ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Δεκ 19, 2013 Θέατρο 0

ΘΕΑΤΡΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Αγρινίου ιδρύθηκε το 1981 ως «Θέατρο του Δήμου Αγρινίου», επί δημαρχίας Στέλιου Τσιτσιμελή. Ήταν το πρώτο στην Ελλάδα, ενώ εντάχθηκε στο θεσμό των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. το 1983. Ο ιδρυτής του και τότε Δήμαρχος Αγρινίου, Στέλιος Τσιτσιμελής, υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος δήμαρχος μετά τη μεταπολίτευση και για τρεις συνεχόμενες θητείες από 1975 έως 1986.

Αποτελεί τον κορυφαίο φορέα του πολιτισμού στην Αιτωλοακαρνανία και είναι ένα από τα σημαντικότερα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της χώρας. Στη μακρά πορεία του παρουσίασε αξιόλογα έργα και συνέβαλε στην πολιτιστική ανάπτυξη και θεατρική παιδεία της τοπικής κοινωνίας αλλά και της περιφέρειας, δικαιώνοντας το θεσμό των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Το θέατρο, συνεπές στο ρόλο που διαδραματίζει στη πόλη και την Περιφέρεια και στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του εφήρμοσε και κοινωνική πολιτική, όπως δωρεάν είσοδο σε ευπαθείς ομάδες στις παραστάσεις του, χορηγική ενίσχυση σε συλλόγους ατόμων με ειδικές ανάγκες καθώς και συμπαραγωγές, όπως αυτή με το εργαστήρι Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής και Αποκατάστασης «Παναγία Ελεούσα», συμβάλλοντας στην ενίσχυση του τομέα του πολιτισμού αλλά και της κοινωνικής προσφοράς.

ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου διαθέτει τις εξής σκηνές.

ΠΑΙΔΙΚΗ-ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Διαθέτει μια από τις καλύτερες σκηνές που αφορούν τα παιδιά και τους νέους. Έργα υψηλής αισθητικής με παιδαγωγική αξία αξιόλογων συγγραφέων, ανέβηκαν στη Παιδική-Νεανική του Σκηνή που η επισκεψημότητά της χαρακτηρίζεται όχι μόνο από τους μαθητές των σχολείων της πόλης μας και του Νομού, αλλά και των όμορων Νομών. Αξίζει να σημειωθεί ότι 17.000 μαθητές παρακολουθούν την σεζόν την παιδική-νεανική του σκηνή.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Διαθέτοντας δύο κεντρικές σκηνές κατά την χειμερινή και καλοκαιρινή περίοδο, τα τελευταία χρόνια, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου ξεχωρίζει για το υψηλής αισθητικής ρεπερτόριό του για την πρωτοτυπία του και την επιλογή των συντελεστών του. Δε διστάζει να αναδεικνύει ξεχωριστούς χώρους για τις παραστάσεις του, ιδιαίτερα στο Αγρίνιο και στην Αιτωλοακαρνανία, συνδέοντας χώρους ιδιαίτερου φυσικού κάλους με την ιστορία και τη μνήμη, όπως το Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών, το Αρχαίο Θέατρο Στράτου, το Κάστρο της Βόνιτσας του Δήμου Ανακτορίου, τα παλαιά Σφαγεία Αγρινίου, το Κηποθέατρο Πάρκου Αγρινίου, τη λίμνη Τριχωνίδα, το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας και τις παλαιές καπναποθήκες των Αφών Παπαστράτου .

Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά από παρότρυνση του θεάτρου μας, πολλοί Δήμοι του Νομού μας εγκαινίασαν εναλλακτικούς χώρους της περιοχής τους φιλοξενώντας τις παραστάσεις του. Ύψιστη προτεραιότητα τα τελευταία χρόνια για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου υπήρξε η επιλογή του να επανδρωθούν οι παραγωγές του με Αγρινιώτες και Αιτωλοακαρνάνες συντελεστές που η καλλιτεχνική τους αξία είναι ευανάγνωστη στον Ελλαδικό χώρο.

Έτσι συνεργάστηκε με τον ποιητή-δημοσιογράφο Παντελή Μπουκάλα, την ποιήτρια και μεταφράστρια Αγαθή Δημητρούκα, το ζωγράφο Χρήστο Μποκόρο, με τους ηθοποιούς Χρήστο Καλαβρούζο, Κάτια Γέρου, Λουκία Πιστιόλα, με τη σκηνογράφο Λαμπρινή Καρδαρά , με τη σκηνοθέτιδα-θεατρολόγο Γεωργία Μαυραγάνη, με το μουσικό Γιάννη Ψειμάδα κ.ά. Εξάλλου το αισθητικό του στίγμα το σχημάτισε συνεργαζόμενο με καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Αρμένης, ο Βασίλης Νικολαϊδης, ο Νίκος Μαστοράκης, ο Κωστής Καπελώνης, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Μαρία Φαραντούρη, η Σόνια Θεοδωρίδου, ο Γιώργος Ανδρέου, ο Φίλιππος Κουτσαφτής, ο Δήμος Αβδελιώδης, ο Γιάννης Μετζικώφ, ο Γιώργος Ζιάκας, ο Μάριος Σπηλιώπουλος, η Κατερίνα Χέλμη, ο Σοφοκλής Πέππας, η Άννα Βαγενά, η Ιλιάς Λαμπρίδου, ο Μιχάλης Μητρούσης, ο Τάκης Χρυσικάκος, η Άννα Φόνσου, ο Ζαχαρίας Ρόχας, ο Άρης Λεμπεσόπουλος, η Γωγώ Μπρέμπου, η Ιωάννα Παππά, ο Πασχάλης Τσαρούχας κ.ά.

Από τις κορυφαίες στιγμές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου υπήρξε η συμμετοχή του στη ΧΙ Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών το 2002, στο Ελληνικό Φεστιβάλ στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 2005 και στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου το 2007. Την Κεντρική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου κατά τη χειμερινή και καλοκαιρινή περίοδο παρακολουθούν πάνω από 35.000 θεατές.

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου δίνει έμφαση σε μετακλήσεις θεατρικών και μουσικών σχημάτων, σε βραδιές οπερέτας, χοροθεάτρου, θεατρικών δρώμενων σε cafe της πόλης, θεατρικά αναλόγια και αφιερώματα σε σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης και των Γραμμάτων, προσφέροντας ποιοτική ψυχαγωγία στους θεατές του.

Το Αγρίνιο μια πόλη με πολύπλευρη δυναμική υποδομή και γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης δικαιούται να έχει θέατρο. Ένας θεσμός όπως τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. οφείλει να αποτελεί ένα γεγονός αρκετό για να διευρύνει το χώρο του διαλόγου και της ενημέρωσης και να συνδέει τους πολίτες μιας πόλης με το θεατρικό γίγνεσθαι.

Η πολυετής εμπειρία που έχουμε σωρεύσει, η απεμπλοκή από προκαταλήψεις και αφορεσμούς, θα πρέπει να αποτελέσουν τις μήτρες μελλοντικής δημιουργίας και διαλόγου, ώστε ο οργανισμός αυτός που δραστηριοποιείται σε επαγγελματική βάση, σε περιφερειακό επίπεδο, να αποτελεί μια ευρύτερη παρέμβαση στα καλλιτεχνικά θέματα και ένα βασικό άξονα της πνευματικής-θεατρικής ζωής της πόλης και του Νομού.

Φιλοδοξούμε να διατηρήσουμε θερμό ένα θεσμό περιφερειακής θεατρικής παιδείας και αγωγής, στηρίζοντάς τον και επεκτείνοντάς τον.

Σκοπός μας είναι:

Η ενίσχυση της θεατρικής υποδομής και η βελτίωση του επιπέδου της παρεχόμενης θεατρικής παιδείας. Η στήριξη της παιδικής-νεανικής σκηνής με τη σημασία της ποιοτικής και αισθητικής επιλογής του είδους, του τύπου και του ήθους του θεατρικού έργου. Η στήριξη της Κεντρικής Σκηνής (χειμερινής-θερινής) με έργα υψηλής αισθητικής ρεπερτορίου και συντελεστών

Η παροχή δυνατότητας στους νέους δημιουργούς και καλλιτέχνες να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους γύρω από τη θεατρική τέχνη.

Η ενεργοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής με τη συμμετοχή του στις διαδικασίες για τη θεατρική ανάπτυξη.

Ικανοποίηση των θεατρικών απαιτήσεων της ευρύτερης περιοχής και διοικητικής περιφέρεια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. με την συχνότερη επίσκεψη των σκηνών του σε κάθε Δήμο και κεφαλοχώρι του Νομού.

Η πραγματοποίηση Φεστιβάλ, θεατρικών σεμιναρίων, διαλέξεων και αναλύσεων των παρουσιαζομένων έργων, η οργάνωση φωτογραφιών , εικαστικών ή άλλου είδους εκθέσεων συναφών με τα θέματα του ρεπερτορίου.

Γιάννης Ιωαννίδης