να πεθάνει επειδή έχει ένα ρήγμα στον εγκέφαλό του. Αποφασίζει να τα παρατήσει. Δεν ξέρει όμως να ζήσει, σαν ένας «κανονικός» άνθρωπος και η φίλη του που είναι πόρνη του μαθαίνει τα σχετικά με την αγάπη. Του λέει να πάει να βρει την κόρη του, η οποία είναι σε άλλη πόλη, ζει μόνη της, χωρίς να έχει καμία επαφή με τον πατέρα της.

Από αυτό το σημείο αρχίζουμε να μαθαίνουμε για το χαρακτήρα του, το παρελθόν του, δομείται η προσωπικότητά του και μας παρουσιάζεται. Μένει να δούμε τις εντάσεις που υπάρχουν στον πυρήνα του χαρακτήρα του. Αυτό το στοιχείο που δεν είναι ορατό, από την πρώτη ματιά. Αυτές όμως οι εντάσεις θα μας δώσουν τόσο την πλήρη εικόνα του χαρακτήρα του όσο και τα αδιέξοδά του, τις ψυχικές διαταραχές του.

Ο σκηνοθέτης το βάζει να πιάνει δουλειά σε ένα σούπερ μάρκετ, να δίνει σαλάτες και άλλα τρόφιμα σε μικρά μπολ. Δουλειά πολύ παράξενη για αυτόν. Μέσα απ΄αυτή τη διαδικασία θα δούμε τις διάφορες εντάσεις, την καταπίεσή τους και τις διεξόδους για την εκτόνωσή τους. Κυρίως η εκτόνωση θα έρθει από δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι η απελπισμένη επαφή με την κόρη του, η οποία όμως έχει μέσα της την καταπίεση, τα συσσωρευμένα προβλήματα αυτής της σχέσης, και το αδιέξοδο, την άρνηση από τη μεριά της. Ο δεύτερος είναι η επαφή με τη φίλη του που είναι πόρνη, την οποία θέλει να επισημοποιήσει, η άρνησή της τον οδηγεί στο πλήρες αδιέξοδο και στη λήψη καταστροφικών αποφάσεων για την ίδια τη ζωή του.

Αποφασίζει να κάνει τη ρεβάνς με τον αντίπαλό του, του αγώνα που πριν αρκετά χρόνια είχε δώσει και τον ανέδειξε ως μια εμβληματική φιγούρα στον κόσμο της πάλης, στο κατς. Οι πιθανότητες να πεθάνει είναι πολλές. Η φίλη του θα πάει να το δει για να του πει ότι θέλει να είναι μαζί του. Την αγνοεί. Η απελπισία είναι πλέον ο μόνος τρόπος που μπορεί να σκεφτεί. Πηγαίνει και πεθαίνει ηρωικά, στη μάχη, ένας θάνατος που του αξίζει θα λέγαμε.

Ο Mickey Rourke είναι καταπληκτικός στο ρόλο του. Έχει βγάλει από πάνω του τις ψεύτικες μάγκικες συμπεριφορές, όπως μας έχει δείξει στις περισσότερες ταινίες που συμμετείχε. Το πρόσωπό και το σώμα του είναι παραμορφωμένο για τις ανάγκες της ταινίας. Η ηθοποιία είναι πολύ ξεκάθαρη, οι αλλαγές του χαρακτήρα εμφανείς, είναι ο κύριος μοχλός για να αποδοθεί ο ρυθμός στο κινηματογραφικό έργο. Η ταινία απεικονίζει νατουραλιστικά τον κόσμο του περιθωρίου, δείχνει τους νόμους που το διέπουν και τον εντάσσει στο δικό μας κόσμο. Ο Darren Aronofsky κάνει ένα επικό έργο λίγο πριν να κάνει μια ελεγεία για την τέχνη με το «Μαύρο κύκνο» (2010).

(Ευχαριστούμε τη Seven Film Gallery, στη Θεσσαλονίκη, στη Σβώλου, για την παραχώρηση του dvd)

Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ

(THE WRESTLER)

Σκηνοθεσία: Darren Aronofsky

Σενάριο: Robert Siegel

Φωτογραφία: Maryse Alberti

Μοντάζ: Andrew Weisblum

Μουσική: Clint Mansell

Ήχος: Brian Emrich, Anguibe Guindo, Joe Peck

Μοντάζ ήχου: Tony Martinez, Bill Sweeney

Σκηνικά: Theo Sena

Κοστούμια: Amy Westcott

Μεϊκ απ: Marjorie Durand, Mandy Lyons

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Matthew Munn

Ειδικά εφέ: Drew Jiritano, Andrew Mortelliti

Οπτικά εφέ:Chad Buehler, Randall Furino, Chad Schott, Dan Schrecker

Κάστινγκ: Suzanne Crowley, Mary Vernieu

Σχεδιασμός παραγωγής: Tim Grimes

Παίζουν: Mickey Rourke (Ράντι «Το κριάρι» Ρόμπινσον), Marisa Tomei (Κάσιντι), Evan Rachel Wood (Στεφανί), Mark Margolis (Λένι), Todd Barry (Γουέιν), Wass Stevens (Νικ Βόλπε), Judah Friedlander (Σκοτ Μπρούμπεργκ), Ernest Miller (Αγιατολάχ), Dylan Keith Summers (Νέκρο Μπάτσερ), Tommy Farra (Τόμι Ρότεν), Mike Miller (Λεξ Λέθαν), John D’Leo (Άνταμ)

Εταιρείες παραγωγής: Wild Bnch, Protozoa Pictures, Saturn Films, Top Rope

Ήχος: Dolby digital

Aspect Ratio: 2.35:1

Χρώμα: έγχρωμη

Χώρα: ΗΠΑ, Γαλλία

Έτος παραγωγής: 2008

Διάρκεια: 109΄

Έξοδος στις αίθουσες: 5/2/2009

Γιάννης Φραγκούλης