Μάι 26, 2014 Κινηματογράφος 0
Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα «La douceur assassin», της Françoise Dorner. To Παρίσι, η πιο ρομαντική πόλη του κόσμου, γίνεται το ιδανικό σκηνικό για αυτή την τρυφερή ιστορία για τη ζωή και την αγάπη, για την ευγένεια μεταξύ αγνώστων και το πώς αναγκαζόμαστε συχνά να φτάσουμε πολύ μακριά ώστε ν’ αγγίξουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας.
Σκηνοθεσία: Sandra Nettelbeck
Σενάριο: Sandra Nettelbeck
Φωτογραφία: Michael Bertil
Μουσική: Hans Zimmer
Κοστούμια: Maira Ramedhan-Levi
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Alexander Scherer
Παίζουν: Michael Caine (Ματ Μόργκαν), Clemence Poesy (Πολίν Λομπί), Justin Kirk (Μάιλς Μόργκαν), Michele Goddet (Κα Ντιούν), Jane Alexander (Γιόαν Μόργκαν), Anne Alvaro (Κολέτ Λερί), Gillian Anderson (Κάρεν Μόργκαν)
Κάστινγκ: Pam Dixon, Nathalie Cheron
Σχεδιασμός παραγωγής: Stanislas Reydellet
Επικεφαλής παραγωγής: Gilbert Mohler
Παραγωγός: Till Derenbach
(2013) Γερμανία, Βέλγιο, 116′
Εταιρεία διανομής: Filmtrade
Έξοδος στις αίθουσες: 29 Μαΐου 2014.
Ο Matthew Morgan (MICHAEL CAINE) είναι ένας μοναχικός καθηγητής, χήρος, πεισματάρης και κουρασμένος απ τη ζωή. Μέχρι την ημέρα που εντελώς τυχαία σκοντάφτει στην ευτυχία. Μια νεαρή γυναίκα, η Pauline (CLÉMENCE POÉSY) , καθώς του προσφέρει ένα χέρι βοήθειας στο λεωφορείο, γίνεται η αφορμή ώστε η ζωή του να αποκτήσει νέα πνοή. Η ακλόνητη αισιοδοξία και η φρεσκάδα της δίνουν στον μελαγχολικό καθηγητή μαθήματα ζωής. Από εκείνη τη μέρα, στους καθημερινούς περιπάτους τους στο Παρίσι, στα γεύματα, στις εκδρομές τους στην εξοχή, ως ένα παράξενο ζευγάρι, ο Matthew και η Pauline ανακαλύπτουν το θησαυρό της φιλίας, την ζεστασιά της συντροφικότητας, τη γεύση του ρομαντισμού και την αξία της οικογένειας.
Η αλλαγή της στάσης ζωής του Matthew, έχει ως αποτέλεσμα την επανασύνδεσή του με το γιο του Μiles (JUSTIN KIRK) , με τον όποιο είχε στο παρελθόν αποξενωθεί. Ο Μiles και η αδερφή του Karen (GILLIAN ANDERSON) έχουν, ο καθένας από την πλευρά του, άλλες προσδοκίες από τον πατέρα τους. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο, ο καθένας προσπαθεί να υπερασπιστεί και να εμπνεύσει το σεβασμό της προσωπικότητάς του, να αφήσει πίσω του το παρελθόν και να υποδεχτεί το μέλλον και κυρίως με κάποιον τρόπο να βρει ξανά την αγάπη και την ελπίδα.
Το 2007 ο παραγωγός Ulrich Stiehm της Kaminski.Stiehm.Film και η συμπαραγωγός Miriam Klein ήταν πεπεισμένοι ότι το μυθιστόρημα «La douceur assassin», της Françoise Dorner είχε μια συναρπαστική, χιουμοριστική και βαθύτατα ανθρώπινη ιστορία η οποία έπρεπε να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Το 2008 απέκτησαν το δικαίωμα να υλοποιήσουν αυτή τη σκέψη τους.
Το 2009 η Sandra Nettelbeck ξεκινά να γράφει το σενάριο έχοντας ήδη στο μυαλό της τον Michael Caine για τον βασικό ρόλο.
Το 2010 το σενάριο φτάνει στα χέρια του Michael Caine, ο οποίος το διάβασε μέσα δύο μέρες και δέχτηκε το ρόλο λέγοντας: «Αν πρέπει να αναφέρω τρεις λόγους για την αγορά ενός σπιτιού, θα έλεγα: τοποθεσία, τοποθεσία, τοποθεσία. Όσον αφορά τις ταινίες είναι: το σενάριο, το σενάριο, το σενάριο. Και η Sandra έχει γράψει ένα τόσο υπέροχο σενάριο που κανείς δεν το πολυσκέφτηκε για το να αναλάβει ένα ρόλο». Έχοντας βρει τον ιδανικό Mr Morgan στο πρόσωπο του Michael Caine, η παραγωγή αναζητούσε μια γαλλίδα ηθοποιό για το ρόλο της Pauline. Όπως χαρακτηριστικά είπε η Sandra Nettelbeck: «Θα έπρεπε να είναι νέα, αλλά όχι πολύ νέα, εκθαμβωτική αλλά και ασυνήθιστη και να έχει το χάρισμα να τραβά την προσοχή μέσα στο πλήθος χωρίς να είναι μοντέλο ή συμβατικά όμορφη. Και η Clémence Poésy έχει όλες αυτές τις ποιότητες».
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν κυρίως το φθινόπωρο του 2011 στο Παρίσι και τη Βρετάνη.
Το καστ αποτελείται από τον θρύλο του βρετανικού κινηματογράφου, βραβευμένου δύο φορές με Oscar, Sir Michael Caine (THE DARK KNIGHT, BATMAN BEGINS, INCEPTION, THE QUIET AMERICAN καθώς και την ανερχόμενη γαλλίδα σταρ Clémence Poésy (127 HOURS, IN BRUGES, HARRY POTTER AND THE GOBLET OF FIRE), τον Justin Kirk (WEEDS, L!FE HAPPENS), την προτεινόμενη τέσσερις φορές για Oscar Jane Alexander (RING, TERMINATOR SALVATION, THE CIDERHOUSE RULES), την βραβευμένη με César Anne Alvaro (THE DIVING BELL AND THE BUTTERFLY, THE TASTE OF OTHERS) και την βραβευμένη με Χρυσή-Σφαίρα Gillian Anderson (THE X FILES, JOHNNY ENGLISH REBORN).
Sandra Nettelbeck γεννήθηκε στο Αμβούργο . Με την ταινία μικρού μήκους A CERTAIN GRACE αποφοίτησε από το San Francisco State University. Το 1992 μετακόμισε πίσω στο Αμβούργο και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και παραγωγός ειδήσεων στο Spiegel TV και ως ανεξάρτητη παραγωγός στο Premiere Kino – Magazin .
Το «Unbeständig und Kühl» (LOOSE ENDS) ήταν το ντεμπούτο της στη γερμανική τηλεόραση το 1994. Δύο χρόνια αργότερα έγραψε και σκηνοθέτησε για την τηλεόραση την ταινία ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ, που κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου και Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Max Ophüls στο Saarbrücken.
Η ταινία της MOSTLY MARTHA γνώρισε διεθνή επιτυχία το 2001 και η Martina Gedeck, που είχε τον κύριο ρόλο, κέρδισε ένα German Film Award για το ρόλο της, καθώς επίσης , μερικά χρόνια αργότερα, το 2007 γυρίστηκε το remake της ταινίας (με τίτλο NO RESERVATIONS), με πρωταγωνίστρια την Catherine Zeta-Jones. Tο 2004 η Sandra Nettelbeck πραγματοποίησε την πρώτη ταινία της για παιδιά SERGEANT PEPPER , μια θυελλώδη κωμωδία για τη φιλία ανάμεσα σε ένα 6χρονο και ένα σκύλο. Το 2009 στο HELEN , με πρωταγωνιστή την Ashley Judd , έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη παραγωγή της στην αγγλική γλώσσα.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ (επιλογές)
2013 MR. MORGAN’S LAST LOVE – Writer, Director
2009 HELEN – Writer, Director
2007 NO RESERVATIONS – Writer (US remake based on the script of MOSTLY MARTHA)
2004 SERGEANT PEPPER – Writer, Director
Best Film (Toronto International Sprockets Filmfestival, 2005 – Young People’s Jury Award)
Children-Media-Prize (Munich Film Festival 2005).
2001 MOSTLY MARTHA – Writer, Director
Audience Award – Filmfestival Valencia 2001 , Special Prize of the Jury & Prize of the Student’s Jury( Festival of European Film, Italy 2002), Best Film (Festival de Femmes, France 2002 ), Best Film & Best Screenplay (Festival des Films d’Amour, Belgium 2002 ), Best Screenplay (Filmfestival Nantucket 2002)
«Δεν υπάρχει τίποτα σεξουαλικό στην έλξη μεταξύ του Matt και της Pauline. Η έλξη τους στηρίζεται σε ένα διαφορετικό είδος ομορφιάς, στην ανεκπλήρωτη λαχτάρα που έχουν και οι δύο και έχει να κάνει με το να ανήκεις σε κάποιον, όχι με κάποιον ρομαντικό τρόπο, αλλά σαν να ανακαλύπτεις την αδελφή-ψυχή σου. Πιστεύω αυτή η σύνδεση υπήρχε ήδη από τη στιγμή που συναντήθηκαν στο λεωφορείο. Η ταινία δεν εκμεταλλεύεται αυτή την ιδέα , αλλά μερικές φορές, σπάνια, συναντάμε κάποιον και ξέρουμε αμέσως θα γνωρίζουμε αυτό το πρόσωπο για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Πιστεύω ότι ο Matt και η Pauline μοιράζονται μια πολύ στενή φιλία, και ο τρόπος με τον οποίο ο Michael Caine και η Clémence Poésy μεταφέρουν αυτή τη σχέση δεν άφησε καμία αμφιβολία, ούτε για την οικειότητα, ούτε για τα όρια της . Ένιωσα κάτι πολύ μοναδικό στα γυρίσματα, ελπίζω ότι είναι έτσι στ’ αλήθεια . Αλλά η ταινία είναι επίσης κάτι περισσότερο από τη σχέση μεταξύ του Matt και της Pauline. Είναι για το θέμα που εκείνη τον βοηθά να επιλύσει και να συμφιλιωθεί, είτε αφορά στην απώλεια της συζύγου του, είτε στην ανταγωνιστική σχέση με το γιο του. Η Joan είναι ο χαμένος κρίκος της οικογένειας, και με κάποιο τρόπο η Pauline γίνεται αυτός ο συνδετικός κρίκος.»
«Δε νομίζω να πέρασε μια μέρα που να μην έχω μετανιώσει που δεν κρατήσαμε ένα Making Of της ταινίας. Κάθε μέρα ήταν ένα δώρο και μια έκπληξη. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη στιγμή, υποθέτω ότι θα αφορούσε στις ημέρες στη σχολή χορού, για πολλούς λόγους. Πρώτα απ ‘όλα, η Clémence έκανε μια καταπληκτική δουλειά στην προετοιμασία για το ρόλο της, μαθαίνοντας όλες τις κινήσεις και τους χορούς, για τους οποίους δεν ήξερε τίποτα όταν την συνάντησα για πρώτη φορά. Δεν μπορώ να σας πω πόσο μεγάλη χαρά ήταν για μένα να παρακολουθώ το χορό της καθώς έδινε ζωή στο χαρακτήρα της ταινίας. Το να ακούω τη μουσική του Paul Ansell και να παρακολουθώ τον Michael Caine και την Clémence Poésy, μαζί με μια καταπληκτική ομάδα χορευτών από τις Βρυξέλλες, να ερμηνεύουν με τέτοια αυθόρμητη χαρά, καταχωρείται σαφώς στην κατηγορία “Τέλειες στιγμές ως συγγραφέας και σκηνοθέτης αυτής ταινίας”.”
O Sir MICHAEL CAINE έχει βραβευτεί δύο φορές με Όσκαρ. Αρχικά για τον ρόλο του (Best Supporting Actor) στην ταινία του Woody Allen HANNAH AND HER SISTERS (1986 ) και στην συνέχεια για το ρόλο του στην ταινία του Lasse Hallström THE CIDER HOUSE RULES (1999) .
Επίσης έχει προταθεί για Όσκαρ τέσσερις φορές. Για το ρόλο του στην ταινία ALFIE (1966) προτάθηκε για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Δράμα. Το 1973 έλαβε την δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία SLEUTH και το 1984 την τρίτη υποψηφιότητα για το ΕDUCATING RITA για το οποίο απέσπασε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Κωμωδία-Μιούζικαλ . Το 2003 έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητα του για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο THE QUIET AMERICAN.
Kέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και βραβεύσεις από το London Film Critics Circle καθώς και υποψηφιότητα BAFTA Award, για την ταινία LITTLE VOICE (1998). Η πιο πρόσφατη βράβευσή του από το London Film Critics Circle Award αφορά στην ερμηνεία του στην ταινία του Christopher Nolan THE PRESTIGE (2006). Ήταν η δεύτερη φορά που συνεργάστηκε με τον Christopher Nolan μετά την επιτυχία της ταινίας BATMAN BEGINS το 2005, στην οποία ο Caine υποδύεται τον Alfred, έμπιστο μπάτλερ του Bruce Wayne, έναν ρόλο που επανέλαβε το 2008, στο blockbuster THE DARK KNIGHT. Πρόσφατα και για έκτη φορά, ο Caine συνεργάζεται και πάλι με τον Nolan, συμμετέχοντας στο καστ της ταινίας ΙNTERSTELLAR.
Το πραγματικό του όνομα είναι Μορίς Τζόζεφ Μικλγουάιτ (Maurice Micklewhite) το οποίο άλλαξε αρχικά σε Μάικλ Σκοτ και στη συνέχεια σε Κέιν (από τον τίτλο “The Caine Mutiny”) μετά από τις συστάσεις του μάνατζέρ του. Γεννήθηκε στο South London το 1933 και εκδήλωσε την κλίση του στην ηθοποιία από νεαρή ηλικία. Η πρώτη του μικρή συμμετοχή σε ταινία ήρθε από το 1950 κιόλας, στο Morning departure, ενώ μέσα στη δεκαετία και μετά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, γύρισε όλη την Αγγλία παίζοντας κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές, τηλεταινίες, ή αναλαμβάνοντας μικρούς ρόλους σε κινηματογραφικές ταινίες. Το 1962 ήρθε ο πρώτος μεγαλύτερος ρόλος του στο Solo for Sparrow και το 1964, η πρώτη του επιτυχία με το ΖULU. Ακολούθησαν δύο ακόμη διάσημοι ρόλοι του, αυτός του κατασκόπου Χάρι Πάλμερ στο The Ipcress filε (1965) και του γυναικά στο ΑLFIE (1966). Ο «Άλφι» μάλιστα, ήταν ο ρόλος που έφερε τον Michael Caine στις υποψηφιότητες των Όσκαρ και απογείωσε τη διεθνή του καριέρα. Στις επόμενες δύο δεκαετίες κατείχε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε περισσότερες από 40 ταινίες, με σκηνοθέτες όπως ο Robert Aldrich, ο John Huston, ο Richard Attenborough και ο Sidney Lumet. Πιο πρόσφατες εμφανίσεις του είναι αυτές στις ταινίες THE WEATHER MAN (2005) του Gore Verbinski, CHILDREN OF MEN (2006) του Alfonso Cuaron και μία ακόμη συνεργασία του με τον Christopher Nolan στο INCEPTION (2010). Έχει δανείσει τη φωνή του ως Lord Redbrick στην ταινία GNOMEO & JULIET (2011) και εμφανίζεται στο JOURNEY 2: MYSTERIOUS ISLAND (2012). Ο τίτλος του «σερ» του απονεμήθηκε το 2000 από την βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ για την συνεισφορά του στον κινηματογράφο.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ (επιλογές)
2014 INTERSTELLAR, Christopher Nolan
2014 ELIZA GRAVES, Brad Anderson
2013 MR. MORGAN’S LAST LOVE, Sandra Nettelbeck
2012 THE DARK KNIGHT RISES, Christopher Nolan
2010 INCEPTION, Christopher Nolan
2009 HARRY BROWN, Daniel Barber
2008 THE DARK KNIGHT, Christopher Nolan
2007 SLEUTH, Milo Tindle
2006 THE PRESTIGE, Christopher Nolan
2006 CHILDREN OF MEN, Alfonso Cuaron
2005 BATMAN BEGINS, Christopher Nolan
2002 THE QUIET AMERICAN, Philip Noyce
2002 AUSTIN POWERS IN GOLDMEMBER, Jay Roach
1999 THE CIDERHOUSE RULES, Lasse Hallström
1998 LITTLE VOICE, Mark Herman
1992 THE MUPPET CHRISTMAS CAROL, Brian Henson
1986 HALF MOON STREET, Bob Swaim
1986 HANNAH AND HER SISTERS, Woody Allen
1983 EDUCATING RITA, Lewis Gilbert
1982 DEATHTRAP, Sidney Lumet
1981 VICTORY, John Huston
1980 DRESSED TO KILL, Brian de Palma
1977 A BRIDGE TOO FAR, Richard Attenborough
1976 HARRY AND WALTER GO TO NEW YORK, Mark Rydell
1975 THE MAN WHO WOULD BE KING, John Huston
1966 ALFIE, Lewis Gilbert
Η Clémence Poésy (Κλεμάνς Ποεζί) ξεκίνησε την ηθοποιία από παιδί αναλαμβάνοντας ρόλους στις παραγωγές του πατέρα της Etienne Guichard, ο οποίος ήταν ηθοποιός και συγγραφέας. Σε ηλικία 12 ετών ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού και παράλληλα με τα σχολικά της μαθήματα –τα οποία παρακολουθούσε σε δύο γλώσσες, αγγλικά και αγγλικά – εμφανίστηκε σε αρκετές γαλλικές τηλεοπτικές παραγωγές. Το 2003 αποφοίτησε από το Conservatory of Dramatic Art στο Παρίσι και συνέχισε της σπουδές της στο Conservatoire National Supérieur d’Art Dramatique de Paris. Ο πρώτος αγγλόφωνος ρόλος της ήταν στη μίνι σειρά του BBC «Gunpowder, Treason & Plot» (2004) (στην οποία υποδυόταν την Βασίλισσα της Σκωτίας) για τον οποίο βραβεύτηκε το 2005 με Golden FIPA (International Festival of Audiovisual Programs).
Μόλις έναν χρόνο μετά έγινε γνωστή στο διεθνές κοινό με το ρόλο της Fleur Delacour στο HARRY POTTER AND THE GOBLET OF FIRE (2005) καθώς και το HARRY POTTER AND THE DEATHLY HALLOWS, Parts I and II (2010/11).
Έκτοτε έχει υποδυθεί βασικούς ρόλους σε πολλές γαλλικές και διεθνής παραγωγές αξιώσεων, αναφέροντας ενδεικτικά τις εξής: «Le Grand Meaulnes» (2005) Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Festival du Film de Cabourg, Robert Dornheim’s TV-miniseries «War and Peace» (2006), IN BRUGES (2008) με τους Colin Farrell, Ralph Fiennes και Brendan Gleeson, LA TROISIEME PARTIE DU MONDE (2007) με τον Gaspard Ulliel, LULLABY FOR PI (2010) με τους Ruppert Friend και Forrest Whitaker, 127 HOURS (2010) με τον James Franco, και JEANNE CAPTIVE (2011) με τον Mathieu Amalric το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Quinzaine des Réalisateurs Φεστιβάλ των Καννών το 2011.
Έγινε διάσημη με το ρόλο της Dana Scully στην τηλεοπτική σειρά «The X Files» (και στις αντίστοιχες κινηματογραφικές ταινίες), για τον οποίο κέρδισε ένα βραβείο Emmy, Χρυσή Σφαίρα και δύο βραβεία SAG. Έχει εμφανιστεί σε ταινίες όπως το THE MIGHTY (1998) με τον Kieran Culkin , PLAYING BY HEART (1998) με τον Sean Connery και την Angelina Jolie, στην κλασική της Edith Wharton ΤΗΕ ΗΟUSE OF MIRTH (2000) για την οποία κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στα British Independent Film Awards και στο
Village Voice Film Critic’s Poll, στο THE MIGHTY CELT (2005), για το οποίο έλαβε το Βραβείο Κοινού της Ιρλανδικής Τηλεόρασης και Κινηματογράφου και στην ξεκαρδιστική TRISTRAM SHANDY : A COCK AND BULL STORY (2005) του Michael Winterbottom με τον Steve Coogan και Jeremy Northam. Επίσης έπαιξε στο THE LAST KING OF SCOTLAND (2006) με τους James McAvoy και Forrest Whitaker, στο ΗΟW RO LOSE FRIENDS AND ALIENATE PEOPLE (2008) στο BOOGIE WOOGIE (2009). Ο ρόλος της Anderson ως Lady Dedlock στη μινι-σειρά του BBC – προσαρμογή του κλασικού εργου του Καρόλου Ντίκενς ” Bleak House”- της χάρισε μια υποψηφιότητα Καλύτερης Ηθοποιού στα Emmys και τα Βραβεια της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης το 2006.
Πρόσφατα έλαβε μέρος στις ταινίες «Moby Dick» (2011) με τον Ethan Hawke και τον William Hurt , «Any Human Heart» (2010), «The Crimson Petal and The White» (2011) , «Great Expectations» (2011) και «Johnny English Reborn» (2011) με τον Rowan Atkinson και την Dominic West .
Ο Justin Kirk έκανε το τηλεοπτικό ντεμπούτο του στη σειρά Jack & Jill. Για τον ρόλο του ως Andy Botwin στη διάσημη τηλεοπτική σειρά «Weeds» έχει κερδίσει μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε έναν ενισχυτικό τηλεοπτικό ρόλο. Ο Kirk κέρδισε επίσης επαίνους για το ρόλο του ως Prior Walter στη βραβευμένο μίνι-σειρά «Angels in America», του Mike Nichols, δίπλα στον Αλ Πατσίνο, την Μέριλ Στριπ και τη Mary-Louise Parker -συμπρωταγωνιστριά του στο «Weeds». Ο Kirk ήταν υποψήφιος για ένα βραβείο ΕΜΜΥ και SAG Award για το ρόλο του σε τηλεοπτικές σειρές.
Τέσσερις φορές υποψήφια για Όσκαρ για τις ταινίες TESTAMENT (1983), KRAMER VS. KRAMER (1979), ALL THE PRESIDENT’S MEN (1976), και THE GREAT WHITE HOPE (1970), η Jane Alexander έχει στο ενεργητικό της περισσότερους από 55 τηλεοπτικούς ρόλους σε ταινίες συμπεριλαμβανομένων των BRUBAKER (1980), THE CIDER HOUSE RULES (1999), SUNSHINE STATE (2002), FEAST OF LOVE (2007) και TERMINATOR SALVATION (2009). Βραβεύτηκε με Emmy για τους ρόλους της στις ταινίες «Playing For Time» και «Warm Springs», και βραβείο Television Critics Circle για το ρόλο της ως Eleanor Roosevelt στο «Eleanor and Franklin: The White House Years». Άλλες υποψηφιότητες και βραβεία περιλαμβάνουν εκείνα για τους ρόλους της στις ταινίες «Calamity Jane» (1984), «Malice in Wonderland» (1985), και «A Marriage: Georgia O’Keeffe and Alfred Stieglitz» (1991). Επίσης η Jane Αlexander συμπρωταγωνίστησε στη σειρά του HBO, «Tell me you love me».
Μουσική για την ταινία ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ (Mr Morgan’s Last Love) έχει συνθέσει ο Hans Zimmer ο οποίος είναι ένας από τους διασημότερους συνθέτες και μουσικούς παραγωγούς. Γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1957 στην Φρανκφούρτη. Για σχεδόν τρεις δεκαετίες έχει συνθέσει μουσική για πάνω από 100 ταινίες. Πέρασε το πρώτο μέρος της καριέρας του στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν μετακομίσει στις Η.Π.Α. Είναι επικεφαλής του τμήματος μουσικής των ταινιών των στούντιο της DreamWorks, και συνεργάζεται με άλλους συνθέτες, μέσω της δικής του εταιρίας, Remote Control Productions. Τα έργα του διακρίνονται για την σύνθεση ήχων ηλεκτρονικής μουσικής με πιο παραδοσιακά ορχηστρικά μοτίβα. Πρόσφατα ο πολυβραβευμένος Γερμανός συνθέτης δημιούργησε τον ύμνο της Tomorrowland με αφορμή τη 10η επέτειό της. Έχει επίσης ταξινομηθεί ως 72ος στον κατάλογο με τις “100 μεγαλύτερες ιδιοφυΐες εν ζωή», που δημοσιεύθηκε από την The Daily Telegraph.
Διακρίσεις
Βραβείο Όσκαρ: 1994 The Lion King
Χρυσές Σφαίρες: 1995 The Lion King, 2001 Gladiator
Βραβεία Γκράμι: 1996 Crimson Tide, 2009 The Dark Knight – μαζί με τον James Newton Howard
Satellite Awards: 1999 The Thin Red Line, 2001 Gladiator, 2004 The Last Samurai
Saturn Awards: 2009 The Dark Knight – μαζί με τον James Newton Howard
Annie Awards: 2008 Kung Fu Panda (Music in an Animated Feature Production), 2008 Secrets of the Furious Five (Music in an Animated Tv Production or Short Form)
To soundtrack της ταινίας ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ (Μr Morgan’s Last Love) περιλαμβάνει τα εξής :
La Rue Amelot Σύνθεση-Παραγωγή: Guillaume Roussely Remote Control Tunes
Don’t Be Bluesy από τους Andrew Simmons και Nathan Tinker
Around F του Clement Sean Rooney
Where’s Pauline Σύνθεση- Παραγωγή: Heitor Pereira. Violins : Ann-Mari Calhoun.
Walking Back to my Baby του Paul Ansell.
Jump In του Paul Ansell.
Cuidado Con La Mano Στιχοι- μουσική: Enrique Jarrin
La Enganadora Στιχοι και μουσική: Enrique Jarrin
Not too Late της Norah Jones
Anthem του Leonard Cohen
“There’s a crack in everything. That’s how the light gets in”
/” Υπάρχει σε όλα μια ρωγμή. Έτσι μπαίνει το φως.”
από το τραγούδι “Anthem” του Leonard Cohen
Γιάννης Φραγκούλης
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Αυγ 25, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 07, 2024 0
Ιούν 09, 2017 138
Μαρ 08, 2014 2
Μαρ 22, 2014 2
Μάι 28, 2014 2
Οκτ 12, 2014 2
Νοέ 09, 2014 2
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 15, 2024 0
Σεπ 14, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
Σεπ 08, 2024 0
4 έτη ago
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας μας, που συμμετέχει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
SOTOS, EVERLASTING PAINTER (TRAILER)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Email: info@filmandtheater.gr
Τηλ: (+30) 6974123481
Διεύθυνση: Ιωαννίνων 2, 56430, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |