Η ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ

Σεπ 03, 2025 Θέατρο 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Ο Μπατίστα, πατέρας της Κατερίνας και της Μπιάνκα, έρχεται αντιμέτωπος με τις κοινωνικές νόρμες και τις οικογενειακές ισορροπίες. Η Κατερίνα, η μεγαλύτερη, είναι μια δυναμική, πεισματάρα και ανεξάρτητη γυναίκα που αρνείται να υποταχθεί στους κανόνες της εποχής και να δεχθεί τους γάμους που τις προτείνονται. Η ανατροπή έρχεται με την άφιξη του Πετρούκιου, ενός νεαρού αριστοκράτη που αναλαμβάνει να καταφέρει το ακατόρθωτο: να δαμάσει το ανυπότακτο πνεύμα της Κατερίνας. Αυτό που ακολουθεί είναι μια ευφυής και ξεκαρδιστική αναμέτρηση χαρακτήρων και ιδεών, που διατρέχει τα όρια μεταξύ έρωτα, εξουσίας και ελευθερίας, με τελικό αποτέλεσμα μια αληθινή ιστορία αγάπης. Το θεατρικό έργο παρουσιάστηκε στα Μερκούρεια.

Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι: Το έργο

Το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ έχει παιχτεί πολλές φορές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το Θεσσαλικό Θέατρο έχει αναλάβει να το ανεβάσει ακόμα μια φορά. Η διασκευή του είναι αρκετά εύστοχη γιατί «ανοίγει» το έργο στα σημερινά θέματα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα έναντι των αντρών. Η ενδυματολογία έχει να κάνει με την εποχή μας, άρα ο θεατής προεκτείνει το κείμενο του Σαίξπηρ στις σημερινές καταστάσεις που βιώνουμε: δολοφονίες γυναικών, άντρες που αρέσκονται να δυναστεύουν τις γυναίκες και γυναίκες που, δυστυχώς, υποτάσσονται. Αυτό το «πωλείται» που κολλούν στο στήθος της γυναίκας, της Κατερίνας ή της Μπιάνκα, στην παράσταση, είναι που συνδέει με δυνατό δεσμό το σαιξπηρικό έργο με τις σημερινές καταστάσεις.

Το σκηνικό είναι πολύ απλό, όπως ταιριάζει σε μια μοντέρνα διασκευή του έργου του Σαίξπηρ και παρουσιάστηκε στο θέατρο Μάνος Κατράκης, στα Μερκούρεια. Οι ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους τους με μεγάλη ευκολία και παίρνουν άλλη μορφή σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Βλέπουμε το σαιξπηρικό έργο από μια άλλη ματιά, πιο φεμινιστική. Η Βάνα Σλέιμαν, στον ρόλο της Κατερίνας, ήταν πολύ καλή. Στην αρχή ήταν ένα αντιερωτικό πλάσμα για να αλλάξει σε μια γυναίκα που επιζητεί τον έρωτα όπως τον θέλει αυτή και να καταλήξει σε μια υποταγμένη γυναίκα που δέχεται τον άντρα που θα είναι ο αφέντης της. Αυτές οι αλλαγές είχαν γίνει με απλό και φυσικό τρόπο. Ο Δημήτρης Τσικούρας, στον ρόλο του Πετρούκιου, έκανε τον δυναμικό άντρα που παίζει τον μάγκα, χωρίς να είναι, μόνο για να φέρει κοντά του την γυναίκα που αγαπάει.

Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι: Η άρθρωση

Ο ρυθμός της παράστασης είναι έντονος, πιο πολύ απ’ότι θα έπρεπε. Πιστεύω ότι θα ήταν πιο εύστοχο να δινόταν χρόνος για να βιώσει ο θεατής τις καταστάσεις που περιγράφονται στη σκηνή. Αυτός που κρατά ένα μέτρο είναι ο πατέρας των κοριτσιών, αφού θα πρέπει να είναι πιο σκεπτικός, να αναλύει τις καταστάσεις για να αποφασίσει που θα δώσει τις κόρες του, χωρίς να κάνει λάθος. Όλοι οι υπόλοιποι ακολουθούν ένα γρήγορο ρυθμό και έτσι δημιουργούν μια σάτιρα στα ήθη και έθιμα εκείνης της εποχής, των οποίων ο πυρήνας ελάχιστα έχει αλλάξει στην εποχή την δική μας.

Η σκηνοθεσία της Ελένης Μποζά καταφέρνει να μεταμορφώσει την Κατερίνα σε ένα βαθιά ερωτικό πλάσμα που δίνεται εφόσον αυτή έχει επιλέξει τον άντρα που αγαπά. Οι μεταλλάξεις της είναι αυτές που εξελίσσουν τον άντρα, βοηθούμενη από τον Δημήτρη Τσικούρα που, μέχρι ενός βαθμού, κινεί τα νήματα. Η παρέμβαση όμως της Βάνας Σλέιμαν, κάνοντας ένα σχόλιο για την μοίρα της γυναίκας και για την απελευθέρωσή της, στην σημερινή εποχή, δεν χρειαζόταν. Το έργο και η σκηνοθεσία με σαφή τρόπο ανέφεραν αυτό που λέχθηκε και, με αυτό τον πλάγιο τρόπο της παράστασης, το μήνυμα ήταν πιο ηχηρό.

Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι: Η μουσική

Η μουσική του Γιώργου Ανδρέου ακολουθούσε τον ρυθμό της παράστασης και τόνιζε το σκηνικό τοπίο, χωρίς να θέλει να επιβληθεί στο παίξιμο των ηθοποιών. Φτιάχνει ένα αφήγημα που συνδέει την εποχή της αριστοκρατικής Ιταλίας με την δική μας, θυμίζει στον θεατή τις κοινωνικές υποστάσεις, εκείνης της εποχής, και δείχνει τις σημερινές καταστάσεις, λειτουργώντας στο πλαίσιο της σάτιρας, προβληματίζοντας το κοινό στα Μερκούρεια.