ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ

Οκτ 03, 2022 Θέατρο 0

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΜΑΣ

Ιστορίες να σκεφτείς: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Η παράσταση, «Ιστορίες να σκεφτείς» που σκηνοθετεί ο Αντώνης Καραγιάννης είναι βασισμένη στο βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι. Το εκδοτικό εγχείρημα του Μπουκάι έχει κάνει ρεκόρ πωλήσεων. Αυτό βέβαια δεν λέει πολλά όσον αφορά την ποιότητά του. Ο σκηνοθέτης κατάφερε να το μεταμορφώσει. Σε όλες τις παραστάσεις το θέατρο είναι γεμάτο και όχι αδίκως.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ: ΤΟ ΕΡΓΟ

Οι χαρακτήρες που σχεδίασε ο Αντώνης Καραγιάννης είναι τέσσερις: Ένας άνθρωπος που απλά θέλει να πάρει έναν υπνάκο. Ένας ψυχοθεραπευτής και δύο υποστηρικτικά πρόσωπα. Θα δούμε τι ακριβώς υποστηρίζουν. Καθ΄όλη τη διάρκεια της παράστασης διηγούνται ιστορίες σε αυτόν τον άνθρωπο. Δεν τον αφήνουν σχεδόν ποτέ να κοιμηθεί. Ελπίζουν να βρει αυτό που τον ταλαιπωρεί ψυχικά.

Είναι κατανοητό ότι έγινε ανάλυση χαρακτήρων. Αυτοί είναι σχεδιασμένοι από το σκηνοθέτη που έχει κάνει τη διασκευή του βιβλίου του Μπουκάι. Η ραχοκοκαλιά της αφήγησης είναι ο άνθρωπος που βρέθηκε εκεί για να κοιμηθεί. Ονειρεύεται ότι βρίσκεται σε ένα θέατρο γεμάτο κόσμο. Ξυπνά και όντως αυτό συμβαίνει. Αναρωτιέται γιατί. Ένας ψυχοθεραπευτής προσπαθεί να το βοηθήσει για να καταλάβει.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ: Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Δεν κάνει ανάλυση όπως κάνουμε σε έναν αναλυόμενο. Του διηγείται ιστορίες όπου μέσα είναι κρυμμένα αυτά τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να βρει αυτό που τον προβληματίζει. Για να γίνει αυτό χρειάζεται δύο χαρακτήρες. Δύο γυναίκες που θα είναι ο Άλλος εαυτός του, με την έννοια της λακανικής ανάλυσης. Κάθε ιστορία έχει στον πυρήνα της ένα σημαντικό στοιχείο που προβληματίζει τον άνθρωπο.

Με αυτή την έννοια, το κείμενο στις «Ιστορίες να σκεφτείς» απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αντιμετωπίζει ψυχολογικό πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο. Το να ακούς συνέχεια ιστορίες είναι κουραστικό και βαρετό. Ο Αντώνης Καραγιάννης έχει βάλει αυτά τα στοιχεία που ζωντανεύουν τους χαρακτήρες. Μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να ταυτιστεί με αυτούς σε κάποια σημεία. Εκτός αυτού, έχει τις παύσεις του και τα σημεία που επιταχύνει το ρυθμό της αφήγησης. Δίνει τέτοιο ρυθμό που είναι πολύ δύσκολο κάποιος να βαρεθεί. Το «βιβλίο» μεταμορφώνεται και γίνεται ευχάριστο, χωρίς να γίνει διδακτικό.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ: Η ΑΦΗΓΗΣΗ

Η μουσική βοηθά να αυξηθεί η αφηγηματική ένταση εκεί που πρέπει. Να συνοδεύει το λόγο όταν θέλουμε να καταλάβουμε τι γίνεται. Το μότο του ανθρώπου που θέλει να κοιμηθεί δίνει ευκαιρία στο να αρθρωθούν διάφορες ιστορίες που ουσιαστικά δεν έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Με αυτό τον τρόπο όλες αυτές οι επιμέρους αφηγήσεις ενοποιούνται. Ακόμη, αυτό το εφεύρημα μπορεί να δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Ο άνθρωπος που ενοχλείται παρεξηγεί, αλλά τα βρίσκει με τον ψυχοθεραπευτή του.

Φτάνουμε λοιπόν σε ένα είδος επιθεώρησης. Δεν μένει στο επιθεωρησιακό κλίμα. Πηγαίνει στο ηθογραφικό. Θέτει τα θέματα που απασχολούν το θεατή χωρίς να τα εξηγεί πολύ. Υπάρχουν λοιπόν τα σημεία στα οποία βρίσκουμε το θέμα που μας απασχολεί. Απελευθερώνεται το σημείο που θα περάσουν τα στοιχεία από το ασυνείδητο στο συνειδητό. Ο θεατής είναι στη θέση να δημιουργήσει τις δικές του συνδέσεις. Άρα την ιστορία του που έρχεται από την τραυματική του κατάσταση. Γελάει, ευχαριστιέται και διώχνει από μέσα του αυτό το κακό που το βασανίζει. Με άλλα λόγια η παράσταση στο έργο «Ιστορίες να σκεφτείς» λειτουργεί θεραπευτικά, ή σχεδόν.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ: Ο ΡΥΘΜΟΣ

Τα σκηνοθετικά ευρήματα βοηθούν στο να αρθρωθεί ο κινησιακός λόγος. Τα σκηνικά παραπέμπουν σε ένα σύγχρονο χώρο χαλάρωσης. Θα μπορούσε να ήταν ένα ψυχοθεραπευτικό γραφείο. Οι ιστορίες σε κάνουν πρώτα να σκεφτείς και μετά να τις βιώσεις. Το μπρίο των ηθοποιών βοηθά σε αυτό. Η μουσική και η χορευτική κινησιολογία κρατούν το θεατή σε εγρήγορση.

Μία παράσταση που έχει όλα τα στοιχεία του καλού θεάτρου: Τα σκηνικά. Τα κοστούμια που μεταμορφώνουν τα πρόσωπα. Οι ηθοποιοί που παίζουν πολύ όμορφα, πειστικά, ζωντανεύουν τους χαρακτήρες. Μια παράσταση που δεν θα πρέπει να τη χάσει κάποιος. Ένα θέαμα που θα σας μιλήσει. Θα αγγίξει τον ψυχισμό σας. Και, τέλος, αφού η παράσταση έχει τελειώσει με το εισιτήριό σας πίνεται ένα κρασί ή μια μπίρα στο μπαρ του Λαογραφικού Μουσείου. Έτσι το πάρτι συνεχίζεται!