Εδώ θα αναφέρονται μόνο οι τίτλοι των ταινιών που κάνουν πρεμιέρα στις αίθουσες και, “πατώντας” στον τίτλο τους, θα μπορεί αναγνώστης να πηγαίνει στα σχετικά άρθρα ή συνεντεύξεις που αναφέρονται σε αυτές
Στο «Δέντρο που πληγώναμε», άμεση αναφορά στα μαστιχόδενδρα, έχουμε μία παραβολή. Δεν είναι το δέντρο που πληγώναμε αλλά αυτοί που πληγώνονται είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι και, κατ’επέκταση, η ίδια η πατρίδα μας, με αναφερόμενο εδώ τη Χίο. Οι τάσεις και οι αντιτάσεις που υπήρχαν στην τοπική κοινωνία δημιουργούσαν αντιπαλότητες, με αποτέλεσμα να πληγώνει ο ένας τον άλλο.
Η Wertmüller δημιουργεί ένα ριζοσπαστικό φιλμικό κείμενο που, ακόμη και σήμερα, αμφισβητείται, με την έννοια ότι καταλύει όλες τις ψευδαισθήσεις της ανθρώπινης διακυβέρνησης της κοινωνίας. Το μοντάζ δημιουργεί έναν απίθανο ρυθμό, κόβει εκεί που πρέπει, πηγαίνει από τη μία σεκάνς στην άλλη με τη βοήθεια κάποιων χρονικά σύντομων στατικών πλάνων, φαινομενικά ασύνδετων με τα προηγούμενα και τα επόμενα, υπηρετούν όμως την αφήγηση ως συνδετικές δομές.
Περίπου στο πρώτο μισό της ταινίας βλέπουμε τις κοινωνικές και πολιτιστικές εντάσεις στην Ισπανία, παράλληλα με την περίπλοκη έρευνα των ντετέκτιβ για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Από τη μία έχουμε μία γυναίκα που δε θέλει να τους βοηθήσει, επειδή ένας φίλος της ήταν θύμα της αστυνομίας, ενώ ο Σάντσο, ο άλλος ντετέκτιβ, προβληματίζεται με τη διαδικασία των δημοσίων σχέσεων που δυσκολεύουν την καθαρά δικαστική διαδικασία.
Το έργο έχει παιχτεί και ξαναπαιχτεί άπειρες φορές. Η διαφορά όμως είναι ότι στις περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ ή άλλων δυτικών πρακτόρων, το θέμα ήταν εμπλουτισμένο και με άλλο υλικό, π.χ. η μαφία ενός εξωτικού, κατά προτίμηση, μέρους, ο επιχειρηματικός κόσμος που εμπλέκεται στην υπόθεση, κάποιες γυναίκες που κάνουν τα ανδρικά μόρια να χορεύουν και άλλα πολλά λάγνα θέματα άνευ ουσίας και ενδιαφέροντος από έναν άνθρωπο που θέλει να πάει στον κινηματογράφο για να μην ερεθίσει τα ευαίσθητα ένστικτά του, χαμηλής όμως αξίας.
Το θέμα είναι λίγο περίεργο. Η γυναίκα ενός μεγάλου παραγωγού θα κάνει ένα ταξίδι από τη Νότια Γαλλία μέχρι το Παρίσι. Σταθμοί της είναι τα εξεζητημένα εστιατόρια, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής. Ένας συνεργάτης του άντρα της θα τη συνοδεύσει σε αυτό το ταξίδι γευσιγνωσίας. Στο Παρίσι θα την περιμένει ο άντρας της, ο οποίος έχει φύγει εσπευσμένα από τις Κάννες.
Ένας πετυχημένος συγγραφέας επιστρέφει στη Νέα Υόρκη όπου έζησε το μοναδικό έρωτα της ζωής του, μία σχέση που το σημάδεψε. Αναζητεί αυτή τη γυναίκα η οποία τώρα είναι μία φτασμένη δικηγόρος. Η σχέση τότε και το τώρα, η διαφορά του χρόνου και τα βιώματα, αυτό είναι το θέμα της ταινίας του Volker Schlondorff.
Μία κωμωδία από την Ιταλία. Η χώρα που μας έχεις συνηθίσει σε έξυπνες κωμωδίες, αυτή τη φορά αναμασά τις παλιές καλές (;) συνταγές της φάρσας, των σατιρικών γκαγκ και των πειραγμάτων που θα συναντούσαμε σε μία επιθεώρηση, με την ελπίδα να βγει λίγο γέλιο. Εδώ έχουμε έναν άφραγκο Ιταλό που, αφού δεν έχει μία, αποφασίζει να πάει διακοπές και να ζήσει υπερπολυτελώς!
Ένα πετυχημένο στέλεχος ασφαλιστικών επιχειρήσεων στις ΗΠΑ έχει στήσει την καριέρα και την οικογένειά του, έτσι όπως ακριβώς θέλει. Όλα πάνε καλά μέχρι τη στιγμή που η ίδια η οικογένειά του θα δεχτεί ένα σοβαρό πλήγμα και όλα θα καταρρεύσουν. Είναι η στιγμή που θα αναθεωρήσει πολλά πράγματα και θα αναγκαστεί να δείξει τον πραγματικό εαυτό του, να αναζητήσει την αληθινή αγάπη.
