Νέες κυκλοφορίες-Κριτικές ταινιών

Εδώ θα αναφέρονται μόνο οι τίτλοι των ταινιών που κάνουν πρεμιέρα στις αίθουσες και, “πατώντας” στον τίτλο τους, θα μπορεί  ο αναγνώστης να πηγαίνει στα σχετικά άρθρα, κριτικές, αναφορές ή συνεντεύξεις που αναφέρονται σε αυτές τις ταινίες. 

(ONCE UPON A TIME IN… HOLLYWOOD)

Στο Λος Άντζελες του1969 τα πάντα είναι ρευστά και όλα αλλάζουν. Ο τηλεοπτικός αστέρας Rick Dalton (Leonardo DiCaprio) και ο για πολλά χρόνια κασκαντέρ του Cliff Booth (Brad Pitt) κινούνται στη νέα βιομηχανία του θεάματος, την οποία με δυσκολία αναγνωρίζουν πια. Ο Quentin Tarantino επιστρέφει με την 9^η ταινία του, μία μυθική ερωτική επιστολή στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση του τέλους της δεκαετίας του ’60 και μας βυθίζει στην εκρηκτική ομορφιά του Λος Άντζελες της εποχής. Με πρωταγωνιστικό δίδυμο δύο από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, τον Leonardo DiCaprio και τον Brad Pitt, η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στις τελευταίες στιγμές της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, ένα αριστοτεχνικό κολάζ με κινηματογραφικές και τηλεοπτικές αναφορές, όπως μόνο  αυτός ο δημιουργός ξέρει να υπογράφει.

Διαβάστε όλη την κριτική εδώ

  (LAS DOCE SILLAS)

Η χώρα περνάει στα χέρια σοσιαλιστών επαναστατών. Μία πλούσια γυναίκα δεν αντέχει να δώσει όλο τον πλούτο και τα υπάρχοντα της στη νέα κυβέρνηση. Κρύβει, λοιπόν, όλα τα πολύτιμα κοσμήματα της, σε δώδεκα καρέκλες, από μία τραπεζαρία. Μέτα το θάνατό της, ο γαμπρός της, ο Ιππόλυτος, ανακαλύπτει τι είχε κάνει η πεθερά του. Οι καρέκλες όμως έχουν «εθνικοποιηθεί» και ανήκουν σε δώδεκα διαφορετικούς ανθρώπους. Μαζί με έναν παπά και τον πρώην υπηρέτη του, ο Ιππόλυτος αρχίζει μία τρελή κούρσα για να βρει τις καρέκλες και να πάρει ότι νομίζει, πως δικαιωματικά του ανήκει. Το 1928, ο Ρώσος συγγραφέας Ilya Ilf κυκλοφορεί το σατυρικό του μυθιστόρημα «Οι δώδεκα καρέκλες», που έχει να κάνει με το μικροκακοποιό Όσταρ Μπέντερ. Τα επόμενα χρόνια, το μυθιστόρημα παίρνει τη θέση που του αξίζει στην παγκόσμια λογοτεχνία. Το 1938 το βιβλίο παίρνει τη μορφή ταινίας στη Γερμανία με τίτλο «13 Καρέκλες», με το Heinz Ruhmann. Ακολουθούν διάφορες άλλες κινηματογραφικές διασκευές. Το 1962 ο Κουβανός σκηνοθέτης Tomas Gutierrez Alea μεταφέρει τη δράση στην Κούβα. Οι παράλληλες διαδρομές Κούβας και Σοβιετικής Ένωσης επιτρέπουν την ελεύθερη απόδοση του βιβλίου. Η καρτουνιστική εισαγωγή της ταινίας δίνει από την αρχή τη σατυρική χροιά της. Το χιούμορ είναι διάχυτο σε όλη την ταινία καθώς, μέσω αυτού, προκαλείται η ηθική των «κυνηγών» του θησαυρού. Σαν παιδιά που παίζουν ο Ιππόλυτος και ο Πάδρε, αρπάζουν τις καρέκλες και βάζουν τρικλοποδιές ο ένας στον άλλον. Αυτή η κωμωδία καταστάσεων καταφέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα και είναι απολαυστικότατη.

Διαβάστε όλη την κριτική εδώ

Ο Γκάτσμπι και η Άσλεϊ ετοιμάζονται να περάσουν ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, όμως τα σχέδιά τους θα ανατραπούν όταν η Άσλεϊ αναλαμβάνει να πάρει συνέντευξη από τον σκηνοθέτη Ρόλαντ Πόλαρντ. Οι δυο τους αναγκάζονται να πάρουν διαφορετικούς δρόμους και ο καθένας γνωρίζει καινούργια πρόσωπα και ζει απίστευτες περιπέτειες. Και όλα αυτά ενώ η ηλιοφάνεια δίνει τη θέση της στις ψιχάλες της βροχής! Η νέα ταινία του Γούντι Άλεν είναι μία ρομαντική κωμωδία με ένα καστ πολλών αστέρων.

Διαβάστε όλη την κριτική εδώ

(MIDSOMMAR)

Ένα ζευγάρι ταξιδιωτών πηγαίνει στη Σουηδία για να επισκεφτεί το φεστιβάλ που γίνεται στα μέσα του καλοκαιριού, σε αυτό το μέρος. Αν και όλα φαίνονται να είναι ειδυλλιακά, η κατάσταση θα ξεφύγει και από ήσυχη και όμορφη παραμονή, θα εξελιχθεί σε έναν ανταγωνισμό γεμάτο βία και παράξενα συναισθήματα, τα οποία έχουν τη ρίζα τους σε έναν παγανιστικό κύκλο, στην επαρχία αυτής της χώρας.

Διαβάστε όλη την κριτική εδώ