filmandtheater ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ SOLARIS ΜΕΤΡΟΠΟΛΗ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ SOLARIS ΜΕΤΡΟΠΟΛΗ

Απρ 13, 2018 Κινηματογράφος 1

ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ

Η κινηματογραφική λέσχη Solaris έχει ξεκινήσει τον τρίτο της κύκλο και σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό Κήπο προβάλλει ταινίες κάθε εβδομάδα. Σε αυτή την περίοδό της έχει μετατραπεί σε Λέσχη ανάγνωσης του κινηματογράφου, μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση με το κοινό και ανάλυση της ταινίας. Έτσι την Τρίτη 17 Απριλίου 2018 θα προβληθεί η ταινία «Μετρόπολις» (153΄), 1927, του Γερμανού σκηνοθέτη Φριτζ Λάνγκ, στις 19.0, στην Ορφανίδου 6, παράλληλο της Δωδεκανήσου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Στην ταινία αναπαριστάται μία πόλη, όπου οι ταξικοί διαχωρισμοί είναι και γεωγραφικοί. Στο πάνω μέρος της ζουν οι πλούσιοι και απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής. Το τοπίο είναι όμορφο και οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι. Στο υπόγειο μέρος της ζουν οι εργάτες και οι φτωχοί. Αυτοί οι τελευταίοι λειτουργούν τις μηχανές για να παραμένει η Μητρόπολη ζωντανή και να απολαμβάνουν οι άλλοι την ομορφιά της φύσης. Ο γιος του συντονιστή αυτής της κατάστασης αντιδρά όταν βλέπει τι γίνεται.

Ο Λανγκ κάνει ένα πολύ εύστοχο σχόλιο για τις ταξικές διαφορές και για τη συνειδητοποίηση αυτής της κατάστασης. Πολύ όμορφα μας δείχνει το ρόλο και τα όρια της μικροαστικής τάξης, αλλά, πιο πολύ, την καταπίεση του ανθρώπου που γίνεται με διάφορους τρόπους και σχεδιάζεται από την άρχουσα τάξη. Οι μηχανές -εδώ θα θυμηθούμε και τη θεώρηση του Τσάρλι Τσάπλιν-, οι προβοκάτορες, το δομημένο τοπίο-σε αυτή την περίπτωση θα μας έρθει στο νου το «Εργαστήρι του Δρ. Καλιγκάρι»-, αυτοί είναι οι μηχανισμοί που καταπιέζουν και χειραγωγούν τον άνθρωπο.

Λίγα χρόνια πριν να δυναμώσει το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα στη Γερμανία και να αρχίσει να επιβάλλει τις ολοκληρωτικές του απόψεις, για να γίνει η δύναμη, με αρχηγό το Χίτλερ, που θα επέμβει στο κοινωνικό πεδίο βλέποντας αυτούς που θεωρούνται περιθωριακοί ή εχθροί εντελώς απαξιωτικά. Έτσι και σε αυτή την ταινία υπάρχει η άρχουσα τάξη και οι εχθροί της που θα πρέπει να είναι υποταγμένοι σε αυτήν ειδάλλως θα πρέπει να εξοντωθούν.

Ο σκηνοθέτης βάζει το θρησκευτικό στοιχείο μέσα στην αφήγησή του για να κάνει πιο προφανή την αποστροφή προς αυτή την πρακτική. Η ταινία έχει το ρυθμό που χρειάζεται για να δομήσει τους χαρακτήρες της, στη συνέχεια να αρθρώσει το λόγο της και, με ασυνείδητο τρόπο, να βγει η ιδεολογική θέση ότι ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να είναι σεβαστός σα μία ξεχωριστή οντότητα, διαφοροποιημένη από τις άλλες ανθρώπινες οντότητες, αλλά ίση με τις άλλες. Ένα μήνυμα που 90 και πλέον χρόνια μετά είναι ακόμη επίκαιρο, σύμφωνα με αυτά που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως και με τις αντιλήψεις που κινητοποιούν αυτές τις πρακτικές. Θα είναι μία καλή ευκαιρία για επίκαιρη συζήτηση με τους θεατές.

Σας περιμένουμε την Τρίτη 17/4/2018, στις 19:00.

Είσοδος ελεύθερη.

Τη συζήτηση με το κοινό και το σκηνοθέτη που θα ακολουθήσει θα συντονίσει ο Γιάννης Φραγκούλης (κριτικός και θεωρητικός του κινηματογράφου και των παραστατικών τεχνών).