Η δεύτερη κατά σειρά -μετά το «Χώρα προέλευσης», ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, εκρηκτική στον χαρακτήρα όπως και στον τίτλο, σκηνοθετεί μια νεαρή γυναίκα και τοποθετώντας την στο τοπίο των σύγχρονων ελληνικών ιδανικών και ιδεολογιών, τη βάζει να έρχεται σε σύγκρουση με τα πολυτιμότερα κομμάτια της ζωής της, την οικογένεια που η ίδια δημιούργησε (είναι παντρεμένη με ναυτικό και μητέρα τριών παιδιών), αλλά και αυτήν στην οποία μεγάλωσε. Τι την ωθεί να φτάσει στα όρια της;

Η ηρωίδα-Μαρία και οι άνθρωποι γύρω στη ζωή της, ζουν σε μια χώρα που πάσχει από ηθική κρίση και καταπάτηση αξιών, και δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από αυτό. Μολύνονται και αυτοί. Oξύνονται από την κοινωνία  γύρω τους αλλά και ο ένας από τον άλλον. Η Μαρία παρόλα αυτά προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σωθεί και να σώσει ότι μπορεί, με σκληρό και βίαιο, αλλά ανθρώπινο τρόπο. Το μόνο που δίνει δύναμη στην ταλαιπωρία της είναι η ερωτική συντροφιά του συζύγου της -αλλά ακόμη και αυτό συμβαίνει με μέτρο.

Ο ρόλος της απελπισμένης Μαρίας ερμηνεύεται σαν πιστολιά από την Αγγελική Παπούλια. Με βλέμμα νηφάλιο, γεμάτο ένταση και ανυπομονησία, προσπαθεί να βγάλει μια άκρη με τα προβλήματα που την κυριεύουν. Το υπόλοιπο καστ συμπληρώνουν με πολύ καλές ερμηνείες, αξιόλογοι ηθοποιοί. Θα λέγαμε πως ξεχωρίζουν η πάντα καθηλωτική Θέμις Μπαζάκα και  η Μαρία Φιλίνη που υποδύονται τη μητέρα  και την αδερφή της Μαρίας, αντίστοιχα.

Προβλήματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία, η χρεοκοπία, η πτώση των ηθικών αξιών -εν ολίγοις η σφαίρα της κοινωνικής διαφθοράς, υπάρχουν σε όλο το μήκος της ταινίας.

Ο σκηνοθέτης επιλέγει και χρησιμοποιεί με μαεστρία τα flashback ώστε να μας πληροφορήσει για το τι πραγματικά έχει συμβεί. Επιλέγοντας τον αφηγηματικό αυτόν τρόπο, καταφέρνει να κάνει ακόμη πιο θαρραλέα και ξεχωριστή την ταινία.

H απόλυτη έκρηξη έρχεται με μια σκηνή, ήρεμη φαινομενικά, κατά την οποία η Μαρία εξομολογείται και εκφράζει τη δυστυχία της. Λιτά και ξεκάθαρα, σε έναν μονόλογο η Μαρία τα λέει όλα.  Η κάμερα παρακολουθεί από κοντά μόνο αυτήν και η εξαιρετική Αγγελική Παπούλια το υποστηρίζει στο έπακρο. Είναι η σκηνή -κορύφωση τόσο για τον χαρακτήρα όσο και για την ταινία. Απελπισία και αληθινοί προβληματισμοί για το σήμερα, εκφράζονται από το σενάριο δια στόματος Μαρίας.

Μοναδικό στοιχείο της «Έκρηξης» είναι και το soundtrack που με δυναμισμό και ένταση συνοδεύει τους χαρακτήρες και τις σκηνές.

Μία ταινία αδιαπραγμάτευτα σκληρή που αντιμετωπίζει με αρνητικότητα και χλευασμό διάφορες μορφές διαστροφής. Για τους πραγματικούς κινηματογραφόφιλους και για αυτούς που έχουν σοβαρές απαιτήσεις από ένα φιλμικό κείμενο, θα αποτελέσει χωρίς αμφιβολία μια πραγματική εμπειρία που δύσκολα θα σβηστεί από το μυαλό.

Παρασκευή Γιουβανάκη

(Για περισσότερες κριτικές της Παρασκευής Γιουβανάκη διαβάστε εδώ)

Η ΕΚΡΗΞΗ

Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας

Σενάριο: Σύλλας Τζουμέρκας, Γιούλα Μπούνταλη

Φωτογραφία: Παντελής Ματζανάς

Μοντάζ: Kathrin Dietzel

Μουσική: Drog A Tek

Ήχος: Marco Δημήτρης Κανελλόπουλος, Νίκος Έξαρχος,Matthias Woff

Σχεδιασμός ήχου: Marco Vermaas

Μοντάζ ήχου: Aline Bruijns, Marcel Huibers

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Σκηνικά: Μαρίζα Λιακοπούλου

Κοστούμια: Μάρλη Αλειφέρη

Ειδικά εφέ: Μιχάλης Σαμιώτης

Οπτικά εφέ: Γιάννης Ζαχαρογιάννης

Μέικαπ: Εύη Ζαφειροπούλου

Κομμώσεις: Φέι Νάκου, Λευτέρης Παρασκευάς

Παίζουν: Αγγελική Παπουλιά (Μαρία), Βασίλης Δογάνης (Γιάννης), Μαρία Φιλίνη (Γωγώ), Θέμις Μπαζάκα (μητέρα), Γιώργος Μπινιάρης (πατέρας), Ευθύμης Παπαδημητρίου (Κώστας), Ελένη Καραγιώργη (Νίκη), Christoph Berlet (Τζόι), Νικόλας Πιπεράς (Χρήστος), Μανούσος Γκακιλάζος (αξιωματικός του ναυτικού), Άλκης Ζούπας (πατέρας του αξιωματικού του ναυτικού), Μάρσω Φίλη (μητέρα του αξιωματικού του ναυτικού), Κωνσταντίνος Βουδούρης (ναύτης), Χρήστος Παλιογιάννης (κυνηγός), Δημήτρης Μοσχονάς (κυνηγός)

Σχεδιασμός παραγωγής: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Διεύθυνση παραγωγής: Μαρία Δρανδάκη, Titus Kreyenberg, Ellen Havenith, Jeroen Beker

Εταιρείες παραγωγής: Homemade Films, Unafilm, Bastide Films

Χώρες παραγωγής: ΄Ελλάδα, Γερμανία, Ολλανδία

Γλώσσα: ελληνικά

Τόποι κινηματογράφησης: Αθήνα (Ελλάδα)

Χρώμα: έγχρωμη

Ήχος: dolby digital

Aspest ratio: 2.35:1

Κάμερα: Red Epic

Εργαστήριο: EFilm

Αρνητικό φορμά: Red Code RAW

Τυπωμένο φορμά: DCP

Κινηματογράφηση: Red Code RAW (5K)

Είδος: δράμα, θρίλερ

Διάρκεια: 83΄

Εταιρεία διανομής: Strada Films

Έξοδος στις αίθουσες: 27/11/2014.