ΘΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ

Μάι 18, 2021 Κινηματογράφος 0

ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Θερινοί κινηματογράφοι | γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Δύο φίλοι έχουν βγει έξω για βόλτα. Ένα ζευγαράκι θα περπατήσει για να πάει κάπου όμορφα. Η άνοιξη και το καλοκαίρι προσφέρονται για περατζάδες. Φαινομενικά χωρίς κάποιο σκοπό. Ουσιαστικά όμως το ζητούμενο είναι να περάσεις όμορφα. Έστω για λίγο. Οι θερινοί κινηματογράφοι είναι ένα σκηνικό;

Ας δούμε όμως και τη διαδρομή. Γιατί και αυτή παίζει το ρόλο της. Ας την παρατηρήσουμε σαν αφήγηση. Φυσικά, δεν ξεχνάμε ότι όλα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι μία αφηγηματική διαδικασία.

Ξεκινούν τη βόλτα τους και φτάνουν, κάπως σούρουπο, σε ένα δρόμο. Μία συνοικία εργατική και ήσυχη. Κάπου εκεί βλέπουν έναν κινηματογράφο. Η ταινία τους αρέσει. Το σκηνικό είναι όμορφο. Ο κινηματογράφος, οι αφίσες, οι καρέκλες έξω από αυτόν. Διστάζουν. Λένε να μπουν μέσα. Να περάσουν την ώρα τους. Είναι ο Ζέφυρος, στα Πετράλωνα, στην Αθήνα.

ΘΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ: ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΗΝΕΣ

Στο βάθος η Ακρόπολη. Ο Ιερός Βράχος και τα όμορφα σπίτια, δίπλα από αυτόν. Πεζόδρομος, η βόλτα είναι χαλαρωτική. Τα φώτα είναι σχετικά χαμηλά και οι αφίσες διαφημίζουν μία ταινία του Γούντι Άλεν. Μία κωμωδία με φόντο το Θησείο και την Ακρόπολη. Όμορφο σκηνικό και πολύ ρομαντικό. Κάθονται στο θερινό κινηματογράφο Θησείο και ξεχνιούνται.

Στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα συνηθισμένο σκηνικό. Πολλή κίνηση και θόρυβος. Σε ένα στενό όμως, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο, ένας κινηματογράφος επιμένει να τα κάνει όλα: Προβολές ταινιών χειμώνα και καλοκαίρι. Ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις. Η σκεπή ανοίγει και κλείνει. Όσο το επιβάλλει ο καιρός. Είναι το επιβλητικό Τριανόν.

Στη Θεσσαλονίκη ένα από τα σημεία που ορίζουν την πόλη είναι η Έκθεση. Κάπου στην άκρη της ο Πύργος του ΟΤΕ. Πίνεις τον καφέ σου σε μία  αίθουσα που γυρνά γύρω από τον κάθετο άξονα του κτηρίου. Βλέπεις όλη την πόλη. Αν όμως καθίσεις και δεις μία ταινία, πάνω από την οθόνη βλέπεις αυτόν τον Πύργο και μπορεί το φεγγάρι να είναι ακριβώς δίπλα, δεν είναι μαγεία; Τότε θα είσαι στο Ελληνίς. Η δεύτερη αίθουσά του είναι πάνω από το Βελλίδειο.

                  Στη σκιά του Ιερού Βράχου.

ΘΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ: ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Στο κέντρο, δίπλα από ένα λουλουδάδικο, ο Άλεξ προβάλλει ταινίες καλές. Ήσυχο περιβάλλον. Ιδανικό να χαλαρώσεις και να νιώσεις άνετα στη μαγεία της Έβδομη Τέχνης.

Παραλία. Το κύμα σκάει απαλά-απαλά. Έχεις δύο δυνατότητες. Να κάνεις μπάνιο ή να δεις ταινία. Πως; Ο κινηματογράφος έχει το χώρο του στην πλαζ. Λειτουργεί το βράδυ. Λάθος! Μπορείς και να κάνεις μπάνιο και να δεις ταινία! Τρίτη επιλογή. Είναι ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος στη Ζάκυνθο.

Στιγμές που θα μπορούσαν να ήταν σεκάνς μιας ταινίας. Μικρά ενσταντανέ μιας ζωής. Ή ένα όνειρο. Είναι όμως πραγματικές στιγμές-σκηνές που φαντάζουν φανταστικές.

Ομορφαίνουν τη ζωή μας σε μία χώρα που το μισό χρόνο προσφέρεται για βόλτα και χαλάρωση στο εξωτερικό περιβάλλον.

ΘΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Φαντασία ή πραγματικότητα; Το θέμα είναι ότι αυτά μπερδεύονται σε ένα βιωματικό ταξίδι που μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε, με χαμηλό κόστος. Κατά τη διάρκειά του μπορεί να καταλάβει πιο καλά τη ζωή του. Να ανακαλύψει αυτά που δύσκολα τα βρίσκει. Επειδή το άγχος της καθημερινής ζωής επιμελώς τα κρύβει.

Οι θερινοί κινηματογράφοι είναι ένα ονειρικό σκηνικό σε μία χώρα που το όνειρο είναι πραγματικότητα και το αντίστροφο. Και είναι ένα όμορφο κομμάτι της.

Αυτό θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε στα σημειώματα που θα ακολουθήσουν.

Ελπίζουμε να σας κάνουμε να ονειρευτείτε την πραγματικότητα. Να ζήσετε, να πραγματοποιήσετε αυτό το όνειρο. Καλό μας ταξίδι!

• Ιστορία κινηματογράφου