Μερκούρεια 2025: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Είδαμε όλες τις παραστάσεις στα Μερκούρεια που διεξήχθησαν από 20 έως 29 Αυγούστου 2025, στο Ανοικτό Θέατρο Μάνος Κατράκης, στην οδό Καρόλου Κουν, στις Συκιές, στην Θεσσαλονίκη. Μια διοργάνωση που ήταν επιτυχημένη, υπήρχαν διαφορετικά είδη θεάτρου και ικανοποίησε τους θεατές.
Αισθάνομαι τυχερός που μένω κοντά στην περιοχή όπου διεξάγονται τα Μερκούρεια. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς θεσμούς στην Ελλάδα, όσον αφορά στην θεατρική σκηνή. Θα εξηγήσω ποιοι είναι οι λόγοι, κατά την άποψή μου.
Ο πρώτος είναι ότι παρουσιάζονται στις Συκιές, στην Θεσσαλονίκη, οι δουλειές των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων από όλη, σχεδόν την Ελλάδα. Σε αυτό το «σχεδόν» θα επανέλθουμε.
Ο δεύτερος είναι ότι γνωρίζουμε τι γίνεται στην επαρχία, ποια είναι η θεατρική παραγωγή σε πόλεις που είναι μικρές σε πληθυσμό και έχουν μικρό προϋπολογισμό. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται η Θεσσαλονίκη, βάσει νόμου.
Ο τρίτος είναι ότι βλέπουμε σκηνοθέτες που δημιουργούν, συχνά με αντίξοες συνθήκες, και ηθοποιούς που αργότερα μπορεί να έχουν σημαντική πορεία αφού έχουν δείξει πόσο ποιοτική είναι η δουλειά τους. Παρακολουθούν in vivo την αναγέννηση του θεάτρου.
Στα Μερκούρεια ανεβαίνει και η δουλειά των δύο θεατρικών εργαστηρίων του Δήμου Νεάπολης-Συκεών. Το Θεατρικό Εργαστήρι «Θέσπις», με συντονιστή τον Γιώργο Κιουρτσίδη, και η Κεντρική Σκηνή «Μελίνα Μερκούρη», με συντονιστή τον Σταμάτη Στάμογλου είναι ότι έχει να δείξει ο Δήμος Νεάπολης-Συκεών, όσον αφορά στο θέατρο.
Φέτος οι δουλειές τους, «Ποιος σκότωσε τον William» και «Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός», αντίστοιχα, ήταν αρκετά καλές. Να πούμε ότι όσοι έπαιξαν ήταν μαθητές αυτών των εργαστηρίων, άρα ερασιτέχνες ηθοποιοί, όμως οι ερμηνείες ήταν αξιομνημόνευτες και προσέγγιζαν την επαγγελματική απόδοση.
Το ύφος των δύο εργαστηρίων είναι διαφορετικό: Το πρώτο προσεγγίζει το πρωτοποριακό θέατρο και το δεύτερο το πιο κλασικό. Οι δύο συντονιστές σκηνοθέτησαν τις παραστάσεις και μας έδωσαν δύο καλά έργα, όπως αναφέρω στις κριτικές μου.
Φέτος είχαμε οκτώ παραστάσεις, λιγότερες από ότι την περασμένη χρονιά. Αυτό δεν είναι πρόβλημα του Δήμου αφού το κάθε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. αναλαμβάνει τα έξοδα μεταφοράς προσωπικού, μηχανημάτων, σκηνικών και κοστουμιών, όπως και τα έξοδα συντήρησης αυτών των ανθρώπων για όσες μέρες χρειάζεται.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα χρήματα για τον σύγχρονο πολιτισμό είναι λίγα και λιγοστεύουν κάθε χρόνο. Ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι αδύνατο να έρθει στα Μερκούρεια και να παρουσιάσει την δουλειά του, τόσο στους συναδέλφους τους όσο και στο κοινό που έρχεται από όλη την Θεσσαλονίκη και τα γύρω μέρη. Που οφείλεται αυτό;
Απ’όσα ειπώθηκαν γίνεται κατανοητό ότι τα Μερκούρεια είναι ένας θεσμός απαραίτητος για την διατήρηση και την εξέλιξη του θεάτρου στην Περιφέρεια. Οι θίασοι βλέπουν την δουλειά των άλλων, υπάρχει ανταλλαγή απόψεων και ανταγωνισμός. Ο καθένας πλέον μπορεί να εξελίξει την δουλειά που κάνει.
Αυτό ήταν το όραμα της Μελίνας Μερκούρη που δεν πρόλαβε να το δει. Αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Τόσο η κ. Μενδώνη όσο και ο κ. Φωτήλας φαίνεται να αγνοούν αυτό που γίνεται εδώ, στα Μερκούρεια.
Αν συνέβαινε το αντίθετο θα επιχορηγούσαν τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για να έρθουν κάθε χρόνο σε αυτό το ανοιχτό φεστιβάλ θεάτρου που είναι μοναδικό στην Ελλάδα. Αυτό που ενδιαφέρει την εν λόγω ηγεσία είναι τα μεγάλα φεστιβάλ όπου θα λάμψουν μέσα από το φως της showbiz, δηλαδή το φαίνεσθε. Δυστυχώς μετά την Μελίνα Μερκούρη και τον Θάνο Μικρούτσικο δεν υπήρξε υπουργός που αγάπησε τον σύγχρονο πολιτισμό όπως του αξίζει.
Αναφερθήκαμε στις παραστάσεις των δύο εργαστηρίων του Δήμου Νεάπολης-Συκεών που μας ξάφνιασαν ευχάριστα, στα Μερκούρεια. Αν εξαιρέσουμε την «Μήδεια», του Μποστ, παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, που ήδη ανέβηκε σε πολλούς χώρους και ικανοποίησε το κοινό, υπήρχαν και άλλες παραστάσεις που αξίζει να αναφερθούμε.
«Ο επιθεωρητής», του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης ήταν αξιόλογη παράσταση. Μια δουλειά που προσέγγισε τις σύγχρονες δομές του θεάτρου και άφησε χώρο για προβληματισμό του κοινού.
«Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι», του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κώστα Καρθαίου, από το Θεσσαλικό Θέατρο, από την Λάρισα, ήταν μια δουλειά που την είδαμε ευχάριστα και μίλησε για την καταπίεση που η γυναίκα ζούσε και εξακολουθεί να ζει στην εποχή μας.
Η παράσταση που μας καθήλωσε ήταν «Δάφνες και πικροδάφνες», των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας. Σύγχρονη γραφή, τολμηρή σκηνοθεσία, επαγγελματική δουλειά, βλέπει με αξιώσεις τις παραστάσεις ακόμα και των μεγάλων σκηνών. Εξαιρετικές ερμηνείες και προβληματισμός που είναι επίκαιρος και θα είναι έτσι για πολλά χρόνια.
Τα 31α Μερκούρεια έχουν τελειώσει. Το ερχόμενο καλοκαίρι θα έχουμε την επόμενη διοργάνωση. Ελπίζουμε αυτή να έχει περισσότερες συμμετοχές, να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των σχημάτων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα Θεατρικά Εργαστήρια του Δήμου Νεάπολης-Συκεών θα ετοιμάσουν καλές παραστάσεις.
Ευελπιστούμε το υπουργείο Πολιτισμού να πράξει τα δέοντα για να είναι τα Μερκούρεια μια γιορτή του θεάτρου όπου θα συναγωνίζονται όλα τα ενεργά ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., όπως το είχε οραματιστεί η Μελίνα Μερκούρη.
Τις δικές μας κριτικές μπορείτε να τις διαβάσετε στο εισαγωγικό σημείωμα, στο οποίο παραπέμπει αυτό το άρθρο.
Εισαγωγικό σημείωμα-ευρετήριο άρθρων για τα 31α Μερκούρεια
Αυγ 13, 2025 0
Αυγ 13, 2025 0
Σεπ 04, 2025 0
Σεπ 03, 2025 0
Σεπ 03, 2025 0
Σεπ 01, 2025 0
Ιούν 09, 2017 138
Οκτ 12, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Νοέ 13, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Μαρ 08, 2014 2
Σεπ 04, 2025 0
Σεπ 04, 2025 0
Σεπ 03, 2025 0
Σεπ 03, 2025 0
Σεπ 01, 2025 0
Σεπ 01, 2025 0
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη