AFTERMATH
Τα επακόλουθα ενός σημαντικά δυσάρεστου γεγονότος, κάπως έτσι θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε τον τίτλο της ταινίας «Aftermath». Αυτή η κατά λέξη μετάφραση ταιριάζει απόλυτα στην ταινία του Elliott Lester, του σκηνοθέτη της ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Arnold Schwarzenegger, σε σενάριο του Javier Gullón. Φαινομενικά έχουμε να κάνουμε με τις επιπτώσεις ενός αεροπορικού δυστυχήματος, όμως η ταινία μπαίνει πιο βαθιά στο θέμα.
Ο Ρόμαν είναι υπεύθυνος σε ένα εργοτάξιο όπου κατασκευάζεται μία μεγάλη οικοδομή. Περιμένει τη γυναίκα και την κόρη του, η οποία είναι έγκυος στο πρώτο της παιδί. Μετά τη δουλειά πάει στο σπίτι του, το οποίο το έχει στολίσει για να τους προϋπαντήσει, και από εκεί στο αεροδρόμιο. Εκεί θα μάθει ότι έγινε ένα τρομερό αεροπορικό δυστύχημα, με το αεροπλάνο που ταξίδευαν, και είναι απίθανο να υπάρχουν επιζώντες. Ο κόσμος του διαλύεται και η ζωή του αλλάζει εντελώς. Παρατάει τη δουλειά του και δε σκέφτεται παρά αυτό το γεγονός. Σιγά-σιγά του μπαίνει η ιδέα της εκδίκησης.
Σε παράλληλο μοντάζ βλέπουμε τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας, από τη στιγμή που κάνει έρωτα με τη γυναίκα του, μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, μέχρι να πάει στη δουλειά του, όπου συμβαίνουν κάποια ατυχή γεγονότα, το τηλέφωνο που δεν λειτουργεί, ένα αεροπλάνο που θέλει οπωσδήποτε να κατέβει σε μικρότερο υψόμετρο, η αδυναμία επικοινωνίας με αυτό το αεροπλάνο, τελικά η σύγκρουση των δύο αεροπλάνων σε 9.000 μέτρα υψόμετρο.
Από αυτό το σημείο σταματούν οι ρεαλιστικές απεικονίσεις. Οι εικόνες πλέον είναι ψυχογραφήματα και παρακολουθούμε τις δύο ιστορίες σε παράλληλο μοντάζ, αυτή του Ρόμαν και αυτή του Τζέικ, του ελεγκτή. Ο πρώτος θα χάσει τη δουλειά του και θα απασχοληθεί με μικρές οικοδομικές εργασίες, ο δεύτερος θα απολυθεί και θα αλλάξει όνομα και ταυτότητα, θα μείνει σε άλλη πόλη όπου θα δουλέψει σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο ιστορίες είναι μία δημοσιογράφος που έχει ερευνήσει την υπόθεση και γράφει ένα βιβλίο πάνω σε αυτή. Αυτή είναι που θα δώσει την πληροφορία στο Ρόμαν για το που μένει ο Τζέικ και ποιο είναι το καινούργιο όνομά του.
Η ιστορία είναι αληθινή. Έχει διαδραματιστεί την Ελβετία. Στη Ζυρίχη συγκρούστηκαν δύο αεροπλάνα από λάθος του ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας. Ένας άντρας, που έχασε σε αυτό το δυστύχημα τη γυναίκα και την κόρη του, βρήκε που μένει ο ελεγκτής και το σκότωσε με ένα μαχαίρι. Το συνέλαβαν στο αεροδρόμιο να κρατά το ίδιο μαχαίρι. Έκανε οκτώ χρόνια φυλακή και μετά επέστρεψε στην πατρίδα του, στην Ουκρανία, όπου τον υποδέχτηκαν ως ήρωα.
Στο σενάριο ακολουθείται αυτή η γραμμή ροής των γεγονότων, έχουν αλλάξει όμως κάποια πράγματα. Η δράση μεταφέρεται στην Αμερική, προστίθεται ένας άλλος νεκρός, το αγέννητο παιδί, ο άντρας που εκδικείται παραμένει μοναχικός, μετά την αποφυλάκισή του και απειλείται από το γιο του ελεγκτή με ένα πιστόλι, προφανώς το περίστροφο του πατέρα του. Η παραποίηση δεν είναι πολύ μεγάλη. Άλλωστε αυτό που ενδιαφέρει το θεατή δεν είναι το ρεπορτάζ, το τι έγινε, αλλά πως αυτά έγιναν και τι επιπτώσεις έχουν.
Περισσότερο η σκηνοθεσία εστιάζει στις επιπτώσεις. Πιο συγκεκριμένα στον ψυχολογικό τομέα. Κάνει ένα ψυχογράφημα των δύο προσώπων και βάζει τις συνδετικές γραμμές μεταξύ αυτών, των οικείων τους, των φιλικών προσώπων που συνδέονται με αυτούς και των δευτερευόντων ατόμων που εμπλέκονται στην ιστορία. Σκοπός είναι να καταλάβουμε όχι τι έγινε, αλλά τις ψυχολογικές καταστάσεις που αυτό το γεγονός παράγει, οι οποίες είναι οι κινητήριες δυνάμεις για άλλες καταστάσεις.
Το μοντάζ είναι κοφτό, ακόμα και όταν περιγράφει καταστάσεις που είναι σχετικά δύσκολο να καταλάβουμε. Ακόμα κάποιες σκηνές μπαίνουν εμβόλιμα και απότομα, μετά θα εξηγηθούν. Δεν έχουμε αυτό το περιγραφικό μοντάζ που θα μας κάνει να βιώσουμε αυτές τις καταστάσεις, λείπει κάτι που εμείς θα πρέπει να συμπληρώσουμε. Η ταινία μας καλεί να βάλουμε τα δικά μας στοιχεία για να «ολοκληρωθεί» το σενάριο. Κατά συνέπεια το σενάριο είναι ανάμεσα στο φαντασιακό και στο πραγματολογικό.
Αυτό σημαίνει ότι δε δημιουργεί συναισθηματικές εξάρσεις, αλλά σε βάζει μέσα στην ιστορία και σε κάνει συμμέτοχο σε αυτή. Μπορείς πλέον να καταλάβεις την απελπισία, την έλλειψη απόλαυσης, το μίσος και από τα δύο πρόσωπα όταν βλέπουν οι οικογένειές τους να διαλύονται, ο ζωές τους να καταστρέφονται. Κυρίως όμως την απαίτηση από το Ρόμαν για μία συγνώμη από τη μεριά της εταιρείας και από τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας. Η σκηνή του φόνου βασίζεται πάνω σε αυτή την ψυχολογική κατάσταση. Στο τέλος βλέπουμε ότι η εκδίκηση δεν λύση αλλά δημιουργεί άλλα προβλήματα.
Ο Schwarzenegger παίζει πολύ καλά σε ένα εντελώς διαφορετικό ρόλο της καριέρας του. Η μουσική συνοδεύει τη δράση, τα ντεκόρ και τα κοστούμια δίνουν την αίσθηση του ρεαλιστικού, η φωτογραφία είναι πολύ καλή για να σε βάλει μέσα στο ρεαλισμό που θα έπρεπε να είχε η ταινία, ένα ρεαλισμό που πλάνο προς πλάνο έρχεται σε αντίθεση με το φαντασιακό, το οποίο θα μας μιλήσει με άλλο τρόπο, αλλά πολύ πειστικά, για τα γεγονότα όπως θα έπρεπε να είχαν γίνει.
AFTERMATH
Σκηνοθεσία: Elliott Lester
Σενάριο: Javier Gullón
Φωτογραφία: Pieter Vermeer
Μοντάζ: Nicholas Wayman-Harris
Μουσική: Mark Todd
Παίζουν: Arnold Schwarzenegger (Ρόμαν), Maggie Grace (Κριστίνα), Scoot McNairy (Τζέικ Μπονάος), Kevin Zegers (Τζον Γκιούλικ), Hannah Ware (Τέσα), Mariana Klaveno (Ιβ Σάντερ), Larry Sullivan (Τζέιμς Γκιούλικ)
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Γλώσσα: αγγλικά
Χρώμα: έγχρωμη
Διάρκεια: 94΄
Έτος παραγωγής: 2017
(περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά: http://www.imdb.com/title/tt4581576/?ref_=nv_sr_1)
Γιάννης Φραγκούλης
Στην ίδια κατηγορία
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
Επικοινωνήστε
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
